พระสนมเหมยกล่าวอย่างไม่พอใจ “ผ่านมาหลายปีขนาดนั้น ข้าเองก็ลืมไปแล้วว่านางข้าหลวงผู้นั้นชื่อว่าอะไร และก็ไม่รู้ว่าถูกย้ายไปอยู่ตำหนักไหนเสียแล้ว บางทีอาจถูกปล่อยให้ออกจากวังไปแล้วก็เป็นได้”
เมื่อเห็นว่าเซี่ยจื่ออานทำให้พระสนมเหมยรู้สึกยุ่งยากลำบากใจ ในที่สุดก็กล่าวตำหนิขัดจังหวะขึ้นมา แสร้งแสดงท่าทางความเป็นแม่ออกมากล่าวน "จื่ออานข้าบอกกับเจ้ากี่ครั้งกี่หนแล้วว่าเจ้าจะต้องพูดและทำสิ่งต่าง ๆ อย่างเหมาะสมต่อหน้าคนอื่น อุปนิสัยของพระสนมเหมยนั้น ก็อย่างที่ทุกคนรู้ พระนางเป็นคนเปิดเผยและจริงใจ เจ้าพูดเช่นนี้ คงไม่ได้จะเปรยว่าพระนางแต่งเรื่องขึ้นมาใช่ไหม? นี่เป็นการหมิ่นพระเกียรติอย่างร้ายแรง ถึงแม้ว่าแม่ของเจ้าจะไม่เคยสอน แต่ข้าก็ตักเตือนเจ้าอยู่บ่อยครั้ง ทำไมเจ้าถึงไม่จำ กระทำอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนเกิดเรื่องยุ่งเหยิงเช่นนี้?”
จื่ออานกล่าวอย่างไม่เกรงกลัว "เปล่า ข้าไม่ได้จะเปรยว่าพระสนมเหมยแต่งเรื่องขึ้นมา แต่ข้าพูดอย่างชัดเจนว่าพระนางแต่งเรื่องขึ้นมาจริง ๆ เรื่องแบบนี้ ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน"
พระสนมเหมยโกรธจัด "เซี่ยจื่ออาน เจ้าช่างบังอาจนัก กล้าดีอย่างไรมาใส่ร้ายข้า หาว่าข้าแต่งเรื่องขึ้นมา?"
แม้ว่าหวงไท่โฮ่วได้เปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อจื่ออานแล้ว แต่ทว่าจื่ออานไม่มีหลักฐานใด ๆ ที่ชี้ให้เห็นว่าพระสนมแห่งราชวงค์นี้แต่งเรื่องขึ้นมา นี่เป็นเรื่องที่ไม่สมควรเป็นอย่างมาก และท่าทางของนางก็ดูจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก "จื่ออาน อย่าพูดจาเหลวไหล พระสนมเหมยไม่มีทางโกหกแน่"
อุปนิสัยของพระสนมเหมย หวงไท่โฮ่วยังไว้วางใจได้ นางเข้ามาอยู่ในวังเป็นเวลากว่ายี่สิบปีแล้ว แม้ว่าจะไม่เอ่ยถึงเรื่องคุณธรรม แต่นางได้ทำหน้าที่รับใช้องค์จักรพรรดิอย่างดีและได้ให้กำเนิดองค์ชายกับองค์หญิง หวงไท่โฮ่วไม่อาจทนเห็นคนนอกวังมาใส่ร้ายตามอำเภอใจได้
หวงไท่โฮ่วไม่รู้เลยจริง ๆ ว่าพระสนมเหมยในตอนนี้ไม่ใช่พระสนมเหมยเหมือนเช่นวันก่อนแล้ว หลังจากที่ฝ่าบาทป่วยหนัก นางก็เริ่มวางแผนถึงอนาคต เพื่อเป็นแม่ที่แข็งแกร่ง ใช้ประโยคนี้กับนาง ถึงแม้จะไม่เหมาะสม แต่ว่ามันก็เป็นจริงเป็นเช่นนั้น
จื่ออานที่กำลังจะพูด ก็ได้ยินเสียงขันทีตะโกนจากนอกพระตำหนักว่า "ผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิมาถึงแล้ว!"
เมื่อสิ้นเสียง หวงไท่โฮ่วยังไม่ทันได้พูดอะไร ก็เห็นมู่หรงเจี๋ยก้าวเข้ามาอย่างรวดเร็ว
เมื่อเข้ามาในพระตำหนักแล้ว เขาเลิกคิ้วและมองพระสนมเหมย "พระสนมเหมย ตอนที่ข้าอยู่ด้านนอกได้ยินว่าท่านอารมณ์ไม่ดี ใครทำให้พระสนมเหมยผู้อ่อนโยนของพวกเราโมโหได้ถึงขนาดนี้ ช่างสมควรถูกลงโทษ!"
พูดจบเขาก็ก้าวไปข้างหน้าและโค้งคำนับ "ถวายบังคมเสด็จแม่"
หวงไท่โฮ่วพูดอย่างอารมณ์ไม่ดีว่า “เจ้าไม่ยุ่งเรื่องการเมืองของเจ้าหรือ จะมายุ่งเรื่องของวังหลังทำไม?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...