ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1005

นอกจากนี้การแข่งขันทหารสี่แคว้นองค์ชายหนิงก็เป็นคนเอ่ยขึ้นมา นี่เห็นได้ชัดว่ากำลังรอให้เว่ยเหนือเข้าร่วม

เซียวหลินเทียนพยักหน้าเล็กน้อย เขามองออกว่าองค์ชายหนิงมีความทะเยอทะยานค่อนข้างมาก

ความขัดแย้งภายในฉีตะวันออกเกิดขึ้นเพียงชั่วคราวเท่านั้น องค์ชายหนิงเพียงต้องการใช้พลังของภายนอกมารวมฉีตะวันออกเข้าด้วยกัน แต่มิต้องการให้คนภายนอกยื่นมือเข้าไปในฉีตะวันออก ดังนั้นจึงยังคงรอและเฝ้ามองอยู่

ทางด้านฉินตะวันตก แคว้นที่องค์จักรพรรดิยิ่งระมัดระวังคือเว่ยเหนือกับเยวี่ยใต้ ทางด้านฉีตะวันออกก็ต้องการส่วนแบ่งด้วย ดังนั้นจักรพรรดิอู่อันจึงมิค่อยเอาเรื่องการแต่งงานมาใส่ใจมากนัก

จักรพรรดิอู่อันกังวลอย่างมากเกี่ยวกับการแข่งขันทางทหารครั้งนี้ เขาเรียกองค์ชายทั้งหลายเป็นการส่วนตัวแล้วสั่งให้ทุกคนคว้าชัยชนะมาให้ได้มิว่าพวกเขาจะคิดหาวิธีอย่างไรก็ตาม

“ความขัดแย้งภายในฉีตะวันออกเป็นเรื่องดีสำหรับเรา ยิ่งพวกเขาต่อสู้หนักขึ้นเท่าใด พลังของแคว้นก็ยิ่งสลายไปมากขึ้นเท่านั้น พวกเขาก็จะไม่มีความแข็งแกร่งในการต่อสู้กับฉินตะวันตกแล้ว!”

“ดังนั้น ครั้งนี้พวกเจ้ามิเพียงแต่ต้องชนะการแข่งขัน แต่ยังต้องหาวิธีทำลายพันธมิตรระหว่างฉีตะวันออกกับอีกสองแคว้นด้วย!”

ต่อหน้าพวกลูกชายของตน จักรพรรดิอู่อันมิได้ปกปิดความทะเยอทะยานและความมุ่งมั่นที่จะขยายอาณาเขตของตนไว้

ความทะเยอทะยานของจักรพรรดิอู่อันทำให้องค์ชายคังกับองค์ชายเว่ยตื่นเต้นตามไปด้วย ส่วนเซียวหลินเทียนก็คล้อยตามไปแบบฝืน ๆ

ความฝันที่จะรวมสี่แคว้นเข้าด้วยกันนั้นยิ่งใหญ่มาก แต่จักรพรรดิอู่อันลืมไปว่าตอนนี้ราษฎรจำนวนมากในแคว้นฉินตะวันตกยังขาดอาหารกับเครื่องนุ่งห้มอยู่เลย

เมื่อเกิดสงครามขึ้น พวกเขาก็จะไม่มีบ้านให้กลับ

ตอนนี้คลังแคว้นก็ว่างเปล่า จักรพรรดิอู่อันต้องการขึ้นค่าจ้างทหารสำหรับการทำสงครามภายในหนึ่งปี นี่มิได้จะบีบให้ประชาชนไร้ทางอยู่รอดหรอกหรือ?

ตอนนี้เซียวหลินเทียนรับผิดชอบกรมโยธาธิการ เขาเข้าใจการเงินของฉินตะวันตกขึ้นกว่าเมื่อก่อนแล้ว

เหตุใดทั้งสี่แคว้นจึงสงบศึก นั่นมิใช่เพราะทุกคนล้วนทนมิไหวแล้วหรอกหรือ?

แต่เพิ่งสงบศึกกันมาได้หนึ่งปีกว่า ความทะเยอทะยานของจักรพรรดิอู่อันก็พร้อมที่จะปะทุขึ้นแล้ว องค์ชายหนิง องค์ชายแห่งเว่ยเหนือและจักรพรรดิอู่อันก็มีความคิดแบบเดียวกัน พวกเขามิคำนึงถึงความเป็นความตายของราษฎรหรือ?

หนึ่งแม่ทัพหยัดยืนบนหมื่นกระดูก พิมพ์เขียวอันยิ่งใหญ่ในการรวมสี่แคว้นเข้าด้วยกัน ต้องใช้เลือดของราษฎรเพียงใดจึงจะเขียนได้

เซียวหลินเทียนรู้สึกหดหู่ใจมาสองวันเนื่องจากเรื่องนี้