ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 710

เมื่อเผชิญหน้ากับความผ่าเผยของหลิวหลิ่วแล้ว เซียวท่าก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย เมื่อคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็เงยหน้าขึ้นถามกับหลิวหลิ่ว “หลังจากแต่งงานไปแล้ว เจ้าจะคอยควบคุมข้าหรือไม่?”

“ตามหลักการแล้วไม่มีทาง” หลิวหลิ่วเอ่ย

“เช่นนั้นเจ้าจะเอาเงินของข้าไป แล้วไม่ยอมให้ข้าดื่มเหล้าหรือไม่?”

“ไม่มีทาง”

“เช่นนั้นเจ้าจะทุบตีข้าหรือไม่? ศิลปะการต่อสู้ของข้าดีกว่าเจ้า แต่ข้าไม่มีทางทุบตีผู้หญิง” เซียวท่าเอ่ยออกมาอย่างไม่พอใจ

หลิวหลิ่วส่ายศีรษะออกมา “หากว่าไม่มีอะไรแล้ว ข้าจะทุบตีเจ้าเพื่ออะไร? ทุบตีเจ้าก็สิ้นเปลืองแรงข้าเช่นกัน”

เซียวท่าส่งเสียงอืมออกมา เผยความโล่งใจออกมาเล็กน้อย แต่ก็ยังคงลังเลอยู่ “เช่นนั้น หลังจากที่แต่งงานไปแล้ว พวกเราจะใช้ชีวิตกันอย่างไร? เจ้าว่าจู่ ๆ ก็แต่งงานเช่นนี้ ช่างไม่คุ้นเคยเอาเสียเลย?”

“ข้าเองก็ไม่รู้เช่นกัน ข้าไม่เคยแต่งงานมาก่อน ทว่าท่านอ๋องและจื่ออันเองก่อนหน้านั้น ก็ไม่เคยแต่งงานมาก่อน แต่ก็อยู่ด้วยกันเป็นอย่างดี”

เซียวท่าถอนหายใจออกมา “หลิวหลิ่ว ในใจของข้ามักจะรู้สึกแปลก ๆ”

“เช่นนั้น…” หลิวหลิ่วคิดอยู่ครู่หนึ่ง “หรือว่า เจ้ากลับไปคิดทบทวนสักสองวัน?”

เซียวท่าถอนหายใจอย่างโล่งอก “แต่ท่านย่าและพี่ชายของเจ้าจะยินยอมให้ข้าได้คิดทบทวนหรือไม่?”

หลิวหลิ่วยิ้มออกมาเล็กน้อย “ยินยอม ขอเพียงแค่ข้าเอ่ยออกมา พวกเขาจะต้องยินยอม”

เซียวท่ามองไปยังนางด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “หลิวหลิ่ว อันที่จริง เจ้าเองก็เป็นคนที่เข้าใจผู้อื่นดีจริง ๆ”

หลิวหลิ่วเองก็ยิ้มออกมา กระโดดออกไปเปิดประตู กดเสียงต่ำใบหน้าดุร้ายเอ่ยออกไปกับสิบสามคนด้านนอก “ข้าไม่สนใจว่าพวกท่านจะใช้วิธีการอะไร จะต้องให้เขามาสู่ขออย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้เช้า”

ก่อนหน้านั้นเป็นเพราะว่านางคิดว่าเขาถูกบีบบังคับมา ทว่าเป็นเพราะเขาที่มาด้วยความสมัครใจ เห็นได้ว่าเป็นเพราะว่ามีใจให้กับนาง เพียงแต่ยังคงลังเล และอาจจะล้มเหลวได้ นางจะต้องโหมกองไฟให้ลุกโชนขึ้นให้ได้

เฉินหลงแนะนำออกมา

จนเซียวท่าเกือบจะน้ำลายไหลออกมาแล้ว

“ค้อนดาวตกชิ้นนี้ เป็นอาวุธประจำกายของหัวหน้าพรรคเซียงซีกุ่ย ทำจากทองคำบริสุทธิ์ หนักถึงสามสิบสองกิโล เมื่อค้อนนี้กระแทกลงไป หัวของศัตรูจะต้องกระเด็นลอยไปอย่างแน่นอน”

“ตระกูลเฉินของพวกท่านมีสมบัติล้ำค่ามากถึงเพียงนี้? ไปตามหามาจากที่ใดกัน?” เซียวท่าเช็ดน้ำลายออก ดันนัยน์ตาที่ยื่นออกไปกลับมา แล้วเอ่ยถามออกไปอย่างไม่อาจปิดบังความริษยาและอิจฉาที่มีได้

เฉินหลงส่งเสียงหัวเราะดังออกมา “นี่นับว่ามากแล้วอย่างนั้นหรือ? ยังมีคลังอาวุธใหญ่อีกแห่งหนึ่งที่เจ้ายังไม่เคยพบเห็น แน่นอนว่า คงไม่อาจจะปล่อยให้ใครเข้าไปง่าย ๆ จะต้องเป็นคนตระกูลเฉินของพวกเราถึงจะเข้าไปได้ อาวุธทั้งสิบแปดชนิดที่นี้นั้น จัดเตรียมเอาไว้ให้เป็นสินเดิมแก่หลิวหลิ่ว!”

“สินเดิม?”

“ใช่แล้ว รอเมื่อหลิวหลิ่วแต่งงานออกไปแล้ว ของเหล่านี้ก็จะแต่งเป็นสินเดิมไปยังบ้านของชายหนุ่ม” เฉินหลงเอ่ย