ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1302

ใช้คุณไสย?

อันเจ๋อและเผยอวี้เบิกตากว้างด้วยความตกใจ

จ้าวซวนกล่าวอย่างรีบร้อนว่า “ฉินรั่วซือพาบ่าวรับใช้ที่รู้วรยุทธสิบกว่าคนเข้ามาในตำหนักอ๋องอี้ พระชายาอ๋องอี้ทราบเรื่องนี้แล้วเช่นกัน!”

“รัฐทายาทอัน แม่ทัพเผย ข้าถูกคนของพวกเขาลอบสังเกตอยู่ เกรงว่าคงช่วยเหลือพระชายาอ๋องอี้ได้เพียงเท่านี้!”

“ข้ามิรู้ว่าจะมีโอกาสได้พบกับท่านทั้งสองอีกหรือไม่ หากมีเรื่องใดให้ปรึกษา ก็โปรดไปหารือกับพระชายาอ๋องอี้โดยตรงเถิดขอรับ!”

“ส่วนท่านอ๋องอี้ ข้าจะพยายามปกป้องความปลอดภัยของเขาให้ดีที่สุดขอรับ!”

อันเจ๋อรู้สึกเป็นห่วงเซียวหลินเทียนอย่างมาก สถานการณ์ของจ้าวซวนก็มิปลอดภัยเช่นกัน ใครจะรู้ว่าเซียวหลินเทียนจะลงมือกับจ้าวซวนภายใต้อิทธิพลของฉินรั่วซือหรือไม่?

“ท่านทั้งสองก็ต้องระมัดระวังความปลอดภัยของตนเองด้วย หากสถานการณ์มิสู้ดี ก็อย่าได้พะวงต่อเซียวหลินเทียน รีบหนีออกมาเสีย!”

เผยอวี้สั่ง “หากเซียวหลินเทียนฟื้นคืนสติ ก็คงจะเห็นด้วยกับข้า!”

จ้าวซวนยิ้มอย่างขมขื่น “จะหนีไปได้อย่างไรเล่า นั่นมิเท่ากับปล่อยให้ท่านอ๋องอี้เผชิญกับอันตรายเพียงลำพังหรือขอรับ? เมื่อเราเลือกจะติดตามท่านอ๋องอี้แล้วก็ต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเขาสิขอรับ!”

“เอาเถอะ ข้ามิพูดกับท่านทั้งสองแล้ว ข้าต้องรีบกลับไปดูแลตำหนัก!”

จ้าวซวนดื่มสุราในจอกรวดเดียวแล้วจากไปอย่างมิลังเล

อันเจ๋อและเผยอวี้มองหน้ากันด้วยความหนักใจ หลิงอวี๋จะสามารถหาทางถอนพิษให้กับเซียวหลินเทียนได้ทันก่อนที่เซียวหลินเทียนจะอภิเษกสมรสกับฉินรั่วซือหรือไม่?

“เราไปหาฉินซานดีหรือไม่? ให้เขาพาฉินรั่วซือกลับไป เมื่อเป็นเช่นนั้นบ่าวรับใช้ของนางก็จะมิสามารถอยู่ในตำหนักอ๋องอี้ได้อีก และจ้าวซวนกับคนอื่น ๆ ก็จะปลอดภัยมากขึ้น?”

อันเจ๋อเสนอ

“ข้าจะหาโอกาสเข้าวังไปพบหลิงอวี๋ ดูว่านางวางแผนอย่างไรบ้าง!”

เผยอวี้ก็รู้สึกสิ้นหวังเช่นกัน เขาเองก็ชอบเยวี่ยเยวี่ยเช่นกัน แต่เขามิสามารถขัดขวางเซียวหลินเทียนมิให้กระทำเช่นนี้ต่อหลิงเยวี่ยได้

เซียวหลินเทียนช่างโง่เขลาเสียจริง เหตุใดจึงได้เผลอใจจนถูกฉินรั่วซือล่อลวงเช่นนี้!

เมื่อเขาฟื้นสติ คงต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อทำให้เยวี่ยเยวี่ยและหลิงอวี๋กลับมาพอใจได้อีกครั้ง!

“พี่หลิงหลิงคิดได้ทันการณ์ว่า ควรส่งเยวี่ยเยวี่ยมาที่จวนเสนาบดีเจิ้นหย่วน นั่นหมายความว่า นางห่วงใยในความปลอดภัยของเยวี่ยเยวี่ยอย่างมาก ช่วงเวลานี้เจ้าควรดูแลเยวี่ยเยวี่ยให้ดี อย่าให้เขาออกไปข้างนอกโดยง่าย เพื่อป้องกันมิให้ผู้อื่นจับตัวเขาไป แล้วใช้เป็นเครื่องต่อรองกับพี่หลิงหลิง!”

เผยอวี้กำชับเตือน

“ข้าจะทำเช่นนั้น!” หลิงหว่านรู้ว่า หลิงอวี๋ห่วงใยหลิงเยวี่ยมากเพียงใด นางเองก็มิต้องการให้หลิงเยวี่ยได้รับอันตราย

“เช่นนั้นข้าขอตัวก่อน!”

เผยอวี้กำชับหนักแน่นอีกสองสามประโยค แล้วก็ออกไปจากจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วน