ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 888

“อันที่จริงข้าไม่คิดว่าเหล่าหวังเย่ต้องการเงินค่าหมอจริง ๆ หรอก แต่เพียงต้องการบอกเราผ่านการขอค่าหมอว่าเขายังมีชีวิตอยู่” จื่ออันกล่าว

จู่ ๆ น้ำตาของจ้วงจ้วงก็ไหลรินออกมา ก่อนจะปิดปากร้องไห้อย่างควบคุมไม่ได้

จื่ออันกอดนางพลางลูบหลังนางไปด้วย “อย่าร้องไห้ อย่าร้องไห้ เขาปลอดภัยแล้ว”

จ้วงจ้วงกลั้นน้ำตาแล้วเอามือเช็ดหน้าอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่ ไม่ได้ เรายังต้องเตรียมเงินค่าหมอ เราไม่รู้ว่าเขาหมายความอย่างนั้นหรือไม่ หากเราละเลยไม่ยอมส่งค่าหมอเพื่อรักษา อาการบาดเจ็บจะยิ่งแย่”

หลังจากพูดจบนางก็รีบเข้าไปหาเสมียน

จื่ออันและหูฮวนสี่มองหน้ากัน รู้สึกเศร้าใจ แต่ก็ยังถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

วันรุ่งขึ้นตรงกับวันพิธีบวงสรวงสวรรค์

ก่อนออกเดินทาง ความเป็นไปได้ที่อยู่ภายใต้การคาดการณ์ทั้งหมดได้รับการซักซ้อมอีกครั้ง บนแท่นบูชาก็มีทหารคุ้มกันหนาแน่นเช่นกัน มู่หรงเจี๋ยมุ่งมั่นให้การรักษาความปลอดภัยรัดกุมอย่างสูงสุด

ตอนนี้สภาพร่างกายขององค์จักรพรรดิไม่เหมาะที่จะออกสู่ภายนอกจริง ๆ ลมพัดแรงมาก จึงต้องมีผ้าห่มนวมปกปิดวรกายไว้อีกชั้น จื่ออันถึงกับยัดพระหัตถ์ของจักรพรรดิเข้าไปซุกอยู่ในนั้นเพื่อความอบอุ่น แม้เขาจะดื้อรั้นไม่ต้องการทำเช่นนั้น จื่ออันก็ยังยืนกรานทำให้ได้ ในที่สุดเขาก็ยอมประนีประนอมและพูดกับมู่หรงเจี๋ยว่า “แม้แต่ข้ายังทัดทานชายาของเจ้าไม่ได้”

มู่หรงเจี๋ยยักไหล่ “ไม่รู้สิ ข้าเองก็ไม่กล้าทำให้นางขุ่นเคืองเช่นเดียวกัน ถ้าข้าทำให้นางขุ่นเคืองขึ้นมา ข้าคงถูกฆ่าด้วยเข็มทองของนางแน่”

“ผู้ที่มีเข็มอยู่ในมือนั้นอันตรายที่สุด” จักรพรรดิเห็นด้วย

ทหารชุดเกราะหนักเป็นผู้เปิดทาง ระหว่างทางก็ตีฆ้อง ตีกลอง ดึงดูดประชาชนให้อยากติดตามพิธีบวงสรวงสวรรค์

แน่นอน ทุกคนแค่ต้องการดูว่าจักรพรรดิกำลังทรมานจากโรคแผลหน้าผีจริงหรือไม่

ขบวนเสด็จแน่นมากจนมองไม่เห็นด้านใน ทุกคนจำเป็นต้องเดินตามไปยังแท่นบูชาเท่านั้น

จักรพรรดิทรงอ่อนแอ ขบวนเสด็จจึงเคลื่อนที่ช้าตามไปด้วย ต้องใช้เวลามากกว่าหนึ่งชั่วยามจึงจะไปถึงแท่นบูชา

สมาชิกราชวงศ์และขุนนางฝ่ายพลเรือนและฝ่ายทหารทั้งหมดรออยู่ที่นั่นแล้ว เมื่อขบวนเสด็จมาถึงเจ้าหน้าที่ทั้งหมดก็โค้งคำนับ