หลิงหว่านเปลี่ยนอาภรณ์ให้หลิงอวี๋และจัดทรงผมให้เรียบร้อยแล้ว
เมื่อดูเช่นนี้ หลิงอวี๋ก็มิได้ดูโทรมมากนัก
“ท่านอ๋อง ท่านพี่หลิงหลิงดีขึ้นมากแล้วเพคะ เมื่อครู่ถังถีเตี่ยนตรวจชีพจรของนางอีกครั้ง ก็บอกว่าอีกประเดี๋ยวท่านพี่หลิงหลิงคงจะฟื้นแล้ว!”
“ถังถีเตี่ยนบอกว่า ที่พระตำหนักไทเฮายังต้องการเขา จึงกลับไปก่อน! และให้หม่อมฉันบอกท่านว่าหากมีอะไรก็ให้ไปหาเขาได้เลยเพคะ!”
“อืม!”
เซียวหลินเทียนพยักหน้าแล้วนั่งลงข้างเตียง
มือของเขาสัมผัสที่ใบหน้าของหลิงอวี๋อย่างแผ่วเบา ใบหน้าของนางมิได้เย็นเยียบดังเช่นเมื่อครู่ และอุ่นขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว
“ท่านอ๋อง องค์หญิงชิ่งกับองค์ชายจิ้นฝากโอสถไว้ให้พระชายาเพคะ เป็นโอสถบำรุงโลหิตเพคะ!”
หลิงหว่านชี้ไปที่โต๊ะข้าง ๆ “หม่อมฉันปฏิเสธไปแล้ว แต่องค์หญิงชิ่งยืนกรานให้หม่อมฉันรับไว้จึงยากที่จะปฏิเสธ หม่อมฉันจึงรับไว้แทนท่านเพคะ!”
“ท่านทรงลองดูหากมีสิ่งใดผิดปกติก็สามารถส่งกลับไปได้เพคะ!”
เซียวหลินเทียนเพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าพี่น้องมู่หลงมาเยี่ยมหลิงอวี๋ เขาลืมเรื่องนี้ไปเลย
“ได้ ลู่หนาน เจ้าให้หมิ่นกูเอาของกำนัลเหล่านี้ออกไป แล้วให้นางเตรียมของกำนัลที่มีมูลค่าเท่ากันส่งไปให้องค์หญิงชิ่งที่ศาลาพักม้า!”
เซียวหลินเทียนยังรู้สึกขอบคุณพี่น้องมู่หลงอยู่บ้าง เมื่อเกิดเรื่องขึ้นกับหลิงอวี๋ ผู้ที่มาเยี่ยมต่างก็มีจิตใจดีทั้งนั้น
ใครดีมาก็ดีตอบ ผูกมิตรกับคนที่คู่ควรที่จะผูกมิตรด้วย
หลิงหว่านให้แม่ของนางส่งท่านอดีตเสนาบดีกลับไปก่อนแล้ว นางเหลือบมองที่เซียวหลินเทียน คิดจะเอ่ยอะไรบางอย่างแต่ก็หยุดไป
นางมิรู้ว่าควรบอกเซียวหลินเทียนเรื่องฉินรั่วซือหรือไม่?
หลิงอวี๋หมดสติอยู่ ก่อนหน้านี้ฉินรั่วซือก็ถูกฮองเฮาเว่ยประทานงานแต่งให้เซียวหลินเทียน หากตนบอกไป เซียวหลินเทียนจะเข้าใจผิดว่านางเป็นคนชอบนินทาหรือไม่?
“หว่านเอ๋อร์... ออกมาหน่อยสิ!”
ข้างนอกนั้นเผยอวี้เร่งรีบกินอาหารให้เสร็จ เดิมทีคิดจะไปแล้วแต่เมื่อได้ยินลู่หนานบอกว่าหลิงหว่านยังอยู่ จึงเข้ามาทักทาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...