ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1158

เมื่อเห็นใบหน้าท้อแท้ของเผยอวี้ หลิงอวี๋ก็ยิ้มออกมาพลางเอ่ย “เจ้ามิต้องท้อใจไปหรอก เจ้ามิได้มองคนผิด ซุนเจ๋อผู้นี้แท้จริงแล้วเป็นคนที่พึ่งพาได้!”

ทันทีที่เผยอวี้หลิงอวี๋บอกว่าเขาพึ่งพาได้ทั้งที่จับได้คาหนังคาเขาเช่นนั้นก็ร้อนใจขึ้นมาทันที

“พี่หลิงหลิง ท่านอย่ามาเยาะเย้ยข้าเลย หากเขาพึ่งพาได้แล้วจะทำร้ายพวกเราเช่นนี้หรือ?”

หลิงอวี๋จึงเอ่ยปลอบใจ “ข้าหมายถึงซุนเจ๋อที่เป็นเนื้อแท้ของเขา มิใช่คนที่อยู่ตรงหน้านี้!”

“นี่ก็คือซุนเจ๋อชัด ๆ นี่ ข้าจะจำคนผิดได้หรือ?”

เผยอวี้คิดว่าหลิงอวี๋เมาเรือจนเบลอสับสนไปหมดแล้วหรือไม่

หลิงอวี๋มิพูดจาไร้สาระใด ๆ กับเขาแล้วเดินตรงไปที่ซุนเจ๋อที่ถูกเผยอวี้โยนลงไปที่พื้น

นางคุกเข่าลงแล้วสำรวจใบหน้าของซุนเจ๋อ จากนั้นก็จับที่ผมตรงข้างหูของซุนเจ๋อและใช้เล็บสะกิดเบา ๆ

จากนั้นผิวหนังก็ถูกเล็บของหลิงอวี๋สะกิดออกมาเบา ๆ

แล้วหลิงอวี๋ก็ดึงออกอย่างระมัดระวัง และถอดหน้ากากใบหน้ามนุษย์ที่บางราวกับปีกจักจั่นออกมาจากใบหน้าของซุนเจ๋อ

ใบหน้าของซุนเจ๋อเผยออกมาทั้งหมดแล้วเป็นใบหน้าที่เผยอวี้มิเคยเห็นมาก่อน

เผยอวี้ตกใจจนตาค้าง แล้วทีนี้ถึงได้เข้าใจว่าเหตุใดหลิงอวี๋ถึงบอกว่าซุนเจ๋อเป็นคนที่พึ่งพาได้!

เพราะว่าคนผู้นี้มิใช่ซุนเจ๋อนี่เอง!

“มัดเขาไว้ก่อน อย่าให้เขามีโอกาสฆ่าตัวตายหนีความผิด!”

ข้างนอกกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด หลิงอวี๋ไม่มีเวลามาสอบสวนคนผู้นี้ในตอนนี้

เผยอวี้เองก็อยากจะออกไปตรวจสอบสถานการณ์ต่อสู้เช่นกัน เขาจึงเรียกทหารที่มีไหวพริบสองนายมาเฝ้าทั้งสองคนนี้ไว้ และรีบไปที่ดาดฟ้ากับหลิงอวี๋

แล้วทั้งสองคนก็เห็นว่าเกาะอยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้ว จะเหลือก็แต่ต้องเร่งในตอนสุดท้ายเท่านั้น

เรือรบขององค์ชายหนิงกับเซียวหลินเทียนอยู่ติดกันมาก

เรือรบขององค์ชายอิงกับมู่หรงเหยียนซงล่าช้าไปแล้ว แต่ทั้งสองแคว้นก็ยังมิยอมกันและกัน กำลังสู้กันอย่างดุเดือดทีเดียว!