ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 618

จื่ออันเอ่ยออกมา “ป้าชุ่ยยู่ ช้าก่อน”

ป้าชุ่ยยู่หันกลับมามีท่าทีดูตื่นตระหนก ทว่าจากนั้นก็คุกเข่าลงไป “บ่าวขอบคุณคุณหนูใหญ่มากเจ้าค่ะ”

“ขอบคุณอะไรข้า?” จื่ออันตะลึงไปครู่หนึ่ง นางไม่รู้ว่าคนในครอบครัวของป้าชุ่ยยู่ได้ติดโรคผีดิบเข้า

“หากว่าไม่ใช่เพราะว่าคุณหนูใหญ่ที่พัฒนาใบสั่งยาขึ้น คนในครอบครัวของบ่าวคงจะไม่อาจที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้” ป้าชุ่ยยู่เอ่ยออกมา

“ที่แท้เพราะว่าเรื่องนี้ ข้าไม่ได้ทำเพื่อเจ้า ลุกขึ้นเถิด” จื่ออันเอ่ยออกมาอย่างเรียบเฉย

ป้าชุ่ยยู่ลุกขึ้นยืน ราวกับกลัวว่าจื่ออันจะเข้าใจผิดว่านางมาพร้อมกับความเป็นศัตรู ก็รีบร้อนเอ่ยออกมา “บ่าวต้องการจะมาโขกศีรษะ ขอรับโทษจากเสี้ยนจู่ หลังจากที่ขอรับโทษแล้ว บ่าวก็จะไปยังพื้นที่อื่น”

“เจ้าจะจากเมืองหลวงไป? ไปที่ใดกัน?” เสี่ยวซุนเอ่ยถาม

“ไปหางานทำพื้นที่อื่น บ่าวหักหลังฮูหยินผู้เฒ่า ชื่อเสียงในเมืองหลวงคงจะเหม็นเน่าไปเสียแล้ว คงจะไม่อาจหางานทำได้แล้ว” ป้าชุ่ยยู่เอ่ยพึมพำออกมา

จื่ออันถึงได้นึกถึงเรื่องที่ซูชิงเคยเอ่ยออกมาว่า ชุ่ยยู่เองก็เคยไปให้การที่กรมอาญา ที่เรียกว่าทรยศหักหลังนั้น อันที่จริงแล้วคือถูกบีบบังคับเสียจนหมดหนทาง

มิฉะนั้นแล้ว ความสายสัมพันธ์นายบ่าวมาหลายสิบปี ก็คงจะไม่ถึงขนาดนี้หรอกกระมัง

จื่ออันเอ่ย “เจ้าเองก็ไม่จำเป็นต้องมาขอรับโทษจากท่านแม่หรอก ไปเถิด”

ชุ่ยยู่เอ่ยออกมาอย่างรู้สึกผิด “ไม่ หากว่าบ่าวไม่ได้มาโขกศีรษะ ในใจคงจะรู้สึกไม่สบาย หลายปีมานี้ บ่าวทำเรื่องที่ทำร้ายเสี้ยนจู่ และคุณหนูใหญ่มาไม่น้อย”

จื่ออันเห็นนางที่รู้สึกเสียใจจริง ๆ พลางเอ่ยออกมา “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้าก็เข้าไปเถิด”

“ขอบพระคุณคุณหนูใหญ่” ป้าชุ่ยยู่เอ่ยออกมาอย่างรู้สึกซาบซึ้ง