ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 781

จื่ออันปิดประตูอย่างรวดเร็ว แต่มู่หรงเจี๋ยใช้เท้าหยุดเอาไว้สุดกำลัง "ไม่จำเป็นต้องปิดประตู ข้าจะคอยปกป้องพวกเจ้าอยู่ที่ด้านนอกเอง"

จื่ออันดึงโหรวเหย๋าออกไปและจ้องมองเขา "ท่านจะทำอะไร?"

มู่หรงเจี๋ยพูดอย่างเฉื่อยชา "ไม่ได้จะทำอะไร เจ้าเข้าห้องนี้ได้ ข้าก็เข้าได้เช่นกัน ไม่ใช่ห้องของเจ้าเสียหน่อย"

"เช่นนั้นเราไปเรือนฟังเสียงฝนกันเถอะ" จื่ออันดึงโหรวเหย๋า

“ข้าไปด้วย”

“เรือนฟังเสียงฝนไม่ใช่ที่ของท่าน”

“มันเป็นของอดีตแม่ยายข้า ข้าจะไปเยี่ยมอดีตแม่ยาย คงไม่ต้องขออนุญาติจากเจ้าหรอกใช่หรือไม่?” มู่หรงเจี๋ยพูดอย่างถือดี

จื่ออันพูดด้วยความโกรธเกรี้ยว "พอแล้ว ในเมื่อถามท่านแล้วท่านไม่พูด ข้าก็จะถามโหรวเหย๋าเองไม่ได้หรือไง? ไม่เช่นนั้นท่านก็บอกข้ามาสิว่าเกิดอะไรขึ้นกับฟางเอ๋อร์กันแน่?"

โหรวเหย๋าตกตะลึง "อะไรนะ? จื่ออันเจ้าพูดว่าอะไรนะ? ฟางเอ๋อร์อย่างนั้นรึ?"

“ใช่ พี่สาวคนโตของเจ้าน่ะสิ” จื่ออันกล่าว

โหรวเหย๋าตะโกนขึ้นมาเสียงดัง "นางไม่ใช่พี่ใหญ่องข้า ไม่มีคนแบบนี้ในตระกูลซุน นางไปตายข้างนอกเสียยังจะดีกว่า อย่าได้กลับมา หากเจอนาง ข้าก็จะไม่มีวันยอมนางแน่"

หลังจากพูดจบก็ผลักจื่ออันออก และวิ่งออกไปทันที

จื่ออันมองไปที่มู่หรงเจี๋ยด้วยความงุนงง "เกิดอะไรขึ้น? โหรวเหย๋าเกลียดนางมากขนาดนี้เชียวรึ?"

มู่หรงเจี๋ยพูดอย่างไร้เดียงสาว่า "ข้าก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเช่นกัน"

จื่ออันกัดฟันด้วยความเกลียดชัง แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ หากเขาไม่อยากพูด แม้จะแงะปากเขาด้วยมีดเขาก็ไม่มีทางพูดออกมา

แต่จื่ออันแน่ใจว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างฟางเอ๋อร์กับเขาแน่ ถึงขั้นถูกไล่ออกจากบ้าน และถูกครอบครัวเกลียดชัง มันต้องเป็นเรื่องที่ร้ายแรงมากเป็นแน่

ในเมื่อไม่สามารถหาข้อมูลจากโหรวเหย๋าได้ จื่ออันจึงวางแผนที่จะถามเซียวท่า แต่เซียวท่าและซูชิงออกไปหาท่านหมอหยวน จนวันนี้ก็ยังไม่กลับมา