ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1134

ยังมิทันที่องค์ชายเว่ยจะได้โต้แย้งหลี่ว์เซียง องค์ชายคังก็ยิ้มพลางเอ่ย “พี่ใหญ่ น้องสี่เป็นตัวแทนฉินตะวันตกออกไปสู้ พวกเราก็ควรรอดูชัยชนะของเขาสิ!”

“เขาสามารถคิดบันไดที่ล้ำหน้าออกมาได้ นี่คือความภาคภูมิใจของเสด็จพ่อ และเป็นความโชคดีของฉินตะวันตกของเราด้วย!”

จ้าวฮุยพยักหน้า ในที่สุดองค์ชายคังก็เปิดกว้างแล้ว

ตอนนี้จักรพรรดิอู่อันคิดถึงแค่การชนะแล้วได้สองเมืองมาเท่านั้น เขามีความคาดหวังกับเซียวหลินเทียนเป็นอย่างมาก

เขาจะฟังคำพูดที่มิเป็นผลดีต่อเซียวหลินเทียนไปได้เยี่ยงไร!

มีสุภาษิตพื้นบ้านกล่าวไว้ว่า ยิ่งปีนขึ้นไปสูง เมื่อตกลงมาก็จะยิ่งน่าสงสาร

ในทำนองเดียวกัน ต่อหน้าจักรพรรดิอู่อัน ยิ่งยกเซียวหลินเทียนขึ้นสูงเท่าไหร่ เมื่อถึงเวลาที่เซียวหลินเทียนพ่ายแพ้ ช่องว่างในใจของจักรพรรดิอู่อันก็จะยิ่งใหญ่ขึ้นแล้วก็จะยิ่งโกรธเซียวหลินเทียนมากขึ้น

แน่นอนว่าจักรพรรดิอู่อันชื่นชมในคำพูดขององค์ชายคัง เขาเหลือบมององค์ชายเว่ยอย่างมิพอใจ พลางตำหนิ

“น้องสองของเจ้าพูดถูก ตอนนี้องค์ชายสี่เป็นตัวแทนฉินตะวันตกไปแข่งขัน เขาสามารถคิดค้นบันไดที่สู้อีกสามแคว้นได้ พวกเราก็ควรจะมีความสุขไปกับเขา!”

“เหตุใดเล่า เจ้าตั้งตารอให้น้องสี่ของเจ้าพ่ายแพ้รึ?”

ไหนเลยองค์ชายเว่ยจะกล้าบอกว่านี่เป็นคำพูดจิตวิทยาของตน เมื่อถูกตำหนิต่อหน้าขุนนางจำนวนมาก เขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ แต่ภายนอกก็ทำได้เพียงแสร้งทำเป็นพูดอย่างตื่นตระหนก

“เสด็จพ่อ ลูกจะตั้งตารอให้น้องสี่แพ้ได้เยี่ยงไรกันพ่ะย่ะค่ะ! ลูกเพียงแต่มิเคยเห็นบันไดเช่นนี้มาก่อน จึงเอ่ยถามด้วยความสงสัยใคร่รู้!”

“เสด็จพ่อ ดูเถิดพ่ะย่ะค่ะ การแข่งขันกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว!”

องค์ชายเว่ยเปลี่ยนหัวข้ออย่างมีไหวพริบ

การแข่งขันกำลังจะเริ่มต้นขึ้น ผู้เป่าแตรอยู่บนแท่นสูงเตรียมพร้อมที่จะเป่าแตรแล้ว

หลิงอวี๋ยืนดูอยู่ด้านข้าง นางมีความมั่นใจกับบันไดที่ตนเข้าร่วมออกแบบมาก หลังจากผ่านเรื่องกระดานไม้มา นางยังคงกังวลอยู่ว่าพวกของเซียวหลินเทียนจะประมาทอะไรไปแล้วล้มเหลวก่อนที่จะได้รับชัยชนะ

เสียงแตรของการแข่งขันดังขึ้นแล้ว

เมื่ออันเจ๋อเห็นเข้า ก็เบะปากอย่างเหยียดหยามอยู่ในใจ เขามิเชื่อว่าคนที่ยุยงให้จักรพรรดิอู่อันทำการเดิมพันเมืองจะเฉยเมยกับการแพ้ชนะเช่นนี้

นั่นมันเมืองทั้งสองเมืองเชียวนะ! หากพวกเขาพ่ายแพ้การแข่งขันปีนป่ายนี้ ก็จะเป็นเรื่องร้ายแรงอย่างยิ่ง!

ต่อให้เมืองจะเล็กแค่ไหนแต่ก็เข้มงวดสำหรับจักรพรรดิเยี่ยนเป่ยในตอนนี้ หากชายผู้นี้เอามาเดิมพันเช่นนี้ เขามิกลัวว่าแพ้กลับไปจะถูกจักรพรรดิเยี่ยนเป่ยถลกหนังเอาหรือ?

เมื่อเห็นว่าเกวียนบรรทุกบันไดขององค์ชายอิงอยู่ห่างจากพวกเขาไปหนึ่งร้อยเมตรกว่า อันเจ๋อก็ค่อนข้างกังวลแล้วมองไปทางเซียวหลินเทียน

เซียวหลินเทียนขยิบตาให้เขาอย่างยากที่ใครจะสังเกตเห็น ยังมิถึงเวลา

แม้ว่าเขาจะนำเกวียนบรรทุกบันไดออกมาแข่งขัน แต่ก็วางแผนที่จะรักษาความแข็งแกร่งเอาไว้ด้วย หากว่าทันทีที่เข้ามาก็ทำให้อีกสามแคว้นเห็นว่าเกวียนบรรทุกบันไดที่ตนเองสร้างนั้นทรงพลังมาก เช่นนั้นก็จะดึงดูดสายตา.0คนจำนวนมากไป

“ท่านอ๋องอี้ ท่านทำได้หรือไม่กันแน่! ชักช้าอืดอาดมิได้เสวยอะไรมาหรือ?”

คนที่มาดูความคึกคักอยู่รอบนอกมิพอใจเซียวหลินเทียน เขามีระยะห่างกับกลุ่มขององค์ชายอิงมากถึงเพียงนี้ หากทหารเหล่านี้ตามมิทันจะมิแพ้การแข่งขันปีนป่านนี้อีกหรอกหรือ?