“นั่นสิ การแข่งขันในสามวันแรกก็ดูดีอยู่หรอก มาวันนี้มีพิรุธเสียแล้ว! ท่านอ๋องอี้ ท่านนำทัพมิได้จริง ๆ! ยอมรับความพ่ายแพ้ไปเถิด!”
มีคนเอ่ยขึ้นมาอย่างดูถูก “ดูกลุ่มขององค์ชายอิงสิ พวกเขาล้วนเป็นชายร่างกำยำทั้งนัน กลุ่มของท่านอ๋องอี้ ทหารเหล่านี้ล้วนดูป่วยไข้ เทียบมิได้เลยจริง ๆ!”
องค์ชายหนิงเห็นว่ากลุ่มของมู่หรงเหยียนซงตามพวกเขามาทันแล้ว จึงทำท่าทางให้ทหารที่เข็นเกวียนเร่งความเร็วขึ้น
“อ๋องอี้ ข้าขอไปก่อนแล้ว!”
ตอนที่องค์ชายหนิงแซงหน้ารถของเซียวหลินเทียนไป สายตาก็จ้องมองโครงแปลก ๆ นั้นอีกครั้ง เขารู้สึกว่าของวิเศษที่เซียวหลินเทียนคิดว่าจะได้ชัยชนะคือโครงนี้
เขาคิดมิออกถึงประโยชน์ของโครงนี้เลย จึงทำได้แค่แอบคาดเดาเท่านั้น
เมื่อเห็นว่ามีเพียงระยะห่างห้าร้อยเมตรแล้ว เซียวหลินเทียนจึงสัญญาณมือ เมื่อเผยอวี้เห็นก็ฉายยิ้ม ตอนนี้ถึงคราวที่พวกเขาต้องแสดงบ้างแล้วสินะ
พวกทหารก้าวไปข้างหน้าทันที แล้วติดตั้งยางหุ้มไว้บนล้อแต่ละล้อด้วยความรวดเร็ว
คนที่มาดูความคึกคักอยู่ข้างนอกเห็นว่าเกวียนบรรทุกบันไดของท่านอ๋องอี้หยุดลง และทหารเหล่านั้นกำลังซ่อมล้ออยู่ คนที่ตั้งตารอให้เซียวหลินเทียนพ่ายแพ้ก็ก่นด่าขึ้นมา
“ท่านอ๋องอี้ นี่ท่านนำกลุ่มอะไรกัน? มิตรวจสอบล้อก่อนการแข่งขันหรอกหรือ?”
“หากนำทัพล้อมเมืองเช่นท่าน ยามศัตรูบุกเข้ามา ผู้ใดจะรอให้ท่านเปลี่ยนล้อเล่า!”
คนที่ตั้งตอรอให้เซียวหลินเทียนชนะก็มิพอใจเช่นกัน ที่คนเหล่านี้ด่ามาก็ถูก แม้ว่าจะเป็นการแข่งขัน แต่ก็เป็นเรื่องที่สำคัญมาก เหตุใดถึงให้เกวียนบรรทุกบันไดล้อพังกลางทางได้เล่า!
นี่หากว่าอยู่ในสนามรบ ก็คงพังทลายไปหมดแล้ว!
เมื่อองค์ชายหนิงได้ยินเสียงก่นด่า เขาก็มองย้อนกลับไปจากเกวียนบรรทุกบันไดนั้น แล้วก็เห็นว่าเกวียนบรรทุกบันไดของเซียวหลินเทียนหยุดกลางทางจริง ๆ
ทันใดนั้นเขาก็พูดมิออกเลยว่ารู้สึกอะไร!
ทั้งรู้สึกผิดหวังทั้งยินดีในความโชคร้ายของเซียวหลินเทียน!
ที่ผิดหวังก็คือ เขายังเห็นว่าเซียวหลินเทียนเป็นคู่ต่อสู้ของเขาอยู่ ไหนเลยจะคิดว่าเซียวหลินเทียนล้มเหลวครั้งหนึ่งแล้วจะมิจำเป็นบทเรียน ยังจะพ่ายแพ้ด้วยน้ำมือคนของตนเองอีกแล้ว
ฮ่า ๆ นี่คือประสง์ของสวรรค์หรือ?
มิต้องให้ตนลงมือ สวรรค์ก็ทนความเย่อหยิ่งของเซียวหลินเทียนมิได้แล้ว...
ขณะที่ทุกคนกำลังผิดหวังกับเซียวหลินเทียน พวกทหารก็เปลี่ยนยางหุ้มเสร็จแล้ว พอผลัก ล้อก็เริ่มหมุน
“สู้ ๆ … รีบตามให้ทัน!”
มีคนเร่งขึ้นมา ทั้งสามแคว้นข้างหน้ายังมิถึงจุดหมายเลย ขอเพียงพวกเซียวหลินเทียนทุ่มเต็มกำลัง ก็ยังสามารถพลิกสถานการณ์ได้อยู่
“หึ ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว! พวกเขาเกือบจะถึงแล้ว…”
ยังมิทันที่คนที่ดูถูกเซียวหลินเทียนจะพูดอะไรอีก ทุกคนก็เห็นว่าเกวียนบรรทุกบันไดของเซียวหลินเทียนเร่งความเร็วขึ้น ทั้งยังเร็วขึ้นเรื่อย ๆ อีกด้วย
ราวกับว่าทหารที่เข็นเกวียนบรรทุกบันไดเหล่านั้นกินยาบำรุงกำลังเข้าไป พวกเขาทุกคนดูแข็งแกร่งทันที แล้วก็เข็นเกวียนบรรทุกบันไดหนัก ๆ ได้อย่างง่ายดาย...

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
สนุกมาค่ะ มาต่ออีก...
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...