ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1361

หลิงซวนทิ้งสายลับหนึ่งคนไว้คอยดูการจัดการอาภรณ์ หลังจากเวลาผ่านไปเล็กน้อย การจัดการอาภรณ์ก็ยังมิเคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อย

หลิงซวนได้รับข่าวมาก็กัดฟัน หัวหน้าหานผู้นี้มิเห็นอาจารย์ของตนอยู่ในสายตาเลย!

หึ!

หัวหน้าหานฉลาดมาทั้งชีวิตแต่ก็ยังมีช่วงเวลาที่โง่เขลา นางมิรู้หรือว่าคนที่โดดเด่นจะถูกโจมตีได้ง่าย?

อาจารย์ของตนอยากยืนหยัดอยู่ในวังอย่างมั่นคง หากมิหาคนมาเปิดคมมีดเสียก่อนแล้วจะสร้างบารมีของตนได้อย่างไรเล่า

ได้!

หากหัวหน้าหานอยากจะเป็นคนที่ลองมีดคนแรก เช่นนั้นก็เติมเต็มความปรารถนาให้นางเสียหน่อยแล้วกัน

หากฝ่ายห้องเย็บปักมิจัดการชุดไว้ทุกข์ พระชายาเส้ากับจ้าวเจินเจินจะรู้ในทันทีเลย

ทั้งสองคนนั้นล้วนรอดูความสนุกอยู่แล้ว ประเดี๋ยวเหล่าขุนนางน้อยใหญ่และภรรยามากราบไหว้เคารพพระบรมศพแล้วไม่มีชุดไว้ทุกข์ใส่ คนเหล่านี้ก็คงจะถ่มน้ำลายใส่หลิงอวี๋จนจมน้ำลายตาย

เมื่อเห็นว่าฟ้าใกล้สว่างแล้ว

หลิงอวี๋จึงพาพวกหลิงซวนไปเอาชุดไว้ทุกข์ที่ฝ่ายห้องเย็บปัก ด้านในฝ่ายห้องเย็บปักกำลังยุ่งกันเลย

หัวหน้าหานให้ลูกน้องของตนทำท่าทีว่ากำลังยุ่งรอให้หลิงอวี๋มาเห็นอยู่!

“หัวหน้าหาน ชุดไว้ทุกข์ชุดแรกเสร็จหรือยัง?”

หลิงซวนเข้าไปก็เอ่ยถามเลย

หัวหน้าหานรีบวิ่งเข้ามาแล้วพร่ำร้องเรียนออกมา “พระชายาองค์รัชทายาท มิใช่ว่าบ่าวมิพยายามอย่างที่สุดเพคะ ท่านดูเถิดคนจำนวนมากเช่นนี้กำลังยุ่งกันอยู่ แต่เวลาน้อยเกินไปเพคะ พวกเราทำมิทันจริง ๆ !”

“ทำมิทัน?”

หลิงอวี๋กระตุกมุมปากแล้วมองไปทางหลิงซวนพลางเอ่ยไปตามตรง “หลิงซวน เรื่องนี้ข้าให้อำนาจรับผิดชอบกับเจ้าทั้งหมด เจ้าว่าตอนนี้ควรทำเยี่ยงไรดี?”

“อีกมินานฟ้าก็สว่างแล้ว ฝ่ายห้องเย็บปักทำชุดไว้ทุกข์มิทัน เจ้าจะอธิบายกับข้าว่าอย่างไร!”

“เพคะ พระชายารอสักครู่เพคะ!”

หลิงซวนก้าวไปข้างหน้าแล้วจ้องมองหัวหน้าหานพลางเอ่ยถาม “ทำชุดไว้ทุกข์หนึ่งชุดใช้เวลาเท่าใด?”

หัวหน้าหานกะพริบตาปริบ ๆ มิรู้ว่าจะตอบอย่างไร

นางเป็นเพียงแค่หัวหน้างาน มิรู้เรื่องการตัดเย็บอาภรณ์เลย มีหรือจะรู้ว่าต้องใช้เวลาเท่าใดในการทำชุดไว้ทุกข์หนึ่งชุด

หลิงซวนจึงเอ่ยปากถามไปอีกหนึ่งประโยค “เจ้าอย่าได้รีบร้อนถอยไปสิ เจ้าสามารถทำได้กี่ชุดในเวลาหนึ่งก้านธูป?”

“หกชุดเจ้าค่ะ!” ช่างตัดเย็บตัวเตี้ยเอ่ยอย่างอาย ๆ

“พวกเจ้ามีนามว่าอะไรกันบ้าง?” หลิงซวนเอ่ยถาม

“บ่าวสกุลจู คนเรียกกันว่าแม่นางจูเจ้าค่ะ!” ช่างตัดเย็บตัวเตี้ยเอ่ย

“บ่าวสกุลเกาเจ้าค่ะ!” ช่างตัดเย็บตัวสูงก็เอ่ยเช่นกัน

“อืม พวกเจ้าสองคนไปยืนด้านข้างนั่นก่อน!”

หลิงซวนหันไปมองหัวหน้าหาน “หัวหน้าหาน นับตั้งแต่ที่ข้าเอาคำสั่งของพระชายาองค์รัชทายาทมามอบให้เจ้าจนถึงตอนนี้ก็เป็นเวลาสามชั่วยามแล้ว มิว่าเจ้าจะทำได้กี่ชุดก็เอามาเถิด!”

หัวหน้าหานตะลึงไปครู่หนึ่ง แล้วก็ใช้ข้ออ้างเมื่อครู่เอ่ยออกไป “เวลาน้อยเกินไป พวกเราทำมิทันเลยจริง ๆ!”

หลิงซวนขยิบตาให้เถาจื่อ เถาจื่อเข้าใจในทันทีจึงก้าวไปตบหน้าหัวหน้าหานอย่างรุนแรง

“เวลาสามชั่วยาม มิได้ชุดไว้ทุกข์เลยสักชุดรึ?”

เถาจื่อตะคอกเสียงแข็ง “แม่นางเกากับแม่นางจูสามารถทำได้หกถึงเจ็ดชุดในเวลาหนึ่งก้านธูป แต่เจ้ากลับบอกว่าเวลาน้อยเกินไป ทำมิทัน เจ้าหลอกใครอยู่กัน!”