ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1242

งานแต่งงานของฉินตะวันตกจะเป็นการรับตัวเจ้าสาวในตอนเช้า และคู่บ่าวสาวจะเข้าหอกันก่อนพลบค่ำ การรับเจ้าสาวเข้าหอจะเป็นพิธีแต่งงานส่วนที่คึกคักที่สุด ยิ่งใหญ่ที่สุด และมีรายละเอียดซับซ้อนที่สุด

หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนกลับมาถึงตำหนักอ๋องอี้ก็เปลี่ยนชุดแล้วไปรอพิธีรับเจ้าสาวที่จวนอ๋องหรง

ตลอดทางไปจวนอ๋องหรงล้วนถูกปิดมิให้ผู้คนทั่วไปสัญจร และมีองครักษ์ยืนอยู่ทุก ๆ สองถึงสามเมตร เพื่อช่วยรักษาความเรียบร้อยให้จวนอ๋องหรง

นี่ก็เป็นการเปิดทางให้จักรพรรดิอู่อันกับไทเฮาที่จะเดินทางมาด้วยเช่นกัน

รถม้าของเซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋มาถึงที่มุมถนนก็ห้ามเข้าไปด้านในแล้ว ทั้งสองจึงลงจากรถม้าแล้วเดินไป ด้านหลังก็มีพวกองครักษ์เช่นลู่หนานและพวกนางรับใช้เช่นหานเหมยตามมาด้วย

วันนี้อ๋องหรงเป็นเจ้าภาพ องค์หญิงใหญ่เป็นผู้อาวุโส พ่อบ้านไม่มีสิทธิ์มากพอให้ออกมารับแขก ผู้ที่เป็นตัวแทนของเฮ่อหรงออกมารับแขกก็คือ เฮ่อจู้กับพระชายาเว่ยและองค์ชายเว่ยที่ได้รับการยกโทษให้กลับมาเข้าร่วมงานอภิเษกสมรส

องค์ชายเว่ยใส่ชุดคลุมองค์ชายสีม่วงทั้งตัว พร้อมยืนอยู่หน้าประตูด้วยรอยยิ้ม คนที่มิรู้ก็ดูมิออกเลยแม้แต่น้อยว่า องค์ชายเว่ยเพิ่งกลับมาจากการเฝ้าสุสานหลวง

หลิงอวี๋เห็นท่าทีที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจของเขาแล้วก็แอบยิ้มเยาะในใจ ลูกของหลิงเยี่ยนมิอยู่แล้ว องค์ชายเว่ยผู้นี้ก็ยังยิ้มออกมาได้ ช่างกวนประสาทเสียจริง

ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋มิได้ใส่ใจเรื่องปัญหาทายาทขององค์ชายเลย ทว่าเมื่อเห็นวันนี้แล้วนางก็รู้สึกได้เลย

ร่างกายขององค์ชายเว่ยมิได้ดีนัก ลมปราณของไตก็มิเพียงพอ กล่าวคือ อัตราการรอดชีวิตของอสุจิมิได้สูง การที่หลิงเยี่ยนตั้งครรภ์ลูกของเขาได้ก็แทบจะเป็นเรื่องมหัศจรรย์แล้ว

พระชายาเว่ยต้องมิได้สังเกตแน่นอนว่า องค์ชายเว่ยมีปัญหาเช่นนี้ มิเช่นนั้นนางคงมิกล้าลงมือกับเด็กในท้องของหลิงเยี่ยนง่าย ๆ แน่

มิรู้ว่าหากตนบอกเรื่องนี้กับองค์ชายเว่ย แล้วองค์ชายเว่ยจะแสดงออกทางสีหน้าเช่นไร?

ขณะที่หลิงอวี๋กำลังคิดอยู่นั้น ก็มีเสียงฝีเท้าดังมาจากด้านหลัง เมื่อนางหันไปดูก็เห็นหวางซือกับหลิงเสียงเซิงปรากฏตัวด้วยโฉมใหม่ตามท่านอดีตเสนาบดีมาร่วมงานเลี้ยง

ก่อนหน้านี้ท่านอดีตเสนาบดีได้รับคำเชิญของอ๋องหรง เดิมทีเขามิต้องการที่จะมา แต่เซียวหลินเทียนตั้งใจไปแจ้งเขาว่า วันนี้ต้องการความช่วยเหลือจากเขา เขาจึงได้มา

“ท่านปู่! ท่านพ่อ”

องค์ชายเว่ยไล่ทั้งสองคนอย่างรำคาญ

ท่านอดีตเสนาบดีเห็นภาพนี้เข้าก็เหลือบมองหลิงอวี๋พลางกระซิบ “ข้ามิอยากมาก็เพราะมิอยากเห็นพฤติกรรมน่าอับอายของพวกเขานี้แล! เจ้าให้ข้ามามิใช่ว่าตั้งใจจะเพิ่มปัญหาให้ข้าหรอกรึ?”

หลิงอวี๋นึกถึงสถานการณ์ในตอนนี้ของหลิงเยี่ยนแล้วลอบทอดถอนใจ

นางเอ่ยปลอบใจ “ท่านปู่อย่าได้รีบร้อนเลยเจ้าค่ะ ที่ข้าให้ท่านปู่มาย่อมต้องการท่านปู่อยู่แล้ว เรื่องนี้ต้องเป็นท่านปู่ออกหน้าให้เท่านั้น ท่านปู่อย่าไปสนใจสองสามีภรรยาคู่นั้นเลยเจ้าค่ะ ต่อไปยังมีโอกาสสั่งสอนพวกเขาอีกมาก!”

เรื่องของหลิงเยี่ยนยังต้องการให้ท่านอดีตเสนาบดีตัดสินให้นางอยู่ นี่คือสาเหตุที่หลิงอวี๋ต้องให้ท่านอดีตเสนาบดีมาเข้าร่วมให้ได้

หลิงเสียงเซิงและภรรยาพึ่งพามิได้ ช่วงเวลาสำคัญต้องให้ท่านอดีตเสนาบดีออกหน้า

หลิงอวี๋เองก็นับว่าเป็นคนตระกูลหลิงเช่นกัน นางมิอาจให้ตระกูลหลิงถูกตระกูลเว่ยและตระกูลเฮ่อรังแกเช่นนี้ได้อีกแล้ว...