ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 945

เมื่อกล่าวถึงท่านบรรพชน สนมเหมยก็เชื่อถือโดยธรรมชาติ

นางถามอย่างกระวนกระวาย “แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน? ใครพาเขาไป? เขาจะเป็นอันตรายหรือไม่?”

“อาจเป็นอันตรายถึงชีวิต รูปแบบแสดงให้เห็นว่า หากหาเขาไม่พบเขาก่อนพระอาทิตย์ตกดินในวันพรุ่งนี้ ชีวิตของเขาจะตกอยู่ในอันตรายแน่นอน” ป้าอาเฉอกล่าว

เหลือเวลาวันเดียวเท่านั้น

“สนมอี้เป็นคนทำเช่นนี้หรือ?” สนมเหมยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน

“ใคร ๆ ก็ทำเรื่องเช่นนี้ได้ทั้งนั้น สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องพาเขากลับมาให้ทันท่วงที” ป้าอาเฉอมองจื่ออันอย่างจริงจัง “เจ้ามีวิธีช่วยเขาหรือไม่?”

จื่ออันทำอะไรไม่ถูก นางไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้แม้กระทั่งจะเริ่มต้นอย่างไร? โลกภายนอกพระราชวังช่างกว้างใหญ่ นางจะทำอะไรได้บ้าง?

หลังจากคิดอย่างรอบคอบ องค์ชายต้องถูกคนของสนมอี้พาตัวไปแน่ แต่หลังจากตรวจสอบรายชื่อคนที่เข้าออกจากวังในวันนี้ ส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่เป็นขันทีในวังที่ออกไปซื้อของ พวกเขาทั้งหมดอยู่ภายใต้คำสั่งของนาง ทั้งยังออกไปโดยรถเกวียน ไม่สามารถซ่อนผู้คนได้

มีผู้ใช้รถม้าเพียงสองคัน คันหนึ่งคือเฉินหลิวหลิ่วที่ออกจากวังเมื่อเช้านี้ อีกคันเป็นของใต้เท้าหยวนพ่าน

“ข้าจะไปหาสนมอี้!” จื่ออันลุกขึ้นยืนและกล่าว มองไปที่ป้าอาเฉอ “เซียนเปยใช่หรือไม่?”

ป้าอาเฉอไม่พูด แต่พยักหน้าเล็กน้อย

จ้วงจ้วงโพล่งถาม “เซียนเปยคืออะไร? เจ้าจะไปหานางเพื่ออะไร? คิดว่านางจะยอมบอกเจ้าหรือ?”

จื่ออันตอบกลับ “นางไม่บอกแน่”

“แล้วจะยังไปหานางอีกหรือ?”

“แต่หากไม่ทำอะไรเลย เราคงทำได้เพียงนั่งรอเท่านั้น” จื่ออันยิ้มและจากไป