ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1118

“ได้ เช่นนั้นก็ตรวจสอบเถิด!”

หลิงอวี๋ยืนอยู่ด้านข้างอย่างสงบ

เซี่ยโฮ่วตานรั่วผลักซินจิ้งให้เข้าไปตรวจสอบด้วยกัน

ซินจิ้งนั่งยอง ๆ ตรวจสอบการหายใจของหลี่ว์กังแล้วก็จับชีพจร

แต่หลี่ว์กังมิหายใจและไม่มีชีพจรแล้ว

ซินจิ้งตื่นตระหนก แต่ยังคงสงบสติอารมณ์ไว้ “พวกเราต้องเชิญหมอที่ติดตามพวกเรามาตรวจสอบ!”

“มิว่าใครจะมาตรวจสอบก็ได้ทั้งนั้น!”

หลิงอวี๋หัวเราะเยาะ “ข้าหวังว่าหมอของพวกเจ้าจะเก่งกาจมากพอช่วยเขาให้มีชีวิตกลับมาได้นะ!”

“เพราะว่าเขายังหนุ่ม! เขาน่าจะยังมีหลายเรื่องที่อยากทำ และมีความปรารถนาที่มิสมหวังอีกมากมาย!”

คุณชายหวางอยู่ด้านข้างได้ยินคำพูดของหลิงอวี๋ เขาก็สะอื้นพลางเอ่ย “พระชายาอ๋องอี้พูดถูก ข้ากับหลี่ว์กังจะเข้าร่วมการสอบคัดเลือกช่วงฤดูใบไม้ผลิหลังจากนี้ เขาถึงขั้นปฏิเสธครอบครัวที่มาคุยเรื่องแต่งงานกับเขาเพื่อที่จะสอบให้ได้ดี!

“เขายังมิได้แต่งงานเลย! ไหนเลยจะ…ไหนเลยจะคิดว่าจะประสบเคราะห์เช่นนี้!”

ทุกคนรู้สึกหดหู่กับสิ่งที่คุณชายหวางพูดออกมา พวกเขามองหลี่ว์กังวัยหนุ่มที่อยู่บนพื้น พลางคิดว่าเขามีความทะเยอทะยานที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้เลย!

ตอนนี้ ทุกอย่างกลายเป็นความว่างเปล่าไปหมดแล้ว!

เมื่อคิดเช่นนี้ เซี่ยโฮ่วตานรั่วจึงยิ่งดูน่ารังเกียจในสายตาของทุกคน

องค์หญิงที่อวดดีเอาแต่ใจผู้นี้ได้ทำลายอนาคตและชีวิตของเขาไปแล้ว

ซินจิ้งไม่มีเวลาแม้แต่จะมองสายตาเกลียดชังของทุกคน นางรีบส่งนางรับใช้ผู้หนึ่งไปเชิญหมอกับองค์ชายหนิงมา

เซียวหลินเทียนมีข้อสงสัยเรื่องการตายของหลี่ว์กัง สัญชาตญาณของเขาบอกว่าหลิงอวี๋วางแผนอะไรบางอย่าง

ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จู่ ๆ เซียวหลินเทียนก็เข้าใจความตั้งใจของหลิงอวี๋แล้ว

เซี่ยโฮ่วตานรั่วเป็นองค์หญิงของฉีตะวันออก หากแค่เฆี่ยนตีหลี่ว์กังกับคุณชายหวางสองสามครั้ง ก็แค่ขอโทษและจ่ายเงินเล็กน้อยเรื่องก็จะจบลงไปแล้ว!

แต่เรื่องที่หลี่ว์กังกับคุณชายหวางถูกเฆี่ยนตีในที่สาธารณะจะแก้ไขได้ด้วยการขอโทษได้เยี่ยงไร!

มีเพียงแค่ต้องมีคนตายเท่านั้น ความผิดที่อวดดีของเซี่ยโฮ่วตานรั่วถึงจะถูกให้ความสนใจอย่างหนัก!

หลี่ว์จงเจ๋อตกใจจนรีบเข้าไปประคองฮูหยินสามกันคนละข้างกับแม่นม

“กรี๊ด… กรี๊ด...”

ฮูหยินสามกรีดร้องออกมา แต่พูดอะไรมิออกเลย น้ำตาไหลลงอาบแก้ม ความโกรธเข้าจู่โจมที่ใจของนางจนหน้าซีดไปทันที

หลิงอวี๋เห็นเช่นนี้ก็ตกใจ รีบพุ่งเข้าไปเอ่ย “ท่านพี่หลี่ว์ รีบประคองนางนั่งลงเร็วเข้า ฮูหยินผู้นี้เป็นโรคหัวใจใช่หรือมิ!”

ขณะที่หลิงอวี๋เอ่ยก็หยิบยารักษาหัวใจที่ออกฤทธิ์เร็วออกมาจากกระเป๋าแล้วยัดเข้าไปในปากของฮูหยินสาม

หลี่ว์จงเจ๋อเอ่ยขณะที่เขากับแม่นมประคองฮูหยินสามไปนั่งบนเก้าอี้ข้าง ๆ

“พระชายาอ๋องอี้ ป้าสะใภ้สามของข้าเป็นโรคหัวใจจริง ๆ! นางรับสิ่งกระตุ้นมิไหว!”

“หานเหมยเอาน้ำมา!”

หลิงอวี๋ออกคำสั่ง จากนั้นก็หยิบเข็มเงินออกมาแทงไปที่ข้อมือของฮูหยินสาม พลางเอ่ยด้วยเสียงอ่อนโยน “ป้าสะใภ้ผ่อนคลายเถิด หายใจเข้าลึก ๆ... ทำตามข้า หายใจเข้า... หายใจออก...”

ฮูหยินสามมองหลิงอวี๋ทั้งน้ำตาแล้วหายใจตามหลิงอวี๋ตามสัญชาตญาณ...