ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1090

แม้ว่าพระสนมฮุ่ยจะอ่อนแรง แต่ก็คว้ามือของหลิงอวี๋ไว้ราวกับคนจมน้ำที่คว้าเชือกช่วยชีวิต

นางเอ่ยอย่างหนักแน่น “ข้าตายไปแล้วครั้งหนึ่ง แม้ว่าจะเอาเนื้อร้ายออกแล้วจะทำให้ข้ามีชีวิตอยู่ได้อีกหนึ่งชั่วยาม ข้าก็อยากจะตายอย่างไร้มลทิน!”

ดวงตาของเซียวหลินมู่รื้นน้ำตาอีกครั้งเพราะคำพูดของพระสนมฮุ่ย เขาจึงมิเอ่ยถามแล้วเอ่ยไปตรง ๆ

“เสด็จแม่พูดเช่นนั้นแล้ว เช่นนั้นพี่สะใภ้สี่ก็ทำในสิ่งที่ควรทำเถิด! ข้าจะเชื่อฟังท่าน!”

หลิงอวี๋เอ่ยทันที “เช่นนั้นหม่อมฉันจะเตรียมการผ่าตัด หานเหมย ไปที่ห้องโถงด้านข้างแล้วจัดโต๊ะให้ที! เถาจื่อ เตรียมเครื่องมือผ่าตัด!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้เซียวหลินเทียนก็ก้าวไปประคองหลิงอวี๋ พลางเอ่ยถามอย่างเป็นกังวล “เจ้าจะยืนหยัดทำการผ่าตัดจนเสร็จสิ้นได้หรือ?”

เซียวหลินเทียนเคยเห็นหลิงอวี๋ทำการผ่าตัด ครั้งล่าสุดก็ที่หลิงซวนได้รับบาดเจ็บสาหัส นางต้องทำการผ่าตัดถึงสองชั่วยาม

ตอนนี้นางอ่อนแอมากเช่นนี้แล้ว นางจะสามารถยืนสองชั่วยามได้หรือ?

“มิเป็นไร หม่อมฉันยังทนได้เพคะ!”

หลิงอวี๋ยิ้มให้เขาอย่างปลอบโยน กำลังเตรียมจะออกไปห้องโถงด้านข้าง

ฮองเฮาเว่ยก็เอ่ยอย่างยิ้มภายนอกแต่ภายในมิได้ยิ้ม “เซี่ยเฉียว เจ้าไปช่วยสิ!”

“พระชายาอ๋องอี้ มิใช่ว่าข้ามิเชื่อเจ้า แต่เรื่องนี้สำคัญมาก ให้เซี่ยเฉียวจับตาดูไว้ ป้องกันคนที่มีเจตนามิดีนำสิ่งที่มิควรมีเข้ามาจะดีกว่า!”

หมอจางฟังแล้วก็รู้สึกโล่งใจ มีคนของฮองเฮาเว่ยจับตามองเช่นนี้ หลิงอวี๋คงมิสามารถสับเปลี่ยนเนื้องอกได้แล้ว!

หลิงอวี๋เม้มปากแล้วออกไปโดยมิพูดอะไร

เซียวหลินเทียน จักรพรรดิอู่อันและเซียวหลินมู่ต่างก็อยู่ในห้องโถงใหญ่

เซียวหลินเทียนเห็นว่าสีหน้าจักรพรรดิอู่อันดูมิดี จงครุ่นคิดแล้วก้าวไปเอ่ย “เสด็จพ่อ หลิงอวี๋ทำการผ่าตัดต้องใช้เวลานาน เช่นนั้นลูกขอคุยเป็นเพื่อนเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ! ราชองครักษ์ผางกับถังถีเตี่ยนก็ยืนมานานแล้ว ให้พวกเราพักผ่อนสักหน่อยเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”

“ดีถึงเพียงนั้นเลยรึ?”

จักรพรรดิอู่อันเริ่มสนใจ พลางเอ่ยถาม “ก่อนหน้านี้เจ้าเอาภาพวาดให้ข้าดู ข้าก็มิเห็นมีอะไรพิเศษเลย!”

“เสด็จพ่อ ภาพวาดมิดีเท่าของจริงหรอกพ่ะย่ะค่ะ! เมื่อเสด็จพ่อได้เห็นด้วยพระเนตรจะรู้ว่าลูกมิได้โกหกพ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างกระตือรือร้น “ในกลุ่มร้านค้านั้นมีสวนดอกไม้ ทั้งยังมีมาตรการดับเพลิงที่สมบูรณ์! ด้วยเหตุนี้ ร้านค้าในพื้นที่จึงราคาสูงขึ้นพ่ะย่ะค่ะ!”

“ทุกคนต่างก็บอกว่า หากรับประกันความปลอดภัยได้ก็มิต้องกังวลเรื่องไฟในภายภาคหน้าแล้ว!”

“ยิ่งไปกว่านั้น ถนนที่ออกแบบไว้ก็กว้างมาก หน่วยดับเพลิงสามารถเข้าไปได้อย่างง่ายดาย! ทูตจากเยวี่ยใต้ เว่ยเหนือและฉีตะวันออกต่างก็ไปศึกษางานกันที่กรมโยธาธิการ พวกเขาอยากจะเปลี่ยนเมืองหลวงของพวกเขาให้เหมือนของเราด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”

“เสด็จพ่อ นี่เป็นความดีความชอบของเสด็จพ่อทั้งหมด หากไม่มีสติปัญญาและความเมตตาของเสด็จพ่อ พ่อค้าไร้บ้านเหล่านี้จะมีที่อยู่ใหม่ที่ปลอดภัยเช่นนี้ได้เยี่ยงไรกันพ่ะย่ะค่ะ!”