ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1155

เรือรบทั้งสี่ลำแล่นออกห่างจากฝั่งไปเรื่อย ๆ คนที่อยู่บนภูเขาก็มองเห็นได้ดีขึ้นด้วย แต่ก็เห็นแค่เรือเท่านั้น มิสามารถเห็นเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้ชัดเจน

จักรพรรดิอู่อันเป็นกังวลมาก และในขณะที่กำลังร้อนใจอยู่ก็ได้เสียงของท่านอดีตเสนาบดีดังมาจากด้านหลัง “ฝ่าบาท กระหม่อมมีของกำนัลมาถวายฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ เป็นสิ่งที่อาอวี๋ขอให้กระหม่อมนำมามอบให้พ่ะย่ะค่ะ!”

“ฝ่าบาททรงดูเถิดพ่ะย่ะค่ะ นี่คือของล้ำค่าคล้ายกับแว่นตากระจ่างที่อาอวี๋ถวายให้ไทเฮาพ่ะย่ะค่ะ สิ่งนี้จะทำให้ฝ่าบาททรงเห็นเรือเหล่านั้นได้ชัดเจนขึ้น!”

“น่าอัศจรรย์ถึงเพียงนั้นเชียวหรือ? รีบส่งมาให้ข้าเร็วเข้า!”

จักรพรรดิอู่อันได้ยินท่านอดีตเสนาบดีมารบกวนตน เดิมทีก็อยากจะด่าไป ครั้นได้ยินว่าของกำนัลนี้จะทำให้ตนเห็นเรือเหล่านั้นชัดขึ้น ความโกรธของเขาก็พลันสลายหายไป

“นี่พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท...”

ท่านอดีตเสนาบดียื่นท่อไม้ที่มีความยาวเท่าแขนดูแปลกประหลาดให้พร้อมกับรอยยิ้ม

ขันทีกำลังจะไปรับก็ได้ยินองค์ชายเว่ยเอ่ยขึ้นมาอย่างมิเกรงใจเสียก่อน “ท่านอดีตเสนาบดี ขาบาดเจ็บก็พักผ่อนอยู่เรือนดี ๆ ไปเถิด มามอบของกำนัลให้เสด็จพ่อถึงที่นี่เวลานี้ หรือกลัวว่าหลิงอวี๋จะแพ้ก็เลยคิดจะใช้ของสิ่งนี้ทำให้เสด็จพ่อของข้าละเว้นการลงโทษนาง?”

ท่านอดีตเสนาบดีได้ยินดังนั้นก็เก็บท่อไม้นั้นกลับมาพลางเอ่ยเรียบ ๆ “นี่องค์ชายเว่ยกำลังเอาความคิดคับแคบของตนไปคาดเดาผู้ที่มีคุณธรรมสูงส่งหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

“กระหม่อมเปิดเผยบริสุทธิ์มาทั้งชีวิต ไหนเลยจะทำเรื่องที่ใช้วิธีมิเหมาะสมเช่นนั้นเล่าพ่ะย่ะค่ะ!”

“ฝ่าบาท เพื่อป้องกันมิให้คนอื่นคิดกับกระหม่อมดังเช่นองค์ชายเว่ย เช่นนั้นของกำนัลนี้คงมิถวายให้ฝ่าบาทแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

“ท่านอ๋องเฉิง หากท่านมิรังเกียจก็จะขอมอบให้ท่าน เช่นนี้แล้วก็คงจะไม่มีใครพูดเอาได้ว่า กระหม่อมติดสินบนท่านเพื่อให้หลานสาวพ้นโทษ!”

ท่านอดีตเสนาบดียิ้มให้องค์ชายเว่ยอย่างดูถูกแล้วก็หันไปทางท่านอ๋องเฉิง

วันนี้ท่านอ๋องเฉิงก็มาด้วย อยู่ข้างกายองค์จักรพรรดิ

ทันทีที่เขาได้ยินท่านอดีตเสนาบดีพูดเช่นนี้ ก็ยื่นมือไปรับท่อไม้ในมือของท่านอดีตเสนาบดีมาด้วยรอยยิ้ม พลางเอ่ย

“ของของอาอวี๋ล้วนเป็นของดี แว่นตากระจ่างที่นางถวายให้ไทเฮาครั้งที่แล้วทำให้ข้าอิจฉามาก… ข้าจะลองดูเสียหน่อยว่าสิ่งนี้ดีเท่าแว่นตากระจ่างหรือไม่!”

“ท่านอ๋องเฉิง ใช้เช่นนี้ ขยับด้านใหญ่นี้เข้ามาใกล้ดวงตา… สิ่งนี้เรียกว่ากล้องส่องทางไกล ท่านดูเถิดว่าอาอวี๋ใส่ใจเพียงใด นางทำทั้งหมดสองชิ้น ให้กระหม่อมหนึ่งชิ้น ส่วนอีกชิ้นก็นับว่าข้อได้เปรียบของท่านแล้ว!”

“ชายชราผู้นี้ พูดเหลวไหลอะไรกัน มิเห็นหรือว่าลูกเรือผู้นั้นถูกคนของเซียวหลินเทียนใช้ไม้ไผ่เกี่ยวกลับไปแล้ว?”

ทั้งสองคนดูไปคุยไปราวกับว่ารอบข้างไม่มีคนอยู่

ทุกคนต่างมองไปอย่างสงสัย มิรู้ว่าสองคนนี้เห็นจริง ๆ หรือกำลังเล่นละครอยู่กันแน่

“ขอข้าดูหน่อย!”

จักรพรรดิอู่อันทนมิไหวแล้ว สองคนนี้พูดจนอยากรู้ด้วยแล้ว

เขาเหมือนเป็นคนตาบอด เห็นเรือแต่กลับมองสถานการณ์ต่อสู้ได้มิชัดเจน!

จักรพรรดิอู่อันจึงเหลืออด แย่งกล้องส่องทางไกลในมือของท่านอ๋องเฉิงมาส่องที่ตาของตน

ทันทีที่มองไป จักรพรรดิอู่อันก็ตกใจจนตาเบิกกว้าง เป็นดังที่ท่านอ๋องเฉิงกับท่านอดีจเสนาบดีบอกไว้จริง ๆ เมื่อใช้กล้องส่องทางไกลนี้ เขามองเห็นเหตุการณ์บนเรือได้อย่างชัดเจนเลย...