ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1367

ตอนนี้เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋จะต้องรับภาระในด้านของตนเพียงผู้เดียว เซียวหลินเทียนรับภาระภายนอก หลิงอวี๋รับภาระภายใน

ทั้งสองคนล้วนไม่มีเวลาและมิสามารถช่วยเหลืออีกฝ่ายในเวลาเดียวกันได้ ทำได้เพียงเป็นผู้นำในหน้าที่ของตนเท่านั้น

หลิงอวี๋อยู่ภายในก็ถูกพระชายาเส้าทำให้ลำบาก เซียวหลินเทียนอยู่ภายนอกก็ถูกพวกของจ้าวฮุยและขุนนางที่มิเชื่อฟังเขาทำให้ลำบาก

แม้ว่าจะคนเหล่านี้จะยอมรับตัวตนจักรพรรดิของเซียวหลินเทียนไปตามพระราชโองการสั่งเสีย แต่ก็มิได้รู้สึกว่าเซียวหลินเทียนจะเป็นจักรพรรดิไปได้ยาวนานนัก

พวกเขาอยากจะใช้โอกาสที่เซียวหลินเทียนยังมิได้นั่งในตำแหน่งจักรพรรดิอย่างมั่นคงนี้ลากให้เขาลงจากตำแหน่งไป

จ้าวฮุยบอกกับพรรคพวกของตนว่า ในหนึ่งวันให้ส่งสาส์นกราบทูลไปเป็นจำนวนมาก แล้วให้บอกว่าทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องเร่งด่วนรอข้อคิดเห็นอยู่

พวกเขาอยากจะหาโอกาสพิสูจน์ว่าคุณสมบัติของเซียวหลินเทียนมิคู่ควรกับตำแหน่ง

ในคืนนี้เซียวหลินเทียนก็มิได้นอนเลย เอาแค่ร่ำเรียนเรื่องการจัดการบ้านเมืองจากการแนะนำของหลี่ว์เซียงกับท่านอ๋องเฉิงอย่างเป็นบ้าเป็นหลัง

เมื่อเห็นว่าพรรคพวกของจ้าวฮุยเสนอสาส์นกราบทูลมาด้วยเรื่องที่มิสำคัญทั้งหมด สีหน้าของเซียวหลินเทียนก็ดูกรุ่นโกรธขึ้นมา

เหตุใดเขาจะมิรู้ว่านี่คือการที่จ้าวฮุยหาคนมาทำให้ตนเองลำบาก

เขาอ่านสาส์นกราบทูลที่บอกว่าเรื่องเร่งด่วนรอข้อคิดเห็นติด ๆ กันไปเป็นสิบกว่าเรื่องก็ล้วนเป็นเช่นนี้ทั้งหมด อยากจะเอาสาส์นกราบทูลเหล่านี้ไปทุ่มใส่หัวพวกเขานัก

ใจเย็น… ใจเย็น ๆ!

เซียวหลินเทียนหายใจเข้าลึก ๆ ระงับความโกรธของตนเอาไว้ เขาเขียนข้อคิดเห็นไปบนสาสน์กราบทูลอย่างรวดเร็ว

เดิมทีหลี่ว์เซียงคิดจะเตือนเซียวหลินเทียนว่า มิต้องเหน็ดเหนื่อยถึงเพียงนี้ก็ได้ แต่หลังจากที่ได้อ่านสาส์นกราบทูลจำนวนหนึ่งที่เซียวหลินเทียนโยนมาให้เขาแล้ว หลี่ว์เซียงก็อดมิได้ที่จะหัวเราะออกมา

แต่หลังจากนั้นหลี่ว์เซียงก็รีบอุดปากไว้ทันที

ตอนนี้ยังเป็นช่วงเวลาไว้ทุกข์อยู่ มิให้หาความสนุกสนานใด ๆ

แม้ว่าตนจะมิได้หาความสนุกสนาน แต่หากเสียงหัวเราะหลุดรอดออกไปจะถูกคนกล่าวหาเอาได้ว่าตนมิเคารพจักรพรรดิอู่อัน

เพราะการสู้รบติดกันมาหลายปี ราษฎรในแคว้นต่าง ๆ จึงลดลง ในตอนที่จักรพรรดิอู่อันยังมีชีวิตอยู่ก็ส่งเสริมเรื่องการมีบุตร

และในสงครามก็มีทหารที่เสียชีพไปเป็นจำนวนมาก ครอบครัวของพวกเขาก็ล้วนอายุยังน้อยกัน ตอนนั้นจักรพรรดิอู่อันก็ส่งเสริมให้สตรีที่อายุยังน้อยเหล่านั้นแต่งงานใหม่ เพื่อมีบุตรเพิ่มประชากรในแคว้นมากขึ้น

พระราชโองการที่จักรพรรดิอู่อันตั้งขึ้นนี้ ตอนนี้ใต้เท้าหลี่ยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด คิดว่าจักรพรรดิองค์ใหม่มิรู้เรื่องก็เลยอยากจะชักนำว่าเซียวหลินเทียนคัดค้านต่อพระราชโองการแคว้นของจักรพรรดิอู่อันหรือ?

หากเซียวหลินเทียนมิอนุมัติให้สตรีแต่งงานใหม่ เช่นนั้นพวกใต้เท้าหลี่ก็จะจับจุดข้อผิดพลาดนี้ของเซียวหลินเทียน

“หากยังมีสาส์นกราบทูลไร้สาระอะไรเช่นนี้อีก รายงานฝนฤดูหนาวแรกของเมืองหลวง นี่มันเรื่องตั้งแต่เมื่อหนึ่งเดือนก่อนแล้ว ใต้เท้าหลินที่เขียนสาส์นกราบทูลมานี่ก่อนหน้านี้หลับอยู่แล้วตอนนี้เพิ่งจะตื่นหรือไร?”

เซียวหลินเทียนยังคงกรุ่นโกรธอยู่ “แต่ละอันล้วนเป็นการใส่ใจในเรื่องหยุมหยิมทั้งสิ้น มิได้มีสาส์นกราบทูลที่สร้างสรรค์อย่างแท้จริงเลย องค์จักรพรรดิสูงสุดให้เบี้ยหวัดพวกเขาเพื่อให้พวกเขามาหลอกลวงข้ากระนั้นรึ?”

หลี่ว์เซียงเองก็โกรธเช่นกัน แต่ก็ยังคงเตือนเซียวหลินเทียน

“ฝ่าบาท แม้ว่าจะเป็นเรื่องหยุมหยิมก็ต้องมีการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษร เพื่อป้องกันกับดักที่ซ่อนอยู่พ่ะย่ะค่ะ!”