ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 56

กุ้ยไท่เฟยโกรธมากถึงกับกำหมัดแน่น ไม่ได้ ให้เขาอภิเษกสมรสกับเซี่ยจื่ออานไม่ได้

ดวงตาของกุ้ยไท่เฟยฉายแววของความชั่วร้ายออกมา เซี่ยจื่ออานนางจะต้องตาย และจะต้องตายต่อหน้าพระพักตร์ขององค์จักรพรรดิเหลียงด้วย

หนี่หรงติดตามเขาไป เขามีความกังวลเล็กน้อยจึงถามมู่หรงเจี๋ย "ท่านอ๋อง ท่านเชื่อใจในตัวเซี่ยจื่ออานจริง ๆ หรือ?

สีหน้าของมู่หรงเจี๋ยก่อนหน้านี้ที่แลดูอารมณ์ดีแปรเปลี่ยนเป็นมืดหม่น "ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เจ้าต้องคอยจับตาดูเซี่ยจื่ออานอย่างใกล้ชิด อย่าให้ใครแตะต้องนางได้"

หนี่หรงตกตะลึง แต่ก็เข้าใจได้ในทันที "ท่านอ๋องโปรดวางใจ บ่าวเข้าใจแล้ว"

มู่หรงเจี๋ยกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก วันนี้เขาปฏิเสธการคัดค้านของทุกคน ให้เซี่ยจื่ออานรักษา ไม่ใช่ว่าเขามั่นใจในตัวนางมากนัก แต่เขารู้ว่าหมอหลวงหมดหนทางรักษาอาซินแล้ว เขาไม่สามารถมองดูอาซิน จากไปโดยที่ไม่ช่วยเหลืออะไรเลย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ความหวังจะริบหรี่เพียงใด เขาจะไม่หมดความหวัง

เซี่ยจื่ออาน เจ้าจะต้องรักษาอาซินให้ดีที่สุด มิเช่นนั้น ข้าจะไม่ละเว้นเจ้าแน่

มู่หรงเจี๋ยไม่ได้นอนหลับที่พระตำหนักฉางเชิง แต่เขาคอยสังเกตพระอาการขององค์จักรพรรดิเหลียง ร่วมกับหมอหลวงอยู่เคียงข้างพระองค์อย่างใกล้ชิด

จื่ออานหลับจนถึงยามจื่อก็ตื่นขึ้นมา ผมยาวของนางไม่ได้ม้วนขึ้น ยาวลงมาประไหล่ นางสวมใส่เสื้อผ้าที่หลวมๆ ทำให้เอวของนางดูบางยิ่งกว่าเดิม

เจ้าของร่างผอมมาก และนางยังไม่โตเต็มที่เสียด้วยซ้ำ จื่ออานรู้สึกว่าร่างนี้ยังสามารถสูงขึ้นได้อีก ขอแค่ได้รับสารอาหารเพียงพอ

เมื่อจื่ออานมาถึง นางก็ขอให้หมอหลวงกลับไปพักผ่อนก่อน

หมอหลวงไม่กล้ากลับไป เพราะผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิสั่งให้ผลัดเปลี่ยนเวรยามกันปฏิบัติหน้าที่

อย่างไรก็ตาม เมื่อมู่หรงเจี๋ยได้ยินคำพูดของจื่ออาน เขาก็บอกกับหมอหลวงสองคนที่เฝ้าสังเกตพระอาการในคืนนี้ว่า "พวกเจ้ากลับไปกันก่อน ถ้ามีเรื่องอะไร ข้าจะเรียกตัวพวกเจ้ามาเอง"