ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1210

ไทเฮาและพระราชธิดาที่พลัดพรากจากกันมานานโผเข้ากอดกันพลางร่ำไห้ ฉากเช่นนี้ฟังดูซาบซึ้งใจยิ่งนัก!

กระนั้น หลิ่งอวี๋กลับพบบรรยากาศที่แตกต่างออกไป

เมื่อมินานมานี้ ฮองเฮาเว่ยเพิ่งถูกไล่ไปอยู่ตำหนักเย็น ตระกูลเว่ยก็รับตัวองค์หญิงใหญ่กลับคืนมาในเวลานี้ ทั้งยังมีเรื่องการพระราชทานสมรสระหว่างเฮ่อหรงกับมู่หรงชิ่งอีก

หากพิจารณาเหตุการณ์เหล่านี้แยกกันก็อาจไม่มีอะไร ทว่าหากนำมารวมกันแล้ว กลับมีความแปลกประหลาดซ่อนอยู่ในทุกเรื่อง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหลิงอวี๋คิดว่า ก่อนหน้านี้ฮองเฮาเว่ยวางยาพิษไทเฮา แล้วมู่หรงเหยียนซงก็ยังเอ่ยถึงสาเหตุการสิ้นพระชนม์ของจักรพรรดิสูงสุดที่ผิดปกติอีก...

องค์หญิงผู้นี้เป็นพระราชธิดาของไทเฮา หากนางคิดร้ายต่อไทเฮา ก็ยากที่จะรับรองได้ว่าไทเฮาจะมิถูกพิษของนาง!

“เซียวหลินเทียน ท่านลองเข้าไปหาทางใกล้ชิดกับมู่หรงเหยียนซงดู ส่วนหม่อมฉันจะเข้าวังไปสืบข่าวในวันพรุ่ง!”

หลิงอวี๋มิรู้ว่าเมื่อองค์หญิงใหญ่กลับมา ไทเฮาจะยังคงปฏิบัติต่อตนเช่นเดิมหรือไม่

มิว่านางจะสนิทสนมกับไทเฮาเพียงใด ก็เทียบมิได้กับพระราชธิดาแท้ ๆ ของพระองค์!

ยิ่งไปกว่านั้น หลิงอวี๋ยังต้องการสืบถามข่าวคราวจากขันทีเซี่ยว่า ก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้นระหว่างไทเฮากับองค์หญิงใหญ่ นางรู้สึกว่าหากสามารถหาความกระจ่างในเรื่องนี้ได้ ก็จะช่วยเหลือพี่น้องตระกูลมู่หรงได้

เซียวหลินเทียนก็มีสีหน้ากังวลเช่นกัน เขาจำองค์หญิงผู้นี้ได้มิค่อยชัดเจนนัก แต่ก็รู้สึกเช่นเดียวกับหลิงอวี๋ว่าการที่องค์หญิงใหญ่กลับมาในเวลานี้มิใช่เรื่องดีแน่!

วันรุ่งขึ้น เซียวหลินเทียนจึงอ้างเหตุผลเพื่อแสดงความยินดีกับการพระราชทานสมรส ไปที่ศาลาพักม้าเพื่อขอเข้าพบมู่หรงเหยียนซง แต่ผลลัพธ์ก็เป็นไปตามที่หลิงอวี๋คาดการณ์ไว้

เขามิได้พบกับมู่หรงเหยียนซง คณะทูตกล่าวว่า มู่หรงเหยียนซงออกไปกับตระกูลเฮ่อตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อตระเตรียมสินสอดทองหมั้นให้มู่หรงชิ่ง พร้อมทั้งปรึกษาหารือเรื่องการอภิเษกสมรส

มู่หรงชิ่งและเฮ่อหรงจะอภิเษกสมรสกัน จักรพรรดิจึงพระราชทานจวนอ๋องหลังหนึ่งให้แก่เฮ่อหรง ซึ่งก็คือจวนเดิมของแม่ทัพหลูผู้ลักลอบสร้างอาวุธในเหมืองแร่