ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 728

“สี่ตาเล่า?” อ๋องเหลียงเอ่ยถาม

“อยู่กับท่านแม่ ท่านต้องการจะพบมันหรือ? ข้าจะไปนำมันมา” อี๋เอ๋อร์เอ่ย

“ไม่ เจ้าอย่าไป!”

อี๋เอ๋อร์ปลอบโยน “ตกลง ข้าไม่ไป ข้าจะให้แม่ทับเซียวไปนำสี่ตามา”

อันที่จริงแล้ว อ๋องเหลียงไม่ได้ต้องการจะพบกับสี่ตาจริง ๆ ในตอนที่เขากับอี๋เอ๋อร์อยู่ด้วยกัน อี๋เอ๋อร์มักจะบอกว่าจะนำสี่ตาออกมา ในตอนที่อี๋เอ๋อร์ต้องการจะทำการค้านั้น สี่ตามักจะหมอบอยู่ตรงฝ่าเท้าของนาง นาง มักจะชอบเอ่ยถึงเรื่องที่น่าสนใจของสี่ตา เอ่ยออกมาอย่างมีชีวิตชีวา เอ่ยออกมาอย่างยินดี

“สี่ตาเชื่อฟังหรือไม่?” อ๋องเหลียงเอ่ยถามพลางหลุบเปลือกตาลง

“ไม่เชื่อฟัง ชอบทะเลาะเบาะแว้ง แถมยังตะกละ ชอบขโมยไก่ของป้าข้างบ้านกิน ป้าข้างบ้านมักจะชอบมาเอาเงินจากท่านแม่ ท่านแม่จะบอกว่าสี่ตาไม่ใช่ของบ้านพวกเรา มันมาเอง ให้ป้าข้างบ้านนำไปจัดการเอง ป้าข้างบ้านคิดว่าสี่ตาเป็นสุนัข จึงจูงมันไป ถูกสี่ตาทำให้ตื่นตกใจจนวิ่งหนีไป ภายหลังข้าขโมยเงินของท่านแม่ไปคืนป้าข้างบ้าน ป้าข้างบ้านยังดุด่าข้าอีกด้วย”

อ๋องเหลียงยิ้มออกมา แต่ว่าดวงตากลับค่อย ๆ ปิดลง

อี๋เอ๋อร์มองยังเขาด้วยความเป็นกังวล จากนั้นก็หันไปถามจื่ออัน “เขาจะตายหรือไม่?”

จื่ออันแตะลงบนหน้าผากของเขา รู้สึกได้ว่าอุณหภูมิของเขาเริ่มลดลง ถึงได้วางใจลง “วางใจได้ เขาจะไม่เป็นอะไร ไข้เริ่มค่อย ๆ ลดลงแล้ว”

อาการติดเชื้อจะค่อย ๆ กัดกินวิญญาณของเขาเรื่อย ๆ โจมตีไปยังความสามารถการต่อต้านขั้นต่ำของเขา เขาก็จะเริ่มเหนื่อยขึ้น ไม่มีเรี่ยวแรง

คืนนี้ทุกคนต่างก็ตื่นตกใจ อี๋เอ๋อร์ยืนกรานที่จะให้เซียวท่าไปหาสี่ตา นางคิดว่าอ๋องเหลียงต้องการจะพบกับสี่ตา นางบอกว่าในตอนที่กำลังเจ็บป่วยนั้น ทางที่ดีที่สุดคือทำตามที่เขาเอ่ยบอก

เซียวท่านำสี่ตามาด้วยไม่ได้ จะต้องให้หลิวเย่ว์เป็นคนนำมาเอง ก่อนที่จะมานั้น หลิวเย่ว์ก็ถามเซียวท่าออกมา “ใช่แล้ว รัชทายาทของต้าเหลียงซ่งรุ่ยหยางอยู่ที่จวนอ๋องหรือไม่?”

“ไม่อยู่ เขาจะอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?” หลิวเย่ว์เมื่อได้ยินเซียวท่าเอ่ยออกมาเช่นนี้ ถึงได้รับปากที่จะนำสี่ตาไป