หลิงอวี๋คิดกระทั่งทางหนีทีไล่ไว้แล้วด้วย
รอให้เซียวหลินเทียนนั่งบัลลังก์มังกรอย่างมั่นคง แล้วนางก็จะสร้างให้เกิดอุบัติเหตุแล้วแกล้งตายหลบหนีไป
ที่มาพูดกับเซียวหลินเทียนให้ชัดเจนในตอนนี้ก็เพราะจะถือโอกาสที่ตนกับเขายังมีความรักใคร่ต่อกันอยู่ แม้ว่าเซียวหลินเทียนจะโกรธเคืองที่นางอยากจะไป แต่ก็จะมิสังหารนางให้สิ้นไป
ในภายภาคหน้า หากเซียวหลินเทียนคุ้นเคยกับการเป็นจักรพรรดิแล้วออกคำสั่งบัญชาการอย่างอยู่เหนือผู้อื่น เช่นนั้นถึงนางอยากจะไปก็ไม่มีโอกาสแล้ว
ความคิดของบุรุษเช่นเซียวหลินเทียนจะไม่มีทางยอมให้ตนมีความคิดอื่นแน่
เซียวหลินเทียนคิดมิถึงเรื่องที่หลิงอวี๋ฃมีความคิดแกล้งตาย เมื่อได้ยินหลิงอวี๋เอ่ยถึงเรื่องการหย่าร้างขึ้นมาก็ร้อนใจทันที
“อาอวี๋ ข้าเข้าใจความหมายของเจ้า! เรื่องฉินรั่วซือข้าขอโทษเจ้าด้วย ข้ารับรองว่าต่อไปจะไม่มีความผิดพลาดเช่นนี้เกิดขึ้นอีก!”
“และเจ้ามิได้ติดหนี้อะไรข้าเลย เป็นข้าต่างหากที่ติดหนี้พวกเจ้า! หลายปีมานี้ล้วนเป็นข้าที่ติดหนี้พวกเจ้า ทำให้เจ้ากับเยวี่ยเยวี่ยต้องถูกคนติฉินนินทา ข้าจะชดใช้ให้พวกเจ้าเอง!”
“อาอวี๋ เจ้าวางใจได้ ข้าเองก็กลายเป็นคนที่มีเงินหนึ่งตำลึงแล้วให้เจ้าได้เช่นกัน!”
“ข้าจะรักพวกเจ้าด้วยความรักทั้งหมดที่ข้ามี!”
เซียวหลินเทียนสาบานว่า ตนจะให้คำเปรียบเปรยนี้มาคอยเตือนตนเองไว้ว่า ทั้งหมดใจจะให้หลิงอวี๋กับเซียวเยวี่ย
เมื่อนึกถึงช่วงนี้ก็ล้วนเป็นหลิงอวี๋ทุ่มเทให้กับเขาและช่วยชีวิตเขาไว้โดยมิสนใจสิ่งใดเลย!
อีกทั้งในยามวิกฤติก็เลือกที่จะช่วยชีวิตตนอีก!
แล้วตนได้ให้อะไรพวกเขาบ้างกัน?
มีแต่ความเดือดร้อนไม่หยุด!
แล้วความบาดเจ็บซ้ำไปซ้ำมาเล่า!
เซียวหลินเทียนมิกล้าคิดต่อแล้ว ได้แต่รู้สึกละอายใจ
ต่อให้พูดมากแค่ไหนก็มิสามารถทำให้โน้มน้าวใจได้ เขาละอายต่อหลิงอวี๋กับเซียวเยวี่ยนัก!
หลิงอวี๋มองเขา เมื่อเห็นระหว่างคิ้วของเขาเผยให้เห็นความจริงใจและโทษตัวเอง นางก็ทอดถอนใจอยู่ในใจ
ตอนนี้พวกเขายังไม่มีหลักฐานที่แน่ชัดว่า จ้าวฮุยเป็นผู้บงการการลอบสังหาร ทว่าหากเซียวหลินเทียนปรากฏตัวไปจะเป็นการกดดันพวกเขาได้ก็จะดีที่สุด
“ได้ เช่นนั้นหม่อมฉันจะให้พวกลู่หนานยกพระกระยาหารมาให้ท่านนะเพคะ หลังจากสรงน้ำเสร็จท่านค่อยไปว่าราชกิจเถิดเพคะ!”
หลิงอวี๋ลุกขึ้นแล้ว วันแห่งความยุ่งวุ่นวายก็เริ่มขึ้นอีกครั้งแล้ว
เมื่อเกิดเรื่องของซุ่ยเอ๋อร์ขึ้น ไทเฮากับหลิงอวี๋ก็ได้ทำการจัดการกับกรมวังใหม่อีกครั้ง
คราวนี้หลิงอวี๋ได้ทำแผนการรับโทษไปด้วยกันขึ้นมา ให้ผู้ดูแลงานเหล่านั้นกำจัดเหล่านางกำนัลและขันทีที่พึ่งพามิได้ออกไปเสีย
ผู้ดูแลทุกคนล้วนต้องลงนามในหนังสือยืนยัน หากผู้ใต้บังคับบัญชาของตนทำเรื่องที่ผิด จะดูตามลักษณะของเรื่องนั้น ๆ และจะเกี่ยวข้องไปถึงผู้ดูแลและหัวหน้าด้วย
การกำกับดูแลกันเป็นระดับขั้นเช่นนี้ ผู้ดูแลและหัวหน้าก็จะทำได้เพียงกระตือรือร้นจับตามองผู้ใต้บังคับบัญชาของตนเอาไว้เพื่อที่ตนจะมิเดือดร้อนไปด้วย
หากผู้ดูแลมีความเกียจคร้าน ผู้ใต้บังคับบัญชาก็สามารถรายงานได้เช่นกัน หากตรวจสอบแล้วว่า เรื่องเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ผู้ดูแลผู้นั้นก็จะถูกส่งตัวไปตัดสินโทษที่กรมวัง
หากมีการใส่ร้ายกันก็จะมีการลงโทษในแบบต่าง ๆ กันไปโดยขึ้นอยู่กับความร้ายแรงของสถานการณ์นั้น ๆ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
สนุกมาค่ะ มาต่ออีก...
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...