ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 917

ซุนฟางเอ๋อร์ยืนขึ้น แล้วมองไปที่จื่ออัน “ถ้าเจ้าต้องการล้างแค้นแทนนางก็เชิญเลย”

“ข้าทำแน่!” จื่ออันตอบกลับอย่างเย็นชา

ซุนฟางเอ๋อร์แสยะยิ้ม “ข้าจะรอเจ้า”

“เจ้าต้องการอะไรกันแน่?” จื่ออันอดถามไม่ได้

ซุนฟางเอ๋อร์ไม่ส่งเสียงตอบ แต่ดวงตาของนางฉายความสับสน นางต้องการอะไร? นางไม่รู้ ก่อนหน้านี้นางรู้ตัวดี นางเพียงต้องการกลับมา และประกาศให้ตระกูลซุนรู้ว่าซุนฟางเอ๋อร์คนนี้ดีกว่าผู้หญิงทุกคนในตระกูลซุนเป็นไหน ๆ และต้องการบอกมู่หรงเจี๋ยว่าเขาโชคร้ายแค่ไหนที่เพิกเฉยต่อนางในเวลานั้น

นางต้องการทำให้พวกเขาต้องเสียใจ

แต่ตอนนี้พอมาลองคิดทบทวนดูอีกครั้ง มันคุ้มค่าจริงหรือ?

ชีวิตปัจจุบันของนางไม่เคยมีเวลาได้ผ่อนคลาย หรือมีความสุขมากขึ้นกว่าเดิม ตรงกันข้าม นางกลับทุกข์ทรมานยิ่งกว่าเก่าเสียอีก

จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่นางช่วยให้อ๋องหนานหวายครองประเทศได้สำเร็จ? จุดหมายปลายทางของนางคืออะไร? แม้อ๋องหนานหวายจะอภิเษกสมรสกับนาง แต่หลังจากที่เขาขึ้นครองราชย์แล้ว สิ่งแรกที่เขาทำก็คือ สังหารนางทิ้ง

“ข้าไม่ต้องการอะไร ข้าเพียงอยากใช้ชีวิตแบบนี้ ไม่ต้องการเปลี่ยนแปลง” ซุนฟางเอ๋อร์พูดเสียงเบา

“ได้ยินมาว่าหวงไท่โฮ่วเคยเอ็นดูเจ้าไม่น้อย”

ซุนฟางเอ๋อร์พยักหน้า “ใช่ ลูกสาวของอนุตระกูลซุน ไม่เคยเป็นที่ยอมรับ ทว่าหวงไท่โฮ่วกลับปฏิบัติต่อข้าและท่านแม่อย่างดีและจริงใจ แต่สุดท้ายข้ากลับทำให้พวกเขาเสียใจ”

ท่านแม่ที่นางกล่าวถึงควรเป็นแม่แท้ ๆ ของโหรวเหยา ซึ่งเป็นฮูหยินของตระกูลซุน

จื่ออันจำได้ว่าผู้หญิงคนนี้เคยใจดีกับซุนฟางเอ๋อร์มาก ถึงกระนั้นซุนฟางเอ๋อร์ก็ยังทำร้ายนาง

ซุนฟางเอ๋อร์มองไปที่จื่ออัน พูดอย่างตรงไปตรงมา “ที่จริงข้าล่ะอิจฉาเจ้าเสียจริง เจ้ากับข้าเริ่มต้นเหมือนกันแท้ ๆ แต่ทำไมเจ้าถึงได้รับแต่สิ่งดี ๆ อย่างมากมายในตอนท้าย? ข้ารู้ว่าเจ้าต้องโทษเรื่องการตายของพ่อและย่าของข้า ข้าเองก็ฆ่าอาจารย์และท่านแม่เช่นเดียวกัน แล้วเหตุใดชีวิตข้าถึงได้ลงเอยเช่นนี้?”

จื่ออันไม่รู้ว่านางกำลังตัดพ้อหรือเหน็บแนมจากใจจริง ทว่านางยังคงตอบตามจริง “เพราะข้าไม่เคยคิดคดทำร้ายผู้คนที่ปฏิบัติต่อข้าเป็นอย่างดี ต่างจากเจ้า เจ้าทำร้ายแต่คนที่ดีกับเจ้าทั้งนั้น”

นางเดินเข้าไปใกล้พลางมองไปที่จื่ออัน “ดังนั้น ไม่ว่าเจ้าจะเกลียดข้ามากแค่ไหน ข้าก็ตายไม่ได้เด็ดขาด หากข้าตาย ทั้งสองคนที่ถูกพิษกู่ร่วมชะตาก็จะต้องตายด้วย”

จื่ออันมองนางอย่างใจเย็น “เจ้าต้องการการปกป้องจากข้าสินะ?”

“ใช่” ซุนฟางเอ๋อร์ยอมรับ

“มีคนคิดจะฆ่าเจ้ารึ?”

“ยังไม่ใช่ตอนนี้ แต่ในอนาคตไม่แน่”

“ใคร?”

“ลองคิดเอาเองก็แล้วกัน แต่ตอนนี้ข้ายังตายไม่ได้” ซุนฟางเอ๋อร์กล่าวจบก็จากไป

คราวนี้เป็นตาของจื่ออันที่เอาแต่มองตามหลังนางไปด้วยความมึนงง อ๋องหนานหวายไม่มีทางฆ่านาง เพราะเขาเองก็ถูกพิษกู่ร่วมชะตา หากเขาฆ่าซุนฟางเอ๋อร์ แล้วจะมีใครรู้วิธีแก้ไขพิษอีก?