ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 718

หลังจากที่ซ่งรุ่ยหยางจากไปแล้ว ฮองเฮาถึงได้ตอบคำของหวงไท่โฮ่ว “เขาเป็นลูกชายของหม่อมฉัน หากว่าไม่ใช่เพราะว่าทำความผิดร้ายแรงแล้ว หม่อมฉันเองก็คงจะทำใจไม่ได้ที่ต้องทุบตีเขา”

“เขาทำความผิดอะไรกัน?” หวงไท่โฮ่วไม่ได้สงสัยในความรักของฮองเฮาที่มีต่ออ๋องเหลียง ทว่ามีความผิดอะไรถึงได้ทุบตีจนกลายเป็นเช่นนี้?

ฮองเฮาตรัสออกมา “เมื่อวานนี้เขาพาเซียวท่าบุกเข้าไปในวังบูรพา ทำร้ายรัชทายาท อีกเพียงนิดก็เกือบจะทำให้องค์รัชทายาทไร้ผู้สืบสกุลแล้ว ตอนนี้รัชทายาทยังไม่อาจลงจากเตียงได้ ราชครูก็สั่งคนให้มาสอบถามแล้ว หมายความว่าต้องการจะสืบหาคนร้ายด้วยตนเอง”

หวงไท่โฮ่วตื่นตกใจขึ้นมา รีบตรัสถามออกมา “ทำไมเขาถึงได้ทุบตีรัชทายาทกัน?”

ฮองเฮาตกตะลึงไป เรื่องนี้ยังไม่เคยถามถึงมาก่อน “นี่...คงจะมีคนยุแยงมากระมั่งเพคะ? ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องของพวกเขาดีมากมาตลอด”

“ความสัมพันธ์ดี? คงจะมีเพียงแค่ฮองเฮาที่คิดเช่นนี้” หวงไท่โฮ่วเย้ยหยันออกมา “เจ้าแม้แต่เหตุผลที่เขาทุบตีคนอื่นก็ยังไม่ถามออกมาให้ชัดเจน ก็ลงโทษเขาหนักถึงเพียงนี้ เจ้านี่ช่างเป็นเสด็จแม่ที่ดีจริง ๆ”

“ไม่ว่าจะเป็นเพราะสาเหตุอะไร นั่นเป็นน้องชายแท้ ๆ ของเขา ไม่ว่าจะอย่างไรก็ไม่ควรจะใช้วิธีการที่โหดร้ายเช่นนี้” ฮองเฮาตรัสออกมา

หวงไท่โฮ่วเมื่อเห็นว่าอ๋องเหลียงที่ลมหายใจกำลังจะขาดช่วงไป ในใจก็เจ็บปวดอย่างยิ่ง ไม่มีใจที่คิดจะโต้เถียงกับฮองเฮาอีก สั่งให้คนหามอ๋องเหลียงเข้าไปก่อน ทว่าอ๋องเหลียงกลับฟื้นขึ้นมาก่อน เอ่ยออกมาอย่างงุนงง “ท่านย่า ข้าอยากจะกลับบ้าน ไม่อยากอยู่ที่นี่อีก”

คำว่าท่านย่า เรียกออกมาราวกับว่าในใจมีเข็มทิ่มแทง และเขายังบอกว่าไม่ยินยอมที่จะอยู่ยังวังจิ้งหนิงต่อ เห็นได้ชัดว่าในใจของเขานั้นรู้สึกผิดหวังน้อยเนื้อต่ำใจเพียงใด

“ตกลง กลับ ไปยังวังของย่า” หวงไท่โฮ่วปลอบโยนออกมา สั่งให้คนยกอ๋องเหลียงไปยังวังโซ่วอัน จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมาใช้สายตาอันแหลมคมดั่งคมมีดมองไปยังฮองเฮา “ทุบตีก็ทุบตีไปแล้ว โทษก็รับไปแล้ว เจ้าเองก็ควรจะไปตรวจสอบสักเล็กน้อย ว่าทำไมเขาถึงได้ลงมือกับน้องชายตนเองอย่างโหดร้าย”

ฮองเฮาโต้แย้งกับตนเอง “รัชทายาทถึงแม้ว่าจะดื้อรั้น แต่ก็ไม่ใช่คนที่ไม่รู้จักขอบเขตเช่นนั้น คงจะเป็นเพราะว่าซินเอ่อร์ถูกคนยุแยงเข้า...”