ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1157

บนเรือรบของเซียวหลินเทียนในเวลานี้

ข้างนอกกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด ส่วนในท้องเรือ จู้เต๋อเห็นว่าไม่มีใครสังเกตตนอยู่จึงเดินลงไปด้านล่างของเรืออย่างเงียบ ๆ

เขาเหลียวซ้ายแลขวาเห็นว่าไม่มีใครสังเกตเห็นตน ก็ไปเอาสิ่วเหล็กและค้อนออกมาจากมุมหนึ่งแล้วเล็งไปที่กระดานด้านล่างก่อนจะตอกลงไป

ขอเพียงตอกให้แผ่นกระดานด้านล่างแตกสองสามแผ่น น้ำก็จะรั่วเข้ามาเป็นจำนวนมาก แล้วอีกไม่นานเรือรบของเซียวหลินเทียนก็จะมีน้ำรั่วเข้ามาถ่วงความเร็วเอาไว้

และภายในเวลามิถึงหนึ่งก้านธูป เรือรบของเซียวหลินเทียนก็จะจมลง

แต่ในขณะที่จู้เต๋อยกค้อนเหล็กขึ้นมา จู่ ๆ ก็มีหินก้อนหนึ่งลอยมาในความมืดแล้วกระแทกเข้าที่สะบักของเขา

จู้เต๋อเจ็บจึงทำให้ค้อนเหล็กที่ถือไว้มิมั่นคงหล่นลงไปที่เท้าของเขา

“ซี้ด...”

จู้เต๋อเจ็บจนน้ำตาไหลออกมา เขารีบหันกลับไปมองแล้วก็เห็นชายแปลกหน้าอายุประมาณสามสิบเดินออกมาจากที่มืด พลางมองมาที่เขาอย่างเย็นชา

ชายผู้นั้นรูปร่างผอมเพรียว ผิวพรรณขาวผ่องจนแทบจะใส และดวงตาคู่นั้นก็โบ๋ลึก

ถูกจับได้แล้ว!

จู้เต๋อตกใจเล็กน้อย เขามองไปรอบ ๆ โดยมิรู้ตัวและเห็นว่านอกจากชายผู้นี้แล้วก็ไม่มีคนอื่นอีก

ดวงตาของเขาจึงฉายแววโหดร้ายขึ้นมาทันที จากนั้นก็ก้มลงไปหยิบค้อนเหล็กขึ้นมาโดยมิสนใจความเจ็บเท้า แล้วก็พุ่งเข้าใส่ชายผู้นั้นอย่างมิพูดพร่ำทำเพลง

“ใกล้จะตายอยู่แล้วยังคิดจะสู้อีก เจ้านี่เกินจะเยียวยาแล้วจริง ๆ!”

หลิงอวี๋ออกมาจากที่ซ่อนอีกทีหนึ่งพลางยิ้มเยาะเย้ย “จู้เต๋อ เจ้ารู้หรือไม่ว่าชายที่อยู่ตรงหน้าเจ้าคือผู้ใด? หากเจ้าฆ่าเขา เจ้ามิกลัวว่าเครือญาติของเจ้าจะหายวับไปนับจากนี้หรือ?”

จู้เต๋อได้ยินเสียงของหลิงอวี๋แล้วแต่กลับมิหยุด เขายกค้อนเหล็กขึ้นแล้วพุ่งเข้าไปหมายจะทุบเข้าที่หัวของชายผู้นั้นอย่างโหดร้าย

แต่ยังมิทันจะได้ทำอะไร ชายผู้นั้นก็ยกเท้าขึ้นมาเตะจู้เต๋อกระเด็นไป

จู้เต๋อกระเด็นไปกระแทกกับตัวเรือที่ด้านหลังแล้วตกลงพื้นอย่างแรง

ชายผู้นั้นเดินเข้าไปหยิบค้อนเหล็กที่เขาทำตกโดยมิแสดงสีหน้าใด ๆ แล้วก้าวเข้ามา

จู้เต๋อมองเขาอย่างตกใจกลัว แล้วก็เห็นว่าที่สายคาดเอวของชายผู้นั้นมีป้ายไม้อยู่ ซึ่งบนนั้นมีรูปแบบเหมือนกับตราแสดงยศ

“ผะ… ผู้นำตระกูล?”

จู้จีดูเหมือนจะมิชอบพูดจานัก เขาได้แต่พยักหน้าเล็กน้อยแล้วเข้าไปซ่อนอยู่ในความมืด

ทหารนายหนึ่งที่แต่งตัวเป็นช่างฝีมือปรากฏตัวออกมาแล้วมัดจู้เต๋อที่สลบอยู่โดยการเอาเชือกคล้องคอจากด้านหลังแล้วมามัดมือทั้งสองข้างเอาไปไพล่หลังไว้

หลิงอวี๋กำลังคิดว่าจะไปดูสถานการณ์ทางด้านเผยอวี้เสียหน่อย แล้วก็เห็นเผยอวี้เอาตัวชายรูปร่างผอมบางคนหนึ่งเข้ามาด้วยตนเอง

“หนอนบ่อนไส้ผู้นี้กำลังคิดจะขว้างระเบิดควันพิษใส่พวกเจ้า แต่ถูกข้าจับได้คาหนังคาเขาเสียก่อน เหอะ ๆ กำจัดเนื้อร้ายไปได้สองคนแล้ว คงไม่มีใครที่จะมีผลกระทบต่อการคว้าชัยชนะของเราอีกแล้ว!”

เผยอวี้ถอนหายใจโล่งอก ซุนเจ๋อผู้นี้ หากว่าหลิงอวี๋มิได้เมาเรือแล้วมาซ่อนตัวอยู่ในมุมมืดจนเห็นว่าเขามีพฤติกรรมแปลก ๆ ละก็ เผยอวี้ก็คงจะคิดมิถึงว่าซุนเจ๋อจะเป็นหนอนบ่อนไส้

แม้ว่าเผยอวี้จะจับตัวมาได้แล้วแต่ก็ยังรู้สึกโกรธและยากที่จะเชื่ออยู่ดี

“พี่หลิงหลิง เมื่อคืนข้าได้ตรวจสอบภูมิหลังครอบครัวของพวกเขาแล้ว ซุนเจ๋อผู้นี้ภูมิหลังครอบครัวขาวสะอาด มีนิสัยซื่อสัตย์ ก่อนหน้านี้ก็ประพฤติตัวดีมากมาตลอด เหตุใดเขาจึงหนอนบ่อนไส้ได้เล่า?”

ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋บอกเผยอวี้ว่าสงสัยซุนเจ๋อ เผยอวี้ก็ยังคิดอยู่เลยว่าหลิงอวี๋เข้าใจผิดไปหรือไม่

ซุนเจ๋อเป็นคนของเผยอวี้ เรียกได้ว่าเผยอวี้เข้าใจเขาทุกอย่าง ถึงขั้นกล้าเอาหัวเป็นประกันเลยว่าซุนเจ๋อไม่มีทางเป็นหนอนบ่อนไส้แน่นอน!

แต่ตอนนี้ ความจริงมันเป็นราวกับเหล็กที่ตีแสกหน้าเผยอวี้อย่างรุนแรงไปแล้ว...