ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1091

คำพูดเยินยอจนเกินจริงของเซียวหลินเทียนล้วนเลียนแบบหลิงอวี๋มาทั้งสิ้น

หลิงอวี๋บอกว่าเสด็จพ่อก็เป็นคนเช่นกัน ซึ่งคนก็ชอบที่จะได้ยินสิ่งดี ๆ

เรื่องอื่น ๆ มองได้ขาดแต่ยกเว้นคำประจบสอพลอ เขาก็แค่พูดคำพูดดี ๆ ให้จักรพรรดิอู่อันมีความสุข ทั้งยังช่วยให้ความสัมพันธ์ของเซียวหลินมู่กับจักรพรรดิอู่อันผ่อนคลายลงด้วย เรื่องดี ๆ เหตุใดจะทำมิได้เล่า!

จักรพรรดิอู่อันได้รับคำชมก็ยินดีอย่างยิ่ง

ฮองเฮาฟังอยู่ข้าง ๆ ก็ทั้งโกรธทั้งโมโห เกลียดชังจนกัดฟันกรอด แต่มิสามารถพูดได้ว่าเซียวหลินเทียนทำมิถูก

เซียวหลินมู่มีความรู้สึกที่ซับซ้อน ในด้านหนึ่งก็ดูถูกเซียวหลินเทียนที่เยินยอจักรพรรดิอู่อันเช่นนี้ และอีกด้านหนึ่งก็อิจฉาเซียวหลินเทียน

หากตนได้รับมอบหมายให้สร้างร้านค้าขึ้นใหม่ เขาก็ไม่มีทางด้อยไปกว่าเซียวหลินเทียนเช่นกัน

ขณะที่คุยกันเช่นนี้ เวลาก็ผ่านไปโดยมิรู้ตัว

ในขณะที่ฮองเฮากำลังรออย่างใจจดใจจ่อนั้น เซี่ยเฉียวก็ถือถาดหนึ่งเข้ามา

ถาดนั้นถูกคลุมด้วยผ้าขาวและมีคราบเลือดติดอยู่

“ฮองเฮา…องค์จักรพรรดิ... นี่… นี่คือเนื้องอกที่เอาออกมาจากร่างของพระสนมฮุ่ยเพคะ…”

เซี่ยเฉียวยังคงมีสีหน้าตื่นตระหนกอยู่เลย วันนี้นางได้เห็นหลิงอวี๋ทำการผ่าตัดด้วยตาตนเอง นางตกใจมากกับการกรีดท้องพระสนมฮุ่ยแล้วนำสิ่งนี้ออกมา

นางจึงเอ่ยตะกุกตะกัก “พระชายาอ๋องอี้… ให้… ให้บ่าวยกมาให้หมอจางกับถังถีเตี่ยนตรวจสอบ!”

หมอจางรีบพุ่งเข้ามาแล้วเปิดผ้าขาวขึ้นทันที

อ้วก...

เมื่อเห็นก้อนเนื้อเปื้อนเลือดนั้น หมอจางก็ทนมิไหวหันหลังไปอาเจียน

แต่ถังถีเตี่ยนกลับมิได้คุมอารมณ์มิได้เยี่ยงเขา แม้ว่าจะรู้สึกคลื่นไส้เช่นกันแต่เอาร่างกายบังสายตาของจักรพรรดิอู่อันไว้แล้วหยิบสำลีบนถาดขึ้นมาตรวจสอบ

เขามีใจที่จะเรียนทักษะการแพทย์เหมือนกับท่านฮั๋ว จึงอยากจะเข้าใจทักษะการแพทย์ทั้งหมดที่ตนมิเข้าใจ

“ฮองเฮา หม่อมคิดว่าทางที่ดีฮองเฮาอย่าได้คล้อยตามที่หมอจางพูดจะดีกว่าเพคะ! มันจะทำให้ท่านดูมิรู้เรื่องอะไรเลยจริง ๆ!”

หลิงอวี๋ถูกเถาจื่อประคองเดินเข้ามา

สีหน้าของนางซีด ดูราวกับว่าจะล้มลงได้ทุกเมื่อ

เมื่อเซียวหลินเทียนเห็นสิ่งนี้ก็รีบพุ่งเข้าไป รับหลิงอวี๋จากมือของเถาจื่อแล้วให้นางพิงในอ้อมแขนของตน

หลิงอวี๋หายใจเข้าแล้วเอ่ยอย่างเย็นชา “เสด็จพ่อเพคะ หมอคนใดที่มีสามัญสำนึกล้วนรู้ดีว่าปกติแล้วทารกในครรภ์มักจะเริ่มมีรูปร่างเป็นมนุษย์เมื่ออายุได้แปดสัปดาห์ และมีตา หู จมูก ปาก นิ้วและนิ้วเท้าแล้ว หัวใจก็เป็นรูปเป็นร่างแล้วเช่นกัน สามารถสัมผัสได้ถึงการเต้นของหัวใจแล้วเพคะ!”

“ที่หมอจางบอกว่าเด็กก่อนเกิดเป็นเพียงก้อนเลือดเนื้ออะไรนั่น มันไร้สาระอย่างสิ้นเชิงเพคะ!”

หลิงอวี๋มองหมอจางด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“หมอจาง เจ้าเองไร้การศึกษาไร้ทักษะการแพทย์ ทว่าวัน ๆ เอาแต่คิดว่าจะดูถูกคนอื่นเยี่ยงไร!”

“เถาจื่อ เอามีดผ่าตัดให้เขา ให้เขาไปตัดชิ้นส่วนเนื้องอก หากเขาตัดนิ้วออกมาได้นิ้วหนึ่ง วันนี้ก็นับว่าข้าแพ้แล้ว!”