ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 58

กุ้ยไท่เฟยอยู่เป็นเพื่อนพระนางทั้งคืน และไม่ได้นอนเช่นกัน นางส่งคนหลายกลุ่มออกไป แต่มู่หรงเจี๋ยอยู่ข้างกายเซี่ยจื่ออานตลอดเวลา หมดหนทางต้องยอมแพ้ไปโดยปริยาย ดังนั้นคืนนี้ หวงไท่โฮ่วจึงรู้สึกโศกเศร้า และเป็นกังวลมาก

โดยเฉพาะตอนนี้ที่ฟ้าใกล้จะสว่างแล้ว ตามที่หมอหลวงกล่าว องค์จักรพรรดิเหลียงไม่อาจอยู่รอดจนถึงเช้าได้ แม้ว่ายังไม่มีรายงานการสิ้นพระชนม์ของเขาออกมา แต่ก็คงจะอีกไม่นาน

“ท่านพี่อย่าเศร้าไปเลย อาซินมีที่ของเขาที่จะต้องไป” กุ้ยไท่เฟยกล่าวปลอบประโลมอย่างไม่จริงใจ

หวงไท่โฮ่วถอนหายใจ “ข้าอยู่ในวังหลังนี้มาทั้งชีวิต จะไม่รู้ได้อย่างไรว่าความเป็นตายขึ้นอยู่กับสวรรค์ลิขิตหาใช่คนไม่? กำหนดอะไรไม่ได้ทั้งสิ้น เพียงแต่ถ้าข่าวแพร่ออกไปมันก็จะไม่เป็นผลดีต่อชื่อเสียงของอาซิน เขาเรียกตัวผู้หญิงคนหนึ่งมาเพื่อส่งเขาจากไป มีหมอหลวงแต่กลับไม่ใช้ คนนอกจะพูดเช่นไร?"

กุ้ยไท่เฟยเหมือนนั่งอยู่บนเตียงตะปู เมื่อองค์จักรพรรดิเหลียงสิ้นพระชนม์ หัวหอกจะพุ่งตรงไปที่อาเจี๋ย

หวงไท่โฮ่วรู้ว่าใจนางคิดอะไรอยู่ และกล่าวเบา ๆ “น้องพี่ พี่สาวคนนี้ไม่โทษอาเจี๋ย ที่จริงเขารักอาซินมาก ถ้าต้องโทษใครสักคนก็คงต้องโทษเซี่ยจื่ออานที่หลอกลวงเขา"

กุ้ยไท่เฟยถอนหายใจด้วยความโล่งอก "เมื่อท่านพี่กล่าวเช่นนี้ น้องเองก็สุขใจยิ่ง"

“ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาจริง ๆ ข้าก็จะไม่ตำหนิอาเจี๋ย เขาเรียกข้าว่าเสด็จแม่ เจ้าคลอดเขาก็จริง แต่เขาก็ยังเป็นลูกของข้า และก็เป็นหลานของข้าด้วยเช่นกัน”

“ขอบคุณท่านพี่ที่เห็นอกเห็นใจ อาเจี๋ยมีท่านพี่ที่คอยดูแลเอาใจใส่เช่นนี้ ช่างเป็นบุญของเขาเสียจริง” กุ้ยไท่เฟยกล่าว

ฮวงไท่เฮาม้วนภาพกลับไป มองไปที่อีกด้านหนึ่ง แล้วกล่าวอย่างเฉียบขาด “มานี่ซิ!”

ซุนกงกงเดินจากนอกประตูเข้ามา "ไทเฮาบ่าวมาแล้ว"

หวงไท่โฮ่วเช็ดน้ำตาออกจากหางตาของนาง และออกคำสั่งอย่างแน่วแน่ “เจ้าให้คนไปตรวจสอบสถานการณ์ขององค์จักรพรรดิเหลียง หากเขาสิ้นแล้วให้รีบนำตัวเซี่ยจื่ออานออกไปทันที ประทานเหล้าพิษแก่นาง ให้นางมีสภาพร่างกายที่สมบูรณ์ แล้วไปที่กรมราชทัณฑ์ประกาศพระราชกฤษฎีกาของข้า ดำเนินเรื่องขององค์จักรพรรดิเหลียงที่สิ้นพระชนม์ ให้กรมพิธีกรรมร่างชื่อมรณะกรรมและตำแหน่ง“

คำพูดประโยคสุดท้ายของนาง พูดด้วยน้ำเสียงสะอื้นไห้ ดูเหมือนว่าในชั่วข้ามคืนนางจะแก่ขึ้นมาก

กงกงรับคำสั่งอย่างสลดใจ “พ่ะย่ะค่ะ!”