ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 977

จื่ออันไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้ ตอบไปตามตรง “เคยพบประมาณสองสามครั้งเพคะ แต่หม่อมฉันไม่เคยพูดคุยกับเขาเลย ไม่รู้ทำไมวันนี้เขาถึงเรียกหม่อมฉันว่าผู้หญิงเลว กล่าวหาว่าหม่อมฉันจะไปถลกหนังควักไส้ ไม่รู้จริง ๆ เพคะว่าเกิดอะไรขึ้น”

จักรพรรดิรับสั่ง “ช่วยข้าถอดผิวปลอมออกที ข้าใส่มันมานานแล้ว ตอนนี้เริ่มรู้สึกอึดอัด”

จื่ออันเดินไปเอานิ้วจุ่มน้ำ จากนั้นค่อย ๆ ลอกผิวปลอมออก เผยให้เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยผื่นจุดแดง

“ผิวปลอมนี้แนบสนิทกับผิวหนัง ไม่แปลกที่จะรู้สึกอึดอัดตามธรรมชาติ” จื่ออันกล่าว

“อืม สุขภาพของข้านับวันยิ่งแย่ลงเรื่อย ๆ ควรมีคนรักษาอยู่ข้างกายเสมอ เจ้าใช้ทักษะที่เจ้ามีทำหน้าที่ของตนเองให้ดี หลังจากนี้ให้มาที่วังซีเหวยเพื่อรับใช้ข้า” จักรพรรดิตรัสเบา ๆ

เขาไม่ได้ถามถึงเรื่องมือสังหารอีก และไม่ได้เจาะลึกถึงคำกล่าวขององค์ชายเจ็ด เพียงเสนอทำข้อตกลงกับเขาเท่านั้น ทุกอย่างเป็นไปตามที่อ๋องเยี่ยคาดการณ์ไว้ เขายังต้องพึ่งพาจื่ออัน ดังนั้นจึงไม่สั่งลงโทษนางในทันที แต่เมื่อเขาเกิดความระแวงขึ้นแล้วก็จะคอยระวังตัว อย่างน้อยเก็บนางไว้ข้างกาย แล้วตนคอยสอดส่องก็ช่วยให้อุ่นใจขึ้นมาก

จื่ออันรู้ว่านี่เป็นการตัดสินใจที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ นางลดสายตาลง “เพคะ!”

นางปฏิบัติตามคำแนะนำของซุนกงกง ไม่แก้ตัวอะไรมาก ทั้งยังไม่โต้เถียง รอจนกว่าจักรพรรดิจะเอ่ยถามถึงค่อยตอบ

เมื่อได้ยินนางตอบรับโดยดี จักรพรรดิก็เชิญให้นางนั่งลง เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย “ข้ารู้ เจ้าอาจคิดว่าข้าสงสัยในตัวเจ้า แต่ข้าอยากบอกเจ้าว่า ในใจข้ากลับไม่ได้คิดเช่นนั้น เวลาตอนนี้เจ้าเจ็ดกำลังทำสงครามอยู่ข้างนอก สาเหตุที่ข้าให้เจ้ามาอยู่ข้างกาย ประการหนึ่งคือเพื่อปกป้องเจ้าให้ดี อีกประการหนึ่งคือป้องกันไม่ให้เจ้าเข้าไปพัวพันกับข้อพิพาทในราชสำนัก เจ้าเจ็ดทำงานอยู่เคียงข้างข้ามาหลายปีแล้ว เขาเป็นคนเที่ยงธรรมเสมอ เจ้าเป็นสตรี ย่อมถูกผู้อื่นมุ่งเป้าหลอกใช้อย่างเลี่ยงไม่ได้ ข้าไม่ต้องการให้ชื่อเสียงของเจ้าเจ็ดเสียหายเนื่องมาจากเจ้า”

ความหมายชัดเจนมาก เซี่ยจื่ออัน เจ้าเป็นสตรี ควรอยู่แต่ในวัง ไม่ควรออกไปไหนมาไหนจนเป็นการเสื่อมเสียแก่อ๋องเจ็ด

“เพคะ!” จื่ออันตอบรับอีกครั้ง

จักรพรรดิส่ายพระพักตร์เบา ๆ “เจ้าไม่เชื่อหรือ?”