ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1360

หลิงอวี๋แทบไม่มีเวลาว่างให้พักผ่อนเลย ต้องพบผู้คนกลุ่มแล้วกลุ่มเล่าเพื่อจัดการเรื่องต่าง ๆ แม้ว่าจะมีคนที่ไทเฮากับพระชายาผิงหนานหามาคอยช่วยอยู่ ก็ยังคงยุ่งวุ่นวายมากอยู่ดี

หานอวี้กับหลิงซวนคอยช่วยนางจดบันทึกอยู่ข้าง ๆ และหมิ่นกูก็ช่วยจัดหมวดหมู่ให้

ส่วนทางด้านพระที่นั่งบำรุงฤทัย ไทเฮาได้ทำการจัดการเรื่องห้องโถงที่ตั้งศพอย่างกังวล

ในห้องโถงที่ตั้งศพได้มีการแขวนผ้าสีดำและจัดวางโต๊ะธูปไว้ หลังจากรุ่งสางเหล่าขุนนางน้อยใหญ่และภรรยาจะเริ่มมาเข้าเฝ้าเคารพพระบรมศพของจักรพรรดิอู่อันกัน

ต้องมีการเตรียมอาหารและชุดไว้ทุกข์ของคนเหล่านี้ไว้

ดีที่มีการเตือนจากพระชายาผิงหนาน หลิงอวี๋จึงได้ส่งคนไปแจ้งเกิ่งเสี่ยวหาวกับทางเรือนหยกอำไพไว้ก่อนแล้วว่าให้หาคนมาเร่งจัดการสิ่งเหล่านี้ให้ตน

ในวังมีผู้ดูแลอาภรณ์ของตนอยู่ และคนที่มาดูแลเรื่องอาภรณ์ก็คือหัวหน้าหานผู้เป็นขุนนางหญิง หลิงอวี๋จึงสั่งคนไปบอกให้นางมาพบตน

แต่เป็นเวลานานแล้วหัวหน้าหานก็ยังมิมา หลิงอวี๋ก็รู้เลยว่านางเป็นคนของพระชายาเส้าและจงใจจะทำให้ตนเองลำบาก

หลิงอวี๋จึงให้คนไปหาแม่นางเหมยที่เรือนหยกอำไพ พลางให้เถาจื่อไปเลือกนางกำนัลที่แข็งแรงไว้กลุ่มหนึ่งมาเป็นกลุ่มนางรับใช้ของตนชั่วคราว

คนที่เถาจื่อเลือกมาตามเจตนาของหลิงอวี๋ล้วนเป็นคนที่ก่อนหน้านี้เป็นนางกำนัลระดับต่ำที่สุดที่ทำงานทั่วไปดังเช่นหลิงซวน

นับตั้งแต่ที่พวกนางเขาวังมาก็ถูกจัดให้อยู่ชั้นล่างสุดของนางกำนัล ต้องทำงานที่สกปรกที่สุดและถูกคนรังแก

ตอนนี้เถาจื่อมิเพียงแต่มอบหมายหน้าที่สำคัญให้ แต่ยังรับปากด้วยว่า ขอเพียงพวกนางทำงานอย่างดี ต่อไปจะมีชีวิตภายหน้าที่ดีให้พวกนาง

จักรพรรดิในยุคใดก็ย่อมมีการปกครองของยุคนั้น

นางกำนัลเหล่านี้มิใช่ว่าเป็นเพียงคนโง่เขลาที่สามารถทำงานได้ เหตุใดจะมิรู้ว่าตอนนี้หลิงอวี๋เป็นพระชายาองค์รัชทายาทแล้ว รอหลังจากจบพระราชพิธีพระบรมศพแล้วก็จะกลายเป็นฮองเฮา

ก่อนหน้านี้พวกนางมิได้รับความสนใจจากผู้ใดเลย แต่ตอนนี้หลิงอวี๋ให้โอกาสพวกนาง แล้วพวกนางจะมิขยันได้อย่างไร!

หลังจากที่ได้สร้างกลุ่มนางรับใช้ชั่วคราวขึ้นเรียบร้อยแล้ว หลิงอวี๋ก็มาพบพวกนางด้วยตัวเอง

หัวหน้าหานคิดว่ามิได้เป็นเรื่องใหญ่อะไรจึงลงนามไป

กระทั่งหลิงซวนไปแล้ว หัวหน้าหานก็โยนหนังสือภารกิจไปอีกด้านแล้วหันกลับไปเอ่ยกับลูกน้องของตน “ไปพักผ่อนกันให้หมดได้แล้ว รุ่งสางค่อยว่ากันอีกที!”

รองหัวหน้ามิค่อยสบายใจจึงเอ่ยเสียงเบา “หัวหน้าหาน พวกเราทำเช่นนี้มิดีกระมัง เพราะว่านี่เป็นคำสั่งแรกของพระชายาองค์รัชทายาท หากพวกเรามิสามารถทำภารกิจให้สำเร็จได้จะถูกลงโทษนะเจ้าคะ!”

“กลัวกระไรเล่า นางเพิ่งจะเข้ามามินาน ยังยืนได้มิมั่นคงเลย ยังคิดจะมาสั่งพวกเราอีก! หากมิแสดงอำนาจให้นางดูเสียหน่อย นางจะคิดว่าพวกเราสั่งการได้ง่าย ๆ เอาน่ะสิ!”

หัวหน้าหานเอ่ยอย่างมิเห็นด้วย “ถึงอย่างไรหากทำงานมิเสร็จ คนที่ถูกลงโทษคนแรกก็คือนาง ส่วนพวกเราอย่างมากก็ถูกปรับเงินเล็กน้อย!”

“วางใจเถอะ ข้ามิทำให้พวกเจ้าต้องสูญเสียแน่นอน ถูกปรับเท่าใดข้าจะให้พวกเจ้าสองเท่าเลย!”

รองหัวหน้ารู้อยู่แก่ใจว่า นี่จะต้องเป็นพระชายาเส้าให้สัญญาณหัวหน้าหานมาเป็นแน่

ขอเพียงตนมิเสียหายใด ๆ สนมในวังจะต่อสู้กันเช่นไรนางก็มิสนใจหรอก