ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1089

เมื่อจักรพรรดิอู่อันได้ฟังเรื่องนี้ ก็เอ่ยยิ้ม ๆ “ได้สิ เรื่องนี้พ่อจะเป็นคนตัดสินใจให้เจ้าเอง! หากเขาแพ้แล้วกล้าโกง พ่อจะให้คนลากเขาไปคำนับขอโทษเจ้าที่ตลาดอย่างแน่นอน!”

หมอจางได้ยินคำพูดของจักรพรรดิอู่อันก็ตะลึง

แต่เขามั่นใจว่าครั้งนี้ไม่มีทางพลาดอีก ในเมื่อหลิงอวี๋เอ่ยสิ่งนี้ต่อหน้าจักรพรรดิอู่อัน เช่นนั้นนางก็มิสามารถกลับคำได้เช่นกัน!

ครั้งนี้เขาสามารถทำให้หลิงอวี๋เสียเกียรติและชื่อเสียง ต้องออกจากเมืองหลวงไปด้วยความอับอายได้อย่างแน่นอน!

“ได้ เดิมพันก็เดิมพัน! ข้าเชื่อว่าองค์จักรพรรดิจะทรงจัดการอย่างเป็นกลางแน่นอน!”

หมอจางพูดขัดจักรพรรดิอู่อันขึ้นมาก่อน เพื่อป้องกันมิให้จักรพรรดิอู่อันเข้าข้างหลิงอวี๋ในภายหลัง

เมื่อฮองเฮาเว่ยเห็นท่าทางมั่นใจของหมอจาง ก็กลอกตาแล้วยิ้มพลางเอ่ย “หลิงอวี๋ เจ้าต้องคิดให้ดีเถอะ หากเจ้ายืนกรานเหมือนถังถีเตี่ยนว่าพระสนมฮุ่ยมิได้ตั้งครรภ์!”

“หากเจ้าแพ้ เพื่อความเป็นธรรม เจ้ากับถังถีเตี่ยนจะต้องไปคำนับขอโทษหมอจางที่ตลาด!”

ในเมื่อถังถีเตี่ยนเป็นลูกศิษย์ของหลิงอวี๋ ย่อมมิสามารถเป็นตัวถ่วงของอาจารย์ได้ จึงก้าวไปข้างหน้าพลางเอ่ย

“หากกระหม่อมกับอาจารย์แพ้ พวกเราย่อมเต็มใจยอมรับความพ่ายแพ้อยู่แล้ว! กระหม่อมมีศักดิ์ศรีนี้อยู่พ่ะย่ะค่ะ!”

ราชองครักษ์ผางกับเซียวหลินมู่ต่างก็มองไปทางหลิงอวี๋อย่างคาดหวัง

นี่คือตอนสุดท้ายที่จะตัดสินชะตากรรมของพระสนมฮุ่ย หากหลิงอวี๋เองก็บอกว่าพระสนมฮุ่ยตั้งครรภ์ ข้อแก้ตัวก่อนหน้านี้ทั้งหมดก็จะไร้ผล

หลิงอวี๋กล้าพูดเช่นนี้เพราะเมื่อครู่นางถือโอกาสในขณะที่กำลังรักษาบาดแผลของพระสนมฮุ่ยแอบตรวจอาการของพระสนมฮุ่ยไปแล้ว

จากที่นางวินิจฉัย พระสนมฮุ่ยมีเนื้องอกในท้อง

ท่ามกลางสายตาของทุกคน หลิงอวี๋เดินเข้าไปคุกเข่าลงอีกครั้งแล้วแสร้งทำเป็นจับชีพจรของพระสนมฮุ่ย

สภาพชีพจรที่นางพูดออกมานั้นใกล้เคียงกับของถังถีเตี่ยน

แต่หลิงอวี๋เอ่ยเสริมในตอนท้ายด้วย “เสด็จพ่อเพคะ ชีพจรของพระสนมฮุ่ยเป็นชีพจรสะดุดแล้วก็เกิดชีพจรลื่นอีก เหตุผลหลักก็คือนางมีเนื้องอกในท้องเพคะ!”

นางชี้ไปที่ท้องนูนของพระสนมฮุ่ยแล้วเอ่ย “หากพระสนมฮุ่ยตั้งครรภ์แล้วแท้ง ท้องของนางไม่มีทางใหญ่ถึงเพียงนี้ได้เพคะ!”

หลิงอวี๋หันไปหาเซียวหลินมู่พลางเอ่ย “น้องห้า เนื้องอกนี้ใหญ่มากแล้ว วันนี้ข้าจะเอาออกไปให้ท่านแม่ของเจ้าเลย! หากมิเห็นเนื้องอก ก็มิสามารถบอกได้ว่าเป็นเนื้องอกที่ร้ายหรือไม่!”

“ท่านแม่ของเจ้าหมดสติอยู่ เรื่องนี้อยู่ที่เจ้าจะตัดสินใจแล้วว่าจะทำการผ่าตัดนี้หรือไม่?”

เซียวหลินมู่เอ่ยถามอย่างกังวลใจ “พี่สะใภ้สี่ จะเอาเนื้องอกนี้ออกได้อย่างไรหรือ?”

หากมิถามให้ชัดเจน เซียวหลินมู่จะกล้าตัดสินใจอย่างง่ายดายได้เยี่ยงไร

หลิงอวี๋กำลังจะอธิบายให้เขาฟัง พระสนมฮุ่ยก็ลืมตาขึ้นมาทันที

นางฟื้นนานแล้ว แต่อ่อนแอเกินไปจึงฟังอยู่ตลอดโดยมิขัด

นางจับมือหลิงอวี๋แล้วเอ่ยอย่างอ่อนแรง “ข้ามิสบาย… มิได้ตั้งครรภ์!”

“พระชายาอ๋องอี้ ข้าตัดสินใจเอง เจ้าช่วยข้าเอามันออกทีเถิด ทำให้พวกเขาเห็นว่าข้ามิได้ทรยศต่อองค์จักรพรรดิทีเถิด!”