ตอน บทที่ 1114 จาก ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1114 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา ที่เขียนโดย GoodNovel เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
นี่อ้างหลักศีลธรรมเพื่อที่จะให้ทำตามที่ตัวเองบอกหรือ?
อย่างแรกก็ยกย่องตนว่าใจดี ใจกว้าง จากนั้นก็ยกเรื่องเชื่อมสัมพันธ์ของทั้งสองแคว้นมาพูด
นี่กำลังบอกตนว่า หากมิยกโทษให้นาง เช่นนั้นแล้วหากทั้งสองแคว้นมิสามารถเชื่อมสัมพันธ์ได้ก็เป็นความผิดของตนหรือ?
หลิงอวี๋มองแผนเล็ก ๆ ของเซี่ยโฮ่วตานรั่วออกในทันที จึงยิ้มเยาะพลางเอ่ย
“องค์หญิงตานรั่ว จะยกเรื่องความใจดีใจกว้างมาใช้กับเรื่องนี้มิได้หรอกกระมังเพคะ! สิ่งที่ท่านตรัสมาเมื่อครู่ก็เหมือนกับเห็นด้วยตาของตัวเอง ท่านทรงทราบแม้กระทั่งว่าหม่อมฉันกำจัดมือสังหารไปหนึ่งคน!”
“ท่านแค่ตรัสมาว่าท่านพูดไปเรื่อยแล้วอยากให้พวกเรามิเอาความท่านในเรื่องนี้เยี่ยงนั้นมันได้หรือ?”
“ท่านอ๋อง จู่ ๆ หม่อมฉันก็นึกขึ้นได้เรื่องหนึ่ง ตอนที่พวกขององค์หญิงตานรั่วยิงหมูป่า ลูกธนูที่พระนางกับนางรับใช้ของพระนางยิงนั้นมิเหมือนกับลูกธนูของฉินตะวันตกเราเพคะ!”
“หม่อมฉันได้รับบาดเจ็บ ท่านก็ยังเก็บลูกธนูที่หักไว้เลยมิใช่หรือ? เอามันมาเทียบก็จะรู้ว่าเป็นลูกธนูที่นางยิงหรือไม่เพคะ!”
ที่จริงเซียวหลินเทียนได้เทียบลูกธนูไปแล้ว แม้ว่าลูกธนูจะมิเหมือนลูกธนูของฉินตะวันตก แต่ก็เหมือนกับลูกธนูที่ทหารของเว่ยเหนือใช้
เมื่อเป็นเช่นนี้มันจะเกี่ยวข้องไปถึงเว่ยเหนือ เพื่อหลีกเลี่ยงการสร้างช่องว่างระหว่างสามแคว้นและก่อให้เกิดสงครามขึ้นอีก เซียวหลินเทียนจึงมิพูดอะไร
แต่เซี่ยโฮ่วตานรั่วมิรู้เรื่องนี้ พาได้ยินหลิงอวี๋แนะนำให้เทียบลูกธนูก็ตกใจแทบตาย
หากเทียบลูกธนู นั่นจะมิเป็นการพิสูจน์ว่าตนเป็นมือสังหารหรือ?
เซี่ยโฮ่วตานรั่วมิสามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป นางต้องรีบกลับไปหาองค์ชายหนิงให้คิดหาทางล้างบาปให้ตน
เซี่ยโฮ่วตานรั่วจึงตะโกน “พระชายาอ๋องอี้ ตอนนั้นข้ายิงหมูป่าจริง ๆ ใครจะรู้ว่าเจ้าจงใจเก็บลูกธนูไว้เพราะอยากใส่ร้ายข้าหรือไม่?”
“ข้าว่าเจ้ามีเจตนาแอบแฝงอยู่แล้ว เจ้าอยากทำลายพันธมิตรระหว่างสองแคว้น! ข้าบอกเจ้าคงมิชัดเจน ข้าต้องการเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิของพวกเจ้า! และขอให้องค์จักรพรรดิของพวกเจ้าตัดสินให้ข้า!”
เซี่ยโฮ่วตานรั่วเอ่ยพลางเดินออกไปอย่างก้าวร้าว
นางกลัวว่าหากมิออกไปก็คงจะหนีมิพ้นแล้ว
“เพียะ...”
คุณชายหวางมิทันระวังจึงถูกเซี่ยโฮ่วตานรั่วฟาดแส้เข้าที่ใบหน้า
เขากรีดร้องออกมาแล้วปิดหน้าล้มลงกับพื้น
เซี่ยโฮ่วตานรั่วยังคงมิยอมเลิกรา ยกแส้ฟาดไปที่ร่างของคุณชายอีกคนที่หลบมิทันอีก
ความรุนแรงทั้งหมดของนางถูกคนที่ขวางทางนางดึงออกมาหมดแล้ว นางเหวี่ยงแส้ไปหลายครั้งและยังคิดจะตีอีก แต่เซียวหลินเทียนพุ่งเข้ามาแย่งแส้ของนางไปเสียแล้ว
“เซี่ยโฮ่วตานรั่ว เจ้าเป็นแขกผู้มีเกียรติของฉินตะวันตกแล้วอย่างไรเล่า เจ้าจะมาหยิ่งผยองบนแผ่นดินฉินตะวันตกของเราได้เยี่ยงไร!”
เซียวหลินเทียนเห็นร่างกายของคุณชายผู้นั้นชุ่มไปด้วยเลือด ความโกรธก็พลุ่งพล่านออกมา
เซี่ยโฮ่วตานรั่วผู้นี้บ้าคลั่งเกินไปแล้วจริง ๆ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........