ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1162

ในตอนเย็น

ภายในวังประดับประดาไปด้วยโคมไฟงดงาม เหล่านางกำนัลต่างเดินขวักไขว่ยกอาหารมาให้ทุกคนในงานเลี้ยง

งานเลี้ยงฉลองจัดขึ้นที่ศาลาในสวน

บนแท่นจะเป็นโต๊ะของจักรพรรดิอู่อัน

และข้างล่างด้านหนึ่งเป็นที่นั่งของทูตจากทั้งสามแคว้น ส่วนอีกด้านหนึ่งเป็นที่นั่งของเหล่าขุนนางระดับสูง

ส่วนที่นั่งของเซียวหลินเทียนจะอยู่ถัดลงมาที่แรกจากจักรพรรดิอู่อัน

องค์ชายคังกับองค์ชายเว่ยถัดไปหลังจากเซียวหลินเทียน เมื่อทั้งสองเห็นว่าที่นั่งเป็นเช่นนี้ก็อยากจะสะบัดแขนเสื้อออกไปเลย

แต่ในเมื่อจักรพรรดิอู่อันมีความสุขเช่นนี้ มีหรือพวกเขาจะกล้าหนีหน้าไป

บริเวณรอบนอกจะเป็นเหล่าสตรีที่มีตราตั้งขั้นสามขึ้นไป

จักรพรรดิอู่อันอารมณ์ดีมากจึงตั้งใจให้พระชายาเส้าเชิญพวกนางมาด้วย

งานเลี้ยงฉลองเป็นการจัดขึ้นชั่วคราว แต่แม้ว่าเวลาจะกระชั้นชิด พระชายาเส้าก็จัดการได้เรียบร้อยดี เห็นได้ชัดว่าความสามารถในการจัดการเหนือกว่าฮองเฮาเว่ย

ส่วนฮองเฮาเว่ยนั้น องค์จักรพรรดิอู่อันอนุญาตให้ออกมาเข้าร่วมได้เพราะเป็นงานเลี้ยงฉลอง

และแม้ว่าที่นั่งของนางจะอยู่ร่วมกันกับพระชายาเส้า แต่ที่นั่งเช่นนี้กลับทำให้ฮองเฮาเว่ยรู้สึกอับอาย

นางเป็นฮองเฮาของแคว้นแต่มานั่งเสมอกับพระชายาเส้า สิ่งนี้น่าอับอายมากสำหรับนาง

ฮองเฮาเว่ยรู้เรื่องที่หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนคว้าชัยชนะให้ฉินตะวันตกและได้เมืองมาสองเมืองแล้ว และเห็นว่าหลิงอวี๋ก็ถูกจัดที่นั่งให้เป็นรองเพียงแค่นางกับพระชายาเส้าเป็นครั้งแรกเช่นกัน

ฮองเฮาเว่ยอยากจะพุ่งเข้าไปคว่ำโต๊ะของหลิงอวี๋เสียให้ได้

นางสารเลวผู้นี้ นางมีดีที่ใดกันถึงได้นั่งที่ตำแหน่งนี้!

งานเลี้ยงฉลองเริ่มขึ้นแล้ว จักรพรรดิอู่อันได้ทำการกล่าวเปิดงานด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เขายกเหล้าขึ้นมาพลางเอ่ยยิ้ม ๆ

“วันนี้ได้สิ้นสุดการแข่งขันทางทหารสี่แคว้นอย่างสมบูรณ์แล้ว ในระหว่างการแข่งขัน ฉินตะวันตกของเรากับแคว้นอื่น ๆ ได้แลกเปลี่ยนสิ่งต่าง ๆ ให้กันและกัน ได้แสดงออกถึงระดับของแต่ละแคว้นจนได้คะแนนที่ดีออกมา...”

เมื่อคิดได้เช่นนี้ องค์ชายอิงก็ไปนั่งกับมู่หรงเหยียนซง แล้วเริ่มหาข้อหัวต่าง ๆ มาผูกมิตรกับมู่หรงเหยียนซง

กระทั่งจักรพรรดิอู่อันกล่าวจบ องค์ชายหนิงก็ลุกขึ้นแสดงท่าที

เขายกเหล้าขึ้นยิ้ม ๆ พลางเอ่ย “การแข่งขันครั้งนี้พ่ายแพ้ให้กับฉินตะวันตก กระหม่อมพ่ายแพ้ด้วยความชื่นชมจากใจ! อ๋องอี้นำทัพได้ดีจริง ๆ เขามีทั้งวรยุทธที่แข็งแกร่ง มีความกล้าหาญ และมีกลยุทธ์ สมชื่อนักรบผู้กล้าหาญอันดับหนึ่งของฉินตะวันตกจริง ๆ!”

“กระหม่อมจะส่งหนังสือโยกย้ายเมืองสองเมืองให้ตามข้อตกลงการเดิมพัน หนึ่งเดือนหลังจากนี้ อ๋องอี้สามารถส่งทหารไปยึดครองได้เลย!”

“อ๋องอี้ โม่เหอเป็นสมบัติล้ำค่า! เป็นพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาลมีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ หากเจ้าจัดการให้ดี รับรองว่าในครึ่งปีจะสามารถทำให้เจ้าร่ำรวยเทียมแคว้นหนึ่งได้เลย!”

คำพูดขององค์ชายหนิงภายนอกฟังดูเป็นการชื่นชมเซียวหลินเทียน แต่แท้จริงแล้วกำลังยั่วยุให้องค์ชายเว่ยกับองค์ชายคังเกลียดคังเซียวหลินเทียนมากกว่าเดิม

มีหรือที่เซียวหลินเทียนจะมิเข้าใจเจตนาขององค์ชายหนิง เขาจึงเอ่ยอย่างมิได้หยิ่งผยองและมิได้ถ่อมตัวจนเกินไป

“ที่ข้าสามารถคว้าชัยชนะในการแข่งขันมาได้ มิใช่ความดีความชอบของข้าทั้งหมด เป็นเพราะการชี้แนะอย่างดีของเสด็จพ่อ และความสมัครสมานสามัคคีกันของทหารฉินตะวันตก!”

“และแม้ว่าเสด็จพ่อจะมอบโม่เหอให้กับข้า แต่มันก็เป็นของฉินตะวันตกเช่นกัน ข้าจะดูแลจัดการแทนเสด็จพ่อเป็นอย่างดี ให้ฉินตะวันตกเจริญรุ่งเรือง ร่ำรวยและเข้มแข็งด้วยแสงของเสด็จพ่อ!”