ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1277

พระชายาเส้ามองออกว่าเซียวทงพูดความจริง อีกทั้งคำขอของนางก็มิได้มากมายเกินไป องค์หญิงแห่งแคว้นผู้สง่างามจะลงไปแต่งงานกับเผยอวี้ก็ใช่ว่าจะเป็นไปมิได้!

ดูท่าทางครั้งนี้เซียวทงจะพกเอาความจริงใจอย่างเต็มเปี่ยมมาอ่อนข้อให้เลย

สิ่งที่ทำให้พระชายาเส้าสนใจยังมีอีกคือ เผยอวี้เป็นผู้ช่วยที่มีความสามารถของเซียวหลินเทียน

หากตนช่วยให้งานแต่งงานของเซียวทงกับเผยอวี้สำเร็จ ต่อไปแม้ว่าเซียวทงจะมิสามารถโน้มน้าวให้เผยอวี้ช่วยองค์ชายคังได้ ทว่าหากเผยอวี้มีพฤติกรรมที่แปลกไปเซียวทงก็สามารถรายงานตนได้

จะคำนวณอย่างไรนี่ก็เป็นการซื้อขายที่ได้กำไรมิขาดทุนเลย

แต่พระชายาเส้าเองก็มิกล้ารับปากเซียวทงไปง่าย ๆ เช่นนั้น

ตระกูลเว่ยยังมิได้ล่มสลายไปหมดแล้วเสียหน่อยมิใช่รึ!

ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์เว่ยเฉิงนั่นเอาแต่คอยจับตามองตน หากตนมีพฤติกรรมอะไรแปลก ๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสร้างเรื่องอะไรให้ตนนั่งอยู่ในตำแหน่งนี้อย่างมิมั่นคงหรือไม่

ยิ่งไปกว่านั้น เซียวหลินเทียนเพิ่งจะถูกจักรพรรดิอู่อันเรียกใช้อีกครั้ง หากฉินรั่วซือทำเรื่องนี้มิดีจนเดือดร้อนมาถึงตน เช่นนั้นก็จะเป็นการได้มิคุ้มเสีย

“เซียวทง แม่ทัพเผยหมั้นกับหลิงหว่านไปแล้ว หากจะให้เขาถอนหมั้นแล้วข้าไม่มีคำพูดที่ดีก็คงทำมิได้!”

พระชายาเส้าเอาอย่างลื่นไหล “สู้ให้ฉินรั่วซือลองก่อนเถิด หากนางสามารถทำให้เซียวหลินเทียนฟังคำพูดของนางได้ ข้าว่าเซียวหลินเทียนก็สามารถโน้มน้าวให้เผยอวี้ถอนหมั้นได้เช่นกัน!”

“แล้วข้าค่อยไปโน้มน้าวองค์จักรพรรดิให้ประทานงานแต่งงานให้เจ้ากับแม่ทัพเผยจะง่ายกว่ามากใช่หรือไม่!”

“ส่วนตอนแรกที่ฮองเฮาเว่ยจะให้ฉินรั่วซือไปเป็นชายารองของเซียวหลินเทียน เรื่องนี้องค์จักรพรรดิเองก็ทรงรับรู้ ข้าจะหาเวลาที่เหมาะสมแล้วไปเตือนองค์จักรพรรดิอีกที!”

ความหมายของคำพูดพระชายาเส้าคือ ให้ฉินรั่วซือแสดงให้เห็นก่อน แล้วเรื่องอื่น ๆ ทั้งหมดก็จะคุยกันง่ายขึ้น

พฤติกรรมมิเห็นแววความสำเร็จก็จะมิลงมือทำอะไรง่าย ๆ เช่นนี้ เซียวทงเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว นางจึงยิ้มอย่างมั่นใจพลางเอ่ย

“พระชายา เช่นนั้นท่านก็รอเถิด มิเกินสามวัน เซียวหลินเทียนจะต้องมาขอให้องค์จักรพรรดิจัดการแน่เพคะ!”

“เช่นนั้นก็ดีเลย!” พระชายาเส้าแย้มรอยยิ้ม “หวังเพียงว่า อย่าให้สร้างเรื่องใหญ่โตดังเช่นเรื่องตลกที่จวนอ๋องหรงก็แล้วกัน!”

เซียวทงยิ้มแล้วลุกขึ้น “พระชายา ไม่มีทางทำให้ท่านผิดหวังอยู่แล้วเพคะ! ท่านรอดูเถิด!”

เมื่อเซียวทงไปแล้ว รอยยิ้มบนใบหน้าของพระชายาเส้าก็ค่อย ๆ หายไป

สมมติว่าฉินรั่วซือสามารถควบคุมเซียวหลินเทียนได้ เช่นนั้นเรื่องงานของค่ายกองทหารเสือนางก็จะต้องให้มาตกอยู่ในมือขององค์ชายคังให้ได้

ในคืนนั้น หลิงอวี๋เหน็ดเหนื่อยมิได้พักผ่อนมาหลายวันแล้ว หลังจากอาบน้ำเสร็จจึงนอนหลับไป

เซียวหลินเทียนนอนลงข้าง ๆ นาง สูดดมกลิ่นหอมที่เส้นผมของนาง เมื่อนึกถึงความรู้สึกที่จูบหลิงอวี๋ครั้งที่แล้วก็จิตใจฟุ้งซ่านขึ้นมา

เขาอยากจะลองความรู้สึกนั้นอีกครั้ง!

แต่หันไปเห็นหลิงอวี๋หลับสนิท ใบหน้าชมพูที่มีความอบอุ่นแผ่ออกมาก็ทำให้เซียวหลินเทียนรู้สึกปากแห้ง

เขายันศอกลุกขึ้นแล้วโน้มไปทางหลิงอวี๋อย่างช้า ๆ

จากนั้นก็ก้มหน้าลงไป ริมฝีปากของเขาค่อย ๆ เข้าไปใกล้นาง

เขารู้สึกได้ถึงลมหายใจของหลิงอวี๋ที่รดอยู่บนใบหน้าของตน

เขาขยับเข้าไปเรื่อย ๆ และในขณะที่ใจเขาอยากจะก้มลงไปจูบนางนั้น...

จ้าวซวนก็ส่งเสียงเรียกขึ้นมาทางหน้าต่างในเวลาที่มิเหมาะสม

“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ ทางด้านฉินรั่วซือมีความเคลื่อนไหวแล้ว อิงเหนียงออกจากตำหนักองค์ชายเว่ยไปหานางพ่ะย่ะค่ะ...”