ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1292

หลิงอวี๋ตกตะลึงเมื่อเห็นขันทีเซี่ยพาองครักษ์สองสามคนมาจากทิศทางของวังหลวง

“ขันทีเซี่ย เจ้าจะไปที่ใดหรือ?” หลิงอวี๋ถามด้วยความอยากรู้

ขันทีเซี่ยมีสีหน้าเคร่งขรึม เดินเข้ามาใกล้หลิงอวี๋ แล้วกระซิบว่า “ไปเชิญอ๋องอี้เข้าวัง! ฝ่าบาททราบเรื่องที่ท่านอ๋องทรงกระทำแล้ว จึงมีรับสั่งให้เชิญท่านอ๋องเข้าวังเพื่อชี้แจงขอรับ”

“ฝ่าบาทกริ้วมาก หากครั้งนี้ท่านอ๋องอี้ไม่มีคำอธิบายที่สมเหตุสมผล เกรงว่าองค์จักรพรรดิจะมิทรงประทานโทษให้”

ใจของหลิงอวี๋เต้นระรัวโดยสัญชาตญาณ นางสงสัย หรือว่าฉินรั่วซือจะสั่งให้เซียวหลินเทียนไปทำเรื่องโง่เขลาอะไรอีกแล้ว?

“ขันทีเซี่ย ท่านอ๋องทำอะไร? เจ้าช่วยบอกข้าหน่อย!”

หลิงอวี๋อาศัยความสนิทสนมกับขันทีเซี่ย ซักถามโดยตรง

“ท่านมิรู้หรอกหรือ?”

ขันทีเซี่ยแปลกใจ

ช่วงนี้ความสัมพันธ์ระหว่างหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนแน่นแฟ้นดีมาก มิว่าจะทำอะไร หลิงอวี๋ก็มีส่วนร่วมเสมอ เขามิเชื่อว่าเรื่องใหญ่ถึงเพียงนี้หลิงอวี๋จะมิรู้

“ขันทีเซี่ย ข้ามิรู้จริง ๆ ช่วงนี้มีเรื่องอันใดเกิดขึ้น เจ้าช่วยบอกข้ามาก่อน แล้วข้าจะเล่าให้ฟัง!”

หลิงอวี๋กล่าวอย่างจริงใจ

หลิงซวนก็ยืนอยู่ข้าง ๆ พูดจาประจบประแจง “ขันทีเซี่ย ท่านบอกอาจารย์ของข้าเถอะ พวกเราออกมาข้างนอกตั้งแต่เช้า ยังมิรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตำหนักอ๋องอี้บ้าง”

หลิงซวนเป็นหลานสาวแท้ ๆ ของขันทีเซี่ย ขันทีเซี่ยเห็นหน้าหลานสาวก็กระซิบบอก

“เซียวหลินเทียนไปที่สำนักกิจการราชวงศ์ แล้วปล่อยตัวมือสังหารของหอเหยี่ยวราตรีไปทั้งหมด โชคดีที่ฝ่าบาทสั่งให้แอบขังหงเลี่ยงไว้ มิเช่นนั้นหงเลี่ยงก็คงถูกเขาปล่อยตัวไปด้วยแล้ว”

ว่ากระไรนะ?

หลิงอวี๋เบิกตากว้างด้วยความตกใจ นางมิเคยคิดฝันมาก่อนเลยว่า เซียวหลินเทียนจะตกอยู่ภายใต้การควบคุมของฉินรั่วซือจนทำแม้กระทั่งเรื่องโง่ ๆ เช่นนี้

เขามิรู้หรือว่า นักฆ่าเหล่านี้เคยลอบสังหารเขาหลายครั้ง ทั้งยังสูญเสียองครักษ์ไปมิน้อยเพื่อจับกุมมือสังหารเหล่านี้

นางจะไม่มีวันให้โอกาสฉินรั่วซือและชิวเหวินอิงได้จับตัวเยวี่ยเยวี่ยเป็นประกันมาข่มขู่ตน

“ส่วนท่านอดีตเสนาบดี เจ้าปลอบเขาให้สบายใจเถิด บอกเขาว่าข้าจะจัดการปัญหาด้วยตนเอง อย่าเพิ่งรีบร้อนไปหาเรื่องเซียวหลินเทียน”

หลิงอวี๋กำชับสุ่ยหลิง

ท่านอดีตเสนาบดีมีความสัมพันธ์ที่ดีกับหลิงเยวี่ยมาก อีกทั้งยังเป็นคนใจร้อน หากรู้ว่าหลิงเยวี่ยถูกเซียวหลินเทียนลงโทษ เห็นทีคงจะอดใจไว้มิอยู่

หลิงอวี๋กลัวว่าท่านอดีตเสนาบดีจะมิรู้เบื้องลึกเบื้องหลังแล้วไปโวยวายจนกลายเป็นเรื่องใหญ่ จึงได้สั่งกำชับเป็นพิเศษ

สุ่ยหลิงรู้ดีว่าเรื่องนี้สำคัญมาก จึงพยักหน้าแล้วก็จากไป

หลิงอวี๋จึงพาเถาจื่อและหลิงซวนเข้าวังด้วยความกังวลใจอย่างยิ่ง

มิรู้ว่าจักรพรรดิอู่อันจะเชื่อคำพูดของตนหรือไม่?