“บอกมา หลิงเอ๋อร์เล่า?”
เฮ่อเฉียงพูดประโยคนี้ลอดไรฟันออกมา
หานอวี้จึงคุกเข่าลง “พ่อ… พ่อบ้านเฮ่อ… หลิงเอ๋อร์ยังมิกลับมาเจ้าค่ะ มิรู้ว่านางยังอยู่ที่ทางห้องครัวหรือไม่ นาง… นางค่อนข้างมึนงง จำเส้นทางมิค่อยได้เจ้าค่ะ!”
แม่นางลั่วได้ยินจึงเอ่ย “บางทีอาจจะหลงทางแล้วกลับไปที่ครัวจริง ๆ ก็ได้เจ้าค่ะ! พ่อบ้านเฮ่อ บ่าวจะไปหาเองเจ้าค่ะ!”
เฮ่อเฉียงขยิบตาแล้วองครักษ์ผู้หนึ่งก็เดินออกไป
แต่เขาเดินไปมิทันถึงประตูเรือนก็เห็นนางรับใช้ผู้หนึ่งวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาแล้ว “แม่นางลั่ว ทางห้องครัวมีองครักษ์ผู้หนึ่งมิระวังลืมดับไฟ ไฟก็เลยลุกไหม้ของแห้งบางส่วนแล้วเจ้าค่ะ...”
“ว่ากระไรนะ? เหตุใดเขาจึงมิระวังเช่นนั้น!”
แม่นางลั่วได้ยินว่าไฟลุกไหม้ก็ร้อนใจลากนางรับใช้รีบวิ่งไปทันที
นางรับใช้ผู้นั้นจึงเอ่ยอย่างกังวล “แม่นางลั่ว โชคดีที่หลิงเอ๋อร์อยู่ด้วย นางกับข้าจึงช่วยกันดับไฟแล้ว นางกำลังเก็บของอยู่ ให้ข้ามาบอกเจ้าว่านางมารวมตัวด้วยมิได้แล้ว!”
“เวลานี้ยังจะรวมตัวอะไรอีก พ่อบ้านเฮ่อ คนของข้าอยู่ครบ ข้าต้องรีบกลับไปดูว่าของเสียหายไปเท่าใด! เรื่องนี้จะเกี่ยวข้องไปถึงงานอภิเษกสมรสด้วยเจ้าค่ะ!”
แม่นางลั่วบอกกับเฮ่อเฉียงแล้วรีบพานางรับใช้กลับไป
แต่มีหรือเฮ่อเฉียงจะวางใจไปเช่นนี้ เขาให้องครักษ์ผู้นั้นตามไปดูด้วย
กระทั่งพวกของแม่นางลั่วกลับไปที่ครัวก็เห็นกองของแห้งที่หน้าประตูเปียกน้ำไปหมดแล้ว หลิงอวี๋กำลังย้ายของแห้งบางส่วนออกมา ผมของนางก็ยุ่งไปหมด และที่พื้นก็มีของแห้งกองอยู่เต็มไปหมดเลย
“แม่นางลั่ว กลับมาแล้วหรือ!”
หลิงอวี๋แย้มรอยยิ้มพลางเอ่ย “ข้าเดินไปได้ครึ่งทางก็หลงเสียแล้ว มิรู้ว่าวนกลับที่ครัวได้อย่างไร ข้าก็เลยจะนอนกับน้องสาวผู้นี้! ที่พ่อบ้านเฮ่อให้ไปรวมตัวนั่นข้ายังต้องไปหรือไม่?”
“มิต้อง ๆ เขาเองก็มิได้มีเรื่องอันใด รีบเก็บของเถิด… ข้าต้องดูว่าเสียหายไปเท่าใด!”
แม่นางลั่วยื่นหน้าเข้าไปดูก็เห็นว่าไหม้ไปบางส่วนแล้วจึงต่อว่า “องครักษ์ผู้นั้นนี่เยี่ยงไรกัน? จะมาที่นี่ด้วยเหตุใด?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...