ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1339

“เจ้ามิอยากเป็นที่โปรดปรานขององค์จักรพรรดิดังเช่นพวกพระชายาเส้าหรือ?”

อันเจ๋อเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง มิรู้ว่าเพราะเหตุใด ใจของเขาถึงได้เต้นรัวเมื่อเอ่ยถามออกไป

กลัวว่าเจียงอวี้จะทำให้ตนผิดหวัง!

“ข้าอยากกลับบ้าน ข้าคิดถึงท่านพ่อท่านแม่… ต่อให้ข้ามั่งคั่งรุ่งเรืองเพียงใด แต่มิสามารถเจอพวกท่านได้บ่อย ๆ จะมีประโยชน์อันใดเล่า!”

เจียงอวี้บ่นพึมพำอย่างมึน ๆ งง ๆ

“ท่านแม่… ข้าอยากกินเกี๊ยวที่ท่านห่อ ใส่เนื้อเยอะ ๆ เลยนะเจ้าคะ...”

น้ำตาไหลรินลงมาที่หางตาของเจียงอวี้ นางฝันว่าได้กินเกี๊ยวที่ฮูหยินเจียงห่อให้แล้ว

น้ำตานี้ทำให้อันเจ๋อมั่นคงกลับสู่ที่เดิม เขามิได้มองผิดไป เจียงอวี้มิใช่คนหยิ่งยโส!

เขายื่นมือออกไปเช็ดน้ำตาที่หางตาของเจียงอวี้เบา ๆ

“ยายโง่ อีกมินานข้าจะทำให้เจ้าได้กินเกี๊ยวที่ท่านแม่ของเจ้าห่อให้นะ!”

กระทั่งอันเจ๋อเดินออกมา กองทัพหลวงนำโดยรองราชองครักษ์ก็ได้เริ่มจัดการเก็บกวาดศพแล้ว

องค์หญิงใหญ่ เฮ่อหรง องค์ชายเว่ยและฮองเฮาเว่ยถูกท่านอ๋องเฉิงพาตัวไปที่ราชสำนักฝ่ายใน

ชุดฮองเฮาของฮองเฮาเว่ยถูกถอดออกไปแล้ว นางมองต้นไม้ดอกไม้ในวังด้วยสีหน้าเซื่องซึม พร้อมกับตำหนักที่คุ้นเคยที่เคลื่อนถอยไปจากสายตาทีละนิด

วังหลวงแห่งนี้ไม่มีโอกาสสำหรับนางอีกต่อไปแล้ว!

นางนึกถึงช่วงเวลากว่าครึ่งชีวิตที่ล้วนอยู่ในวังหลวง การจากไปครานี้ ความมั่งคั่งรุ่งเรืองในวันวานได้กลายเป็นฝุ่นควันหายวับไปหมดแล้ว

“เหอะ ๆ… ฮ่า ๆ...”

ฮองเฮาเว่ยหัวเราะออกมาโดยมิรู้ตัว

เสียงหัวเราะนี้มีทั้งความเยาะเย้ย ความดูถูก และความเย่อหยิ่ง… สิ่งเดียวที่ไม่มีคือความเสียใจ!

ชนะเป็นราชาแพ้เป็นโจร!

นางรู้ว่าหากได้ทำใหม่อีกครั้ง ขอเพียงตนได้อยู่ในตำแหน่งนี้ นางก็ยังจะกบฏอยู่ดี!

ต่อให้นางมิได้ต้องการตำแหน่งนั้น คนอื่นก็จะต้องบีบให้นางไปแย่งชิง!

ไม่ใครก็ใครที่ต้องตาย!

ฮองเฮาเว่ยล้มไปแล้ว แต่ตนยังต้องเดินหน้าต่อไป!

ยังต้องสู้กับพวกของหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนต่ออีก!

ครั้นเมื่อเห็นตำหนักของตน ความรู้สึกตกต่ำเหล่านี้ของพระชายาเส้าก็ถูกนางสะบัดออกไปจากหัวทันทีเลย

ครั้งนี้นางช่วยจักรพรรดิอู่อันไว้ องค์ชายคังเองก็แสดงท่าทีได้ดีมาก

ขั้นต่อไปก็คือ ต้องชักนำให้จักรพรรดิอู่อันแต่งตั้งตนเป็นฮองเฮา แล้วค่อยหาโอกาสกำจัดหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียน ให้ลูกชายของตนได้นั่งในตำแหน่งองค์รัชทายาทอย่างมั่นคง

นางไม่มีทางโง่เขลาดังเช่นฮองเฮาเว่ยกับองค์ชายเว่ย นางจะต้องมีการวางกลยุทธ์ให้ตนได้บรรลุเป้าหมายอย่างราบรื่น!

คืนนี้ วังหลวงต้องลากศพออกไปมิน้อยเลย

ในบรรดาศพเหล่านี้มีมือสังหารของหอเหยี่ยวราตรีกับสายลับของค่ายกองทหารเสือและในกองทัพหลวงอยู่มิน้อยเลยทีเดียว

บางส่วนที่ได้รับบาดเจ็บยังมีชีวิตอยู่ จักรพรรดิอู่อันก็มิให้โอกาสพวกเขาได้รักษาแต่ให้คนสังหารไปเสีย

ตัดรากถอนโคน ความโหดเหี้ยมไร้ความปรานีของจักรพรรดิอู่อันเป็นการให้คำเตือนอย่างร้ายแรงต่อคนที่ยังมีชีวิตอยู่และมีเจตนาร้าย...