ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 11

“เข้ามา...”

เซียวหลินเทียนเมื่อเห็นหลิงอวี๋กระอักเป็นเลือดออกมาก็ไม่ได้หายโกรธ!

คนชั้นต่ำนี่ท้าทายความอำนาจของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า และเขาจะไม่ให้โอกาสนางอีกต่อไป!

เมื่อได้ยินเสียงคำรามของเซียวหลินเทียน ลู่หนานและชิวเฮ่าที่อยู่ด้านนอกก็เตะเปิดประตูเข้ามา

“จับนางเอาไว้ ลงโทษให้ตาย!” เซียวหลินเทียนจ้องไปที่หลิงอวี๋ด้วยดวงตาแดงก่ำเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

ชิวเฮ่าคิดว่าเฮยจื่อถูกหลิงอวี๋รักษาจนตายแล้ว ดังนั้นเขาจึงชักมีดออกมาแล้วพุ่งไปข้างหน้าด้วยความโกรธ

“ท่านอ๋อง ข้าบอกเอาไว้แล้วว่าไว้ใจนางไม่ได้...ข้าพูดถูกแล้ว! ข้าจะฆ่านางเพื่อล้างแค้นให้เฮยจื่อ!”

“เฮยจื่อตายแล้วหรือ?”

เมื่อเซียวหลินเทียนได้ยินเช่นนี้ เขาก็ยิ่งเสียใจมากขึ้น กัดฟันแล้วเอ่ยออกมา "เช่นนั้นก็สับนางให้เป็นเนื้อบด!"

นี่คือราคาที่เขาต้องจ่ายจากการเชื่อคำโกหกของหลิงอวี๋...

เฮยซีถูกผู้หญิงคนนี้ฆ่าตายโดยสมบูรณ์!

“ช้าก่อน... ใครบอกว่าเฮยจื่อตายแล้ว”

หลิงอวี๋กระอักเลือดออกมา แล้วตะโกนอย่างร้อนรน

น่าเสียดายที่เซียวหลินเทียนกำลังโกรธจัด และเมื่อเขาได้ยินเสียงที่น่าเกลียดของนางแล้ว เขาก็อยากจะหั่นนางให้เป็นชิ้น ๆ

และไม่ให้โอกาสให้นางได้เอ่ยออกมาต่อ ตะโกนด้วยความโกรธ "ลากมันออกไป! ลงโทษให้ตาย!"

ชิวเฮ่ารีบวิ่งไปที่ด้านข้างของหลิงอวี๋ จับคอเสื้อของนางโดยไม่เอ่ยอะไรสักคำ ลากหลิงอวี๋ออกไปด้านนอก...

หลิงอวี๋ถูกเซียวหลินเทียนทุบตีเข้า และเมื่อถูกเฆี่ยนอีกห้าสิบครั้ง ร่างกายก็อ่อนล้าอย่างยิ่ง

ชิวเฮ่าลากนางออกมาราวกับผ้าขี้ริ้ว ธรณีประตูที่สูงกระแทกเข้าจนทำให้นางปวดท้องมากยิ่งขึ้น

นางพยายามอย่างดีที่สุดที่จะไม่ให้ตนเองสลบไปแล้วร้องตะโกนออกมา "เซียวหลินเทียน เฮยจื่อยังมีชีวิตอยู่ อีกสักพักเขาจะฟื้นขึ้นมา!"

ร่างกายของแต่ละคนแตกต่างกัน การตอบสนองต่อยาสลบก็ไม่เหมือนกัน

เฮยจื่อไม่ได้ฟื้นขึ้นมาตามเวลา อาจเป็นเพราะเขาตอบสนองต่อยาสลบช้าไป

เซียวหลินเทียนถือว่าคำพูดของนางเป็นเหมือนการพลิกลิ้น ไม่ได้ฟังมันเลย

หลิงอวี๋ถูกลากออกมาเช่นนี้ ก้อนกรวดตามทางฉีกชุดของนางจนขาดวิ่น นางรู้สึกว่าผิวหนังของนางที่อยู่บนพื้นสึกกร่อน และหินบนทางก็เปื้อนไปด้วยเลือดสีแดง

นางไม่สามารถแบกรับมันไว้ได้อีกต่อไป แต่ความเจ็บปวดที่เสียดแทงนี้ทำให้นางไม่อาจสลบไปได้

นางไม่กล้าสลบไป เพราะกลัวว่าถ้าตนเองสลบไปแล้วจะไม่มีโอกาสตื่นขึ้นอีก

ตั้งแต่นางเกิดมา ยังไม่เคยพบกับความอัปยศเช่นนี้มาก่อนเลย!

หากว่าเป็นยุคสมัยปัจจุบัน ใครที่กล้าเอ่ยตำลามกหยาบคายกับนางเช่นนี้ นางจะต้องไปตบหน้าอย่างแน่นอน

ตบลงจนแม่ของเขายังไม่รู้จัก!

ทว่าในตอนนี้ อย่าเอ่ยถึงว่าหลิงอวี๋จะทุบตีเลย แม้แต่แรงจะลุกขึ้นยืนก็ยังไม่มี...

“ฟุ่ว์...” น้ำหม้อหนึ่งถูกสาดลงบนกายของหลิงอวี๋

กลิ่นเหม็นควันนั้นทำให้นางแทบหยุดหายใจ...

แม่นมคนหนึ่งหัวเราะอย่างมีความสุข "องค์รักษ์ชิว...ข้าขอโทษ... มือข้าลื่นไป..."

ชิวเฮ่าหัวเราะเสียงดัง "ไม่เป็นไร! นางกำลังจะตาย เจ้าสามารถอาบน้ำให้นาง และปล่อยนางไปอย่างสะอาดหมดจด!"

น้องสาวของเจ้า... มอบความสะอาดให้นางเช่นนี้ ต้องการหรือไม่?

หลิงอวี๋กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ...

หากนางรอดพ้นจากหายนะครั้งนี้ ชิวเฮ่าและแม่นมสุนัขขายาวตัวนี้...

คนพวกนี้ที่ทำให้นางอับอายขายหน้า นางจะไม่มีวันปล่อยไป!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา