ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 854

“อาเจี๋ยเลอะเลือน เลอะเลือนยิ่งนัก!”

เมื่อหวงไท่โฮ่วโศกเศร้าและขุ่นเคือง นางก็ไปเข้าเฝ้าจักรพรรดิเป็นการส่วนตัวที่วังซีเหวย

จักรพรรดิได้สติมากขึ้น ซึ่งเป็นผลฤทธิ์ยาที่ช่วยประคองอาการเขาไว้ชั่วคราว

“รู้สึกอย่างไรบ้าง?” หวงไท่โฮ่วกลั้นน้ำตา ขณะนั่งข้างเตียงถามด้วยความทุกข์ใจ

“ดีขึ้นมากแล้ว” จักรพรรดิเบือนหน้าหนี แต่ไม่อาจปิดบังความอ่อนล้าได้

“พวกเขาบอกว่าเจ้าต้องตัดแขนออก แต่แม่ไม่เห็นด้วย” หวงไท่โฮ่วพูดทั้งน้ำตา

จักรพรรดิพูดด้วยเสียงทุ้มว่า “เสด็จแม่ ถึงตอนนี้แล้ว ก็จำเป็นต้องทำเช่นนั้น บอกให้อาเจี๋ยเข้ามาในวัง แล้วสั่งประหารคนปล่อยข่าวลืออย่างเซี่ยจื่ออันด้วยการโบย หากไม่สามารถควบคุมเจ้าหน้าที่ได้ ก็ให้พวกเขาเข้ามา แล้วบอกว่าแขนของข้าขาดไปแล้ว ตอนนี้ข้าได้ปรึกษากับหมอหลวงแล้ว หากใช้ดินปืนกับแผลที่เกิดจากการตัดแขนออก ก็จะสามารถปิดบาดแผลได้ แล้วบอกไปว่าข้าถูกเสือกัดตอนที่ฝึกอยู่ในอุทยานล่าสัตว์หลวง”

“อะไรนะ” หวงไท่โฮ่วตกตะลึงไปครู่หนึ่ง “เจ้าต้องการฆ่าจื่ออันหรือ?”

“นางปากพล่อยเอง สมควรตาย!” จักรพรรดิพูดอย่างเย็นชา

“แต่นางน่าจะไม่ได้ตั้งใจ ลงโทษเล็กน้อย ป้องกันความผิดครั้งใหญ่...”

จักรพรรดิมองหวงไท่โฮ่วด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อเห็นนางอ้อนวอนให้เซี่ยจื่ออัน น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชา “เสด็จแม่ ถ้าไม่ใช่เพราะนาง สถานการณ์ก็คงไม่เป็นอย่างในทุกวันนี้ หากนางไม่ตาย ก็ยากที่จะปิดปากคนได้ ดังนั้นนางจึงต้องตายด้วยข้อหาแพร่ข่าวลือ”