ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1291

หลิงอวี๋ยังมิทันได้กลับไปยังตำหนักอ๋องอี้ ก็ถูกสุ่ยหลิงตามมาพบระหว่างทาง

สีหน้าของสุ่ยหลิงดูมิสู้ดี หลิงอวี๋เห็นก็ใจหายวาบ ถามว่า “สุ่ยหลิง ฉินรั่วซือก่อเรื่องอีกแล้วหรือ?”

“พระชายา ข้าอยู่ที่นี่มิได้แล้วเจ้าค่ะ ท่านควรจะหย่าขาดกับอ๋องอี้ พาเยวี่ยเยวี่ยและพวกเราออกจากตำหนักอ๋องอี้ไปเสียเถิดเจ้าค่ะ”

สุ่ยหลิงพูดไปพลาง น้ำตาแห่งความคับข้องใจก็ไหลริน

“หน้าเจ้าเป็นอะไร?”

เถาจื่อสายตาแหลม เห็นสุ่ยหลิงพูดคุยกับหลิงอวี๋พร้อมกับเอียงศีรษะอย่างจงใจ จึงจ้องมองอย่างพินิจพิเคราะห์ แล้วก็พบว่าข้างแก้มของสุ่ยหลิงบวมแดงเป็นจ้ำ ชัดเจนว่าถูกคนตบ

หลิงอวี๋ก็สังเกตเห็นความผิดปกติเช่นกัน นางเอื้อมมือไปจับสุ่ยหลิง ตรวจดูอย่างละเอียด ก่อนจะเห็นใบหน้าที่บวมเป่งของสุ่ยหลิง

หลิงอวี๋ยิ้มเยาะ “เหตุใดกัน? ปกติเห็นเจ้าเก่งกาจนักมิใช่รึ ไฉนจึงยอมให้ฉินรั่วซือตบตีได้เช่นนี้เล่า?”

“ผู้ที่ตบมิใช่ฉินรั่วซือ แต่เป็นท่านอ๋องอี้เจ้าค่ะ”

สุ่ยหลิงกล่าวอย่างน้อยใจ “หากเป็นฉินรั่วซือตบ บ่าวจะสู้กับนางจนตายไปข้าง”

“เพราะเป็นท่านอ๋องอี้... บ่าวจึงมิกล้าสู้เจ้าค่ะ”

หลิงอวี๋เข้าใจแล้ว เซียวหลินเทียนตบตีสุ่ยหลิง สุ่ยหลิงมิกล้าสู้กลับ ประการหนึ่งคือ สู้เซียวหลินเทียนมิได้

ประการที่สองคือ กลัวว่าหากสู้กลับแล้วจะนำพาหายนะมาให้ตนและผู้คนในเรือนบุหงา

“เพราะเหตุใด?” หลิงอวี๋ถามอย่างใจเย็น

สุ่ยหลิงมองหลิงอวี๋อย่างระมัดระวัง แล้วจึงกล่าวว่า “เยวี่ยเยวี่ยกับบ่าวไปวิ่งออกกำลังกายด้วยกัน แล้วบังเอิญไปชนฉินรั่วซือ ฉินรั่วซือกล่าวหาว่าเยวี่ยเยวี่ยทำให้กระโปรงของนางสกปรก จึงตบเยวี่ยเยวี่ย”

“บ่าวโกรธจัดจึงด่าทอฉินรั่วซือ ผลก็คือ เมื่อท่านอ๋องอี้มาถึง มิให้พวกเราได้อธิบายอะไรเลยก็ตบบ่าวเสียแล้ว จากนั้นก็สั่งลงโทษให้บ่าวกับเยวี่ยเยวี่ยไปขอโทษฉินรั่วซือ”

“เยวี่ยเยวี่ยมิยอม ท่านอ๋องอี้... ท่านอ๋องอี้จึงลงโทษให้เยวี่ยเยวี่ยคุกเข่าสำนึกผิดอยู่กลางลาน”

หลิงอวี๋ได้ยินดังนั้นก็โกรธขึ้นมาทันที

เซียวหลินเทียน เขา... เขาเป็นไปถึงขนาดนี้เชียวหรือ!