ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1307

หากถ้อยคำก่อนหน้านี้ขององค์ชายหนิงทำให้องค์ชายเว่ยหวั่นไหวไปห้าส่วน ถ้อยคำในตอนนี้ก็ทำให้ความหวั่นไหวในใจขององค์ชายเว่ยพุ่งสูงขึ้นไปถึงแปดส่วนแล้ว

หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างควบคุมมิได้อีกครั้ง

นี่คือโอกาสที่ดีที่สุดอย่างแท้จริง!

หากโอกาสนี้ตกไปอยู่ที่องค์ชายคัง องค์ชายคังจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน!

แต่หากตกมาอยู่ที่ตัวเขาเองเล่า?

เมื่อนึกถึงความสามารถของตนในตอนนี้ องค์ชายเว่ยก็อดตั้งคำถามด้วยความมิมั่นใจมิได้ว่า “เหตุใดเจ้าถึงเลือกให้ข้าร่วมมือด้วยเล่า? หากเจ้าสามารถช่วยหนุนหลังองค์ชายคังขึ้นสู่ตำแหน่งดังกล่าวได้จริง และให้เขาหย่าขาดจากจ้าวเจินเจิน เขาก็อาจยินดีจะทำเช่นนั้น!”

องค์ชายหนิงหัวเราะเบา ๆ กล่าวว่า “องค์ชายคังไม่มีค่ายกองทหารเสือ... หากต้องการยึดตำแหน่งนี้ไว้ให้ได้อย่างราบรื่น ก็จำเป็นต้องได้รับความร่วมมือจากค่ายกองทหารเสือ!”

“ดังนั้น ข้าจึงคิดทบทวนมาดีแล้วว่า องค์ชายเว่ยเหมาะสมที่สุด!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ความมั่นใจขององค์ชายเว่ยก็เพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย

องค์ชายหนิงพูดถูก ค่ายกองทหารเสือของจักรพรรดิอู่อันคืออุปสรรคที่ใหญ่หลวงที่สุดในการก่อกบฏ

หากองค์ชายคังก่อกบฏ ค่ายกองทหารเสือก็จะเชื่อฟังแต่ตระกูลเฮ่อและองค์หญิงใหญ่ ซึ่งฝ่ายของตนจะไม่มีวันยอมให้องค์ชายคังประสบความสำเร็จโดยเด็ดขาด

โอกาสแห่งสวรรค์และข้อได้เปรียบของเขาก็คือค่ายกองทหารเสือนี้

“ฮ่าฮ่า... องค์ชายหนิง เจ้าช่างเก่งกาจเสียจริง สืบรู้ความลับของพวกเราได้อย่างชัดเจนเช่นนี้!”

องค์ชายเว่ยหัวเราะอย่างร่าเริง หัวเราะจนสาแก่ใจถึงที่สุดแล้วหยุดลงอย่างกะทันหัน ถามตรง ๆ “ข้ามิเชื่อว่าจะมีอาหารกลางวันที่มิต้องจ่ายเงินซื้อในใต้หล้านี้ เจ้าช่วยเหลือข้าอย่างเต็มที่เพื่อให้ข้าได้ตำแหน่งนั้นมาครอง แล้วตัวเจ้าเล่า ต้องการสิ่งใด?”

องค์ชายหนิงกล่าวอย่างใจเย็น “นอกเหนือจากเมืองทั้งสองที่ข้าพ่ายแพ้เดิมพันให้กับฉินตะวันตกแล้ว ข้ายังต้องการให้องค์ชายเว่ยยกเมืองอีกสองเมืองให้ข้าเมื่อเจ้าทำสำเร็จ!”

“ข้าเสียเมืองไปสองเมือง เมื่อกลับไปแล้วคงมิพ้นถูกลงทัณฑ์ และจะไม่มีโอกาสได้ขึ้นเป็นรัชทายาทอีก!”

“ดังนั้น ข้าจึงสามารถช่วยเหลือเจ้าอย่างสุดความสามารถเพื่อนำเมืองกลับคืนมา”

หากองค์ชายหนิงไม่มีข้อเรียกร้องอื่น องค์ชายเว่ยก็คงมิเชื่อเขา

เวลานี้ องค์ชายเว่ยมิสงสัยเคลือบแคลงในตัวองค์ชายหนิงอีก คิดอยู่ครู่หนึ่งก็พยักหน้า “ได้ เช่นนั้น ข้าจะกลับเมืองหลวงเงียบ ๆ ภายในวันนี้เพื่อเตรียมการลงมือ!”

องค์ชายหนิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วองครักษ์ขององค์ชายเว่ยคนหนึ่งก็เข้ามารายงาน “องค์ชาย องค์หญิงใหญ่เสด็จมาถึงแล้ว ขอเข้าพบองค์ชายพ่ะย่ะค่ะ!”

องค์ชายหนิงขมวดคิ้วโดยมิรู้ตัว แต่แล้วก็คลายออกอีกครั้ง เขาพอจะคาดเดาได้ว่าองค์หญิงใหญ่มาพบองค์ชายเว่ยเพื่อจุดประสงค์ใด

นางเองคงจะรอมิไหวแล้วเช่นกัน อยากยุยงให้องค์ชายเว่ยก่อกบฏกระมัง!

แม้ว่าจะมีความคิดเห็นที่ตรงกัน ทว่าองค์หญิงใหญ่มิเหมือนกับองค์ชายเว่ยที่สามารถหลอกลวงได้ง่าย องค์ชายหนิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก็กล่าวว่า “องค์ชายเว่ย ข้ามิขออยู่พบองค์หญิงใหญ่ในยามนี้!”

“ถึงอย่างไรเจ้าพึงจำไว้ว่า องค์หญิงใหญ่สามารถปกปิดเรื่องหอเหยี่ยวราตรีจากเจ้าได้ นั่นก็หมายความว่า นางมิใช่พันธมิตรที่สามารถร่วมมือกันได้ในระยะยาว!”

“เมื่อถึงเวลาที่ควรระวัง ก็จงระวังนางไว้ให้ดี! เพราะว่าอย่างไรเสีย นางก็มีบุตรชายเป็นของตน มิว่ามารดาคนใดในแผ่นดินนี้ ย่อมคำนึงถึงบุตรชายของตนก่อนเป็นอันดับแรก!”

องค์ชายเว่ยพยักหน้า เฮ่อหรงมีผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นคนของหอเหยี่ยวราตรี เรื่องนี้เว่ยเฉิงได้เตือนเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ก่อนแล้ว

เมื่อหวนนึกขึ้นได้ว่า เฮ่อหรงปกปิดเรื่องนี้จากตน องค์ชายเว่ยจะมิระแวดระวังสองแม่ลูกคู่นี้ให้มากขึ้นได้อย่างไร...