บทที่ 810 – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ตอนนี้ของ ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ โดย จูน ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 810 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เซียวท่าเอ่ย “วันนี้ข้าเข้าวังมาแต่เช้า ยังไม่ได้พบกับหลิวหลิ่ว หรือว่านางจะออกไปหาข้าแล้วไม่พบข้าก็เลยกลับไป?”
“ยังไม่กลับมา วันนี้ออกไปตั้งแต่เที่ยง จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่กลับมา” เฉินหลงเอ่ย
“เช่นนั้นจะไปจวนองค์หญิงหรือไม่? หรือว่าจะไปทางด้านของโหรวเหย๋า?” เซียวท่าเอ่ย
จื่ออันค่อนข้างจะไม่วางใจ เอ่ยออกมา “เจ้าก็ออกไปตามหาเถิด”
ด้วยเหตุนี้ทหารจึงแบ่งออกเป็นสามทาง แบ่งไปยังจวนองค์หญิง จวนอ๋องเหลียง และร้านติ้งเฟิง ท้ายที่สุดแล้วยังไปหาโหรวเหย๋า ต่างก็บอกว่าไม่พบหลิวหลิ่วเข้ามา
คราวนี้ทุกคนพากันร้อนรนขึ้นแล้ว มู่หรงเจี๋ยเคลื่อนย้ายทหารลาดตระเวนออกไปตามหา
เฉินไท่จวินร้อนรนเป็นอย่างมาก ทันใดนั้นนางก็นึกขึ้นมาได้ว่าวันเกิดของหลิวหลิ่วใกล้เข้ามาแล้ว วันเกิดครบรอบอายุสิบเก้าปี
ในใจของนางตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง ให้ทุกคนในตระกูลเฉินออกไปตามหา
ช่วงประมาณยามค่ำ ในที่สุดก็ได้ยินคนรับใช้รีบร้อนเข้ามารายงาน “ไท่จวิน คุณหนูกลับมาแล้ว”
“เจ้าเด็กคนนี้ ดูสิว่าข้าจะไม่หักขานางหรือ!” เฉินไท่จวินลุกกระโดดขึ้น ก่อนจะก้าวเดิมไปอย่างรวดเร็ว กลับมองเห็นเฉินหลิวหลิ่วที่แบกกลับมา
ทั่วทั้งกายนางเต็มไปด้วยเลือด สีหน้าซีดขาว มองไปจากที่ไกล ๆ ก็เห็นว่าไม่หายใจแล้ว
“สวรรค์ ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้ไปได้?” ขาของเฉินไท่จวินอ่อนแรงลง จับเสากลมเอาไว้
คนที่ส่งหลิวหลิ่วกลับมากลับเป็นฮูหยินหิงหลงและเซี่ยหว่านเอ๋อ ทั้งสองคนนี้หายไปจากสายตาของทุกคนนานมากแล้ว ทุกคนแทบจะลืมพวกนางสองแม่ลูกไปเสีย
“เร็วเข้า รีบเรียกพระชายามา!” พ่อบ้านเมื่อเห็นว่าเฉินไท่จวินไม่มีอาการตอบสนองกลับแล้ว จึงรีบออกคำสั่งทันที
ทันใดนั้นคนในจวนก็โกลาหลขึ้นมาทันที เพราะว่าคนรับใช้และองค์รักษ์ต่างก็ออกไปตามหาคนแล้ว คราวนี้ในจวนจึงเหลือเพียงหญิงชราและสาวใช้เท่านั้น เหล่าไท่จวินแบกหลิวหลิ่วไปยังเตียงด้วยตนเอง
เซี่ยหว่านเอ๋อที่ไม่ส่งเสียงใดมาโดยตลอด ก็ไม่มีท่าทีใด ได้ยินว่าเฉินไท่จวินจะมอบเงินให้ ถึงได้ยิ้มออกมา แล้วจึงถอยออกไปพร้อมกับเฉินหลิงหลง
เมื่อส่งสองแม่ลูกเฉินหลิงหลงออกไปแล้ว เฉินไท่จวินถึงได้ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของหลิวหลิ่ว
ร่างกายของหลิวหลิ่วมีรอยดาบอยู่แปดรอย แต่ละดาบนั้นลึกถึงกระดูก หน้าอกสองรอย ด้านหลังสี่รอย บนขาสองรอย รอยดาบนั้นใหญ่มาก ไม่ใช่บาดแผลที่เกิดขึ้นจากรอยดาบทั่วไป
นางหายใจอ่อนแรง คนก็สลบไปแล้ว ริมฝีปากซีดขาวจนไม่พบสีเลือด เฉินไท่จวินรีบให้ยารักษาบาดแผลทองคำแก่นางเพื่อหยุดเลือด
หลังจากที่นางรักษาอาการเบื้องต้นแล้ว จื่ออันและคนอื่น ๆ ก็มาถึง
เซียวท่าที่มองเห็นหลิวหลิ่วที่ไม่มีแม้แต่สีเลือดและดูไร้ชีวิต ก็ตื่นตกใจเสียจนแทบจะหยุดหายใจ หลายวันก่อนหน้านั้น นางยังมีชีวิตอยู่ และยังเตะเขา ประลองกับเขา ทว่าไม่พบเจอกันเพียงแค่สองวันเท่านั้น นางก็กลายเป็นเช่นนี้เสียแล้ว
“เป็นใครที่ลงมือกัน?” เขากัดฟันเอ่ยออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...