“นางวิ่งเข้ามาเห็นกับตาตนเอง อีกทั้งในวันนั้น ที่วัดของราชวงศ์ ข้าเองก็กำลังทำเรื่องดีอยู่ นางก็บุกเข้ามา เห็นทุกอย่างด้วยตาตนเอง”
“นอกจากนางแล้ว ยังมีใครที่เห็นอีกบ้าง?” เด็กรับใช้เอ่ยถาม
รัชทายาทคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ยังมีมารดาของหญิงชาวบ้านนั้นอีก ชื่อว่าหลิวเย่ว์ พระในวัดของราชวงศ์เองก็รู้ นางกำนัลสองคนของพระสนมอี๋เองก็รู้ คนข้างกายของข้าไม่กี่คนนั้นเองก็รู้”
เด็กรับใช้ไม่คิดเลยว่ารัชทายาทจะทำเรื่องเช่นนี้ออกมาได้ เรื่องนี้หากว่าถูกเปิดเผยออกไป ไม่จำเป็นต้องหารือใดก็สามารถปลดออกได้ทันที
เขายุ่งวุ่นวายหลงระเริงในวังหลวง ขโมยสนมของบิดาตนเอง อกตัญญู แล้วยังจะต้องการการหารืออีกหรือ? ที่สำคัญก็คือ เรื่องนี้ยังถูกพระชายาของผู้สำเร็จราชการรู้เข้า ไม่น่าแปลกที่วันนี้มู่หรงเจี๋ยถึงได้กระทำการใหญ่โตเรียกตัวขุนนางและเชื้อพระวงศ์มา เขามีหลักฐานอยู่
“นอกจากนี้แล้ว ยังมีอีกหรือไม่?” เด็กรับใช้เอ่ยถาม
รัชทายาทโบกมือ “จะยังมีอะไรอีก? ไม่มี”
เรื่อที่ขโมยเขาละมั่งโลหิตในวันนี้ ไม่อาจเอ่ยออกไปได้ มิฉะนั้นแล้ว หากลอยไปถึงหูของเสด็จแม่ เสด็จแม่จะต้องโกรธเกลียดเขามาก
“เช่นนั้นบ่าวขอลาก่อนแล้ว!” เด็กรับใช้ทำความเคารพแล้วจากไป
เด็กรับใช้กลับไปนำเรื่องที่รัชทายาทบอกมาแจ้งแก่ราชครู ราชครูโมโหจนใบหน้าเขียวคล้ำ “เขาไม่ตายก็ไม่มีประโยชน์แล้ว มีฐานะเป็นถึงรัชทายาท เรื่องถูกต้องไม่ทำ กลับไปทำเรื่องของโจรหนุ่มและโสเภณี ด้านนอกนั้นมีหญิงสาวอยู่มากมาย ทำไมถึงต้องไปขโมยคนบิดาตนเองกัน? เรื่องนี้ไม่อาจเปิดเผยออกไปได้ เจ้ารีบไปยังทางด้านของพระสนมอี๋ ให้นางป้องกันคนของนางให้เคร่งครัด ห้ามเอ่ยออกไปแม้แต่คำเดียว หากว่าจำเป็นแล้ว จะต้องฆ่าปิดปากคนที่รู้เรื่องเสีย”
“แล้วเรื่องนี้จะอธิบายกับฮองเฮาอย่างไรดีขอรับ?”
“เรื่องนี้ไม่อาจบอกกับฮองเฮาได้ บอกแค่เพียงว่าเซี่ยจื่ออันใส่ร้าย หากว่าฮองเฮารู้เข้า นางจะต้องกำจัดพระสนมอี๋ เมื่ออยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนั้น ไม่อาจเกิดความผิดพลาดขึ้นได้อีก” ราชครูเอ่ยสั่งเสียงเคร่ง จากนั้นก็กำเสียงต่ำสำทับอยู่สองสามประโยค ให้เขาบอกฮองเฮา
“ขอรับ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...