ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 886

หลังจากพูดจบ นางก็ถอยหลังและออกไป

ทันทีที่ซุนฟางเอ๋อร์ออกไป กุ้ยไท่เฟยก็เปลี่ยนสีหน้าทันที “แม่รู้เหตุผลที่เจ้าไม่ต้องการแต่งงานกับฟางเอ๋อร์ เจ้ายังคงคิดถึงโหรวเหยาใช่หรือไม่?”

อ๋องหนานหวายส่ายศีรษะ “เปล่าขอรับ”

“แม่คลอดเจ้าออกมา เหตุใดจะไม่รู้ว่าเจ้าคิดอะไรอยู่ในใจ แม่แนะนำให้เจ้ากำจัดความคิดนี้ทิ้งไปโดยเร็วที่สุด ในอนาคตเจ้ากำลังจะได้เป็นจักรพรรดิแล้ว เจ้าไม่กลัวถูกหัวเราะเยาะ หากผู้อื่นรู้ว่าเจ้าแต่งงานกับหญิงที่ถูกทอดทิ้งหรือ?” กุ้ยไท่เฟยกล่าวอย่างเย็นชาตามแบบฉบับ

“โหรวเหยาเป็นคนดี นางไม่ใช่หญิงที่ถูกทอดทิ้ง!” อ๋องหนานหวายปกป้องโหรวเหยาโดยไม่รู้ตัว สีหน้าของเขาแข็งค้างอยู่ครู่หนึ่ง จนกระทั่งเขาสัมผัสสายตาเย็นชาของกุ้ยไท่เฟย จึงกล่าวเสียงอ่อน “ท่านแม่ หากท่านต้องการให้ข้าแต่งงานกับฟางเอ๋อร์ ข้าคงต้องยอมตามนั้น”

“ที่จริงแม่ก็ไม่ชอบฟางเอ๋อร์เช่นกัน แต่เพราะนางเป็นคนช่างคิด ช่างวางแผน เล่ห์กลแพรวพราวยิ่งนัก หากนางไม่ได้แต่งเป็นภรรยาเจ้า แม่คงไม่สบายใจ” เมื่อเห็นเขายอมอ่อนข้อ สีหน้าของกุ้ยไท่เฟยก็อ่อนลงเล็กน้อย

“ท่านกลัวว่านางจะเล่นไม่ซื่อกับข้าหรือ ไม่มีวัน นางไม่มีที่ไป มีเพียงข้าเท่านั้นที่ยินดีรับนางเข้ามา หากขาดที่พึ่งเช่นข้าไปสักคน นางก็ไร้จุดหมาย” อ๋องหนานหวายกล่าวอย่างเหยียดหยาม

กุ้ยไท่เฟยส่ายหน้า “เจ้าดูมั่นใจเสียเหลือเกิน ก่อนหน้านี้ไม่มีใครยอมรับนาง แต่เจ้าคิดว่าตอนนี้จะเป็นเช่นเดิมหรือ? นางรู้วิชาคาถาอาคมและเก่งวางกลอุบาย หากเจ้ามีนาง เจ้าจะเป็นเหมือนพยัคฆ์มีปีก ผู้ใดกันจะไม่อยากได้คนเช่นนี้?”

อ๋องหนายหวายยังไม่ให้ความสนใจมากนัก กล่าวว่า “ข้าไม่กังวลหากจะรับนางเป็นสนม ข้าย่อมไม่ปฏิเสธการแต่งงานกับนาง ข้าพอใจที่จะให้นางเป็นเพียงสนมข้างกายเท่านั้น ไม่เคยคิดอยากให้นางกลายเป็นฮองเฮา”

“พวกเราดูกันต่อไปก่อนเถิด ในอนาคตเจ้าควรแสดงความเคารพต่อนางบ้าง” กุ้ยไท่เฟยกล่าว

“ขอรับ!” อ๋องหนานหวายตอบรับตัดรำคาญ

จวนอ๋องเหลียง!