ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 601

อย่างไรก็ตาม กลางคืนนั้นจื่ออันมีเรื่องที่ต้องการทำ ทว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร กลับเป็นเฉินหลิวหลิ่วที่มาหา และเอ่ยออกมากับจื่ออันด้วยดวงตาที่แดงก่ำ “จื่ออัน คืนนี้พอจะอยู่เป็นเพื่อนข้าได้หรือไม่? ข้าอยากหาคนพูดคุยด้วย”

จื่ออันรู้ว่าเป็นเพราะว่าเซียวท่า คืนวันนี้นางได้ยินเซียวท่าเอ่ยออกมาว่าไม่ต้องการที่จะแต่งงานกับนาง จะต้องเสียใจเป็นอย่างมากสินะ

และเมื่อนึกถึงเรื่องที่นางเคยรับปากกับเฉินไท่จวินเอาไว้ เกรงว่าตอนนี้คงจะต้องผิดคำสัญญาเสียแล้ว เพราะฉะนั้นนางจึงเอ่ยปลอบโยนออกมา “ตกลง ข้าจะอยู่พูดคุยเป็นเพื่อนเจ้า”

“เช่นนั้นคืนนี้เจ้าพักเสียในจวนอ๋อง เจ้ากับข้านอนพักห้องเดียวกัน ข้าไม่อยากพักอยู่คนเดียว”

จื่ออันยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยออกมา ทางด้านของมู่หรงเจี๋ยที่ได้ยินเข้าก็เอ่ยออกมาทันที “ให้สาวใช้นอนเป็นเพื่อนกับเจ้า”

“ไม่ ข้าอยากจะพุดคุยกับจื่ออัน” เฉินหลิวหลิ่วเอ่ย

“มีอะไรค่อยว่ากันพรุ่งนี้ ไม่เช่นนั้นตอนนี้ก็พูดคุยกันเสียครึ่งชั่วยามก็ได้ ไม่ต้องนอนเป็นเพื่อนกับเจ้า” มู่หรงเจี๋ยเอ่ยคัดค้านออกมาอย่างเด็ดขาด

เฉินหลิวหลิ่วเมื่อเห็นว่ามู่หรงเจี๋ยเสียงดังขึ้น ทันใดนั้นก็รู้สึกเศร้าเสียใจขึ้นมา ดวงตาแดงก่ำขึ้นมาอีกครั้ง

เมื่อจื่ออันเห็นเข้า ก็รีบเอ่ยออกมากับมู่หรงเจี๋ย “ไม่เป็นไร ข้าจะอยู่เป็นเพื่อนนางสักคืน เลี่ยงมิให้นางเกิดความคิดวุ่นวาย”

มู่หรงเจี๋ยร้อนรนขึ้นมาแล้ว ดึงนางไปยังด้านข้างในคราวเดียว กดเสียงลงต่ำเอ่ยออกมาด้วยความกรุ่นโกรธ “เจ้าเพิ่งจะแต่งงานได้ไม่นาน ทำไมถึงได้ทิ้งข้าลงแล้วไปนอนกับนาง? ไม่ได้”

“อย่าได้ทำตัวไร้เหตุผลเลย มิใช่ว่านางกำลังรู้สึกเศร้าอยู่อย่างนั้นหรือ?” จื่ออันเอ่ย

มู่หรงเจี๋ยทำหน้าไม่มีความสุข “เจ้าจงใจที่จะหลบหลีกข้าใช่หรือไม่?”