ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1390

การปรับเปลี่ยนแก้ไขยกชุดทำให้ผู้ดูแลและหัวหน้าภายในวังล้วนมิกล้าทำงานลวก ๆ กันอีก และล้วนแต่ทำงานที่ตนควรทำให้ดีอย่างระมัดระวัง

สำหรับเหตุเพลิงไหม้ที่ห้องโถงที่ตั้งพระบรมศพ หลิงอวี๋ก็ได้ตัดหัวผู้ดูแลรับผิดชอบห้องโถงที่ตั้งศพไปแล้ว และได้ทำการแต่งตั้งแม่นมที่แก่ประสบการณ์และมีความละเอียดรอบคอบขึ้นมาเป็นผู้ดูแลใหม่

ส่วนองครักษ์ทั้งสองและฉีเต๋อที่ได้คุ้มกันเซียวเยวี่ยไปส่งที่ตำหนักเหยียนฝูของไทเฮานั้น ล้วนได้เบี้ยหวัดเพิ่มกันเป็นรางวัลทั้งหมด

และเนื่องจากองครักษ์ทั้งสองได้ทำหน้าที่อย่างตั้งใจแล้ว เซียวหลินเทียนจึงตั้งใจให้ทั้งสองคนได้เป็นองครักษ์ส่วนตัวของเซียวเยวี่ย

หลังจากเกิดเรื่องแล้วทั้งสามคนถึงได้รู้ว่า ตนเกือบจะเข้าไปพัวพันในคดีลอบสังหารองค์จักรพรรดิแล้ว แต่เพราะว่าการทำหน้าที่อย่างตั้งใจของตน จึงป้องกันนายน้อยจากการถูกคนวางแผนจัดการได้

หลังจากเกิดเหตุในครั้งนี้ ทั้งสามคนก็ยิ่งใส่ใจเรื่องความปลอดภัยของเซียวเยวี่ยมากขึ้นอีก เมื่อรู้สึกว่าที่ใดเป็นสถานที่อันตรายก็จะมิยอมให้เซียวเยวี่ยย่างกรายเข้าไปเป็นอันขาด

เซียวเยวี่ยก็ถูกแม่นมลี่อธิบายเรื่องความสัมพันธ์เรื่องส่วนได้ส่วนเสียให้ฟัง และมีความเข้าใจที่มากขึ้นถึงเรื่องที่คำพูดและการกระทำที่มีต่อตนนั้นสามารถส่งผลกระทบต่อหลิงอวี๋ได้ เขาที่อายุน้อย ๆ ก็ต้องเริ่มเรียนรู้วรยุทธแล้ว

เมื่อแต่ละฝ่ายร่วมมือกันเช่นนี้ ช่วงเวลาการเฝ้าพระบรมศพที่เหลืออยู่ก็มิเกิดปัญหาใด ๆ อีก

พิธีศพของจ้าวเจินเจินที่เกิดขึ้นก่อนพระราชพิธีพระบรมของจักรพรรดิอู่อันไม่มีค่าพอให้พูดถึงอย่างชัดเจน พิธีศพที่ทางตำหนักองค์ชายคังจัดให้นางดูเรียบง่ายและเป็นงานหยาบที่ไม่มีผู้ใดสนใจเลย

ในวันที่เคลื่อนศพ นอกจากคนตระกูลจ้าวและพวกขุนนางกับภรรยาที่เป็นพรรคพวกขององค์ชายคังมิกี่คนแล้วก็ไม่มีผู้ใดมาอีก

ฮูหยินจ้าวเสียใจจนหมดอาลัยตายอยากและล้มป่วยนอนซมอยู่บนเตียง

แม้ว่าเซียวหลินเทียนจะโกรธแค้นจ้าวฮุยที่สั่งให้ตนมาลอบสังหารตน แต่ก็ไม่มีหลักฐาน กอปรกับที่มองจากภายนอกแล้ว จ้าวเจินเจินก็ถูกตนลากมาเดือดร้อนด้วยจริง ๆ จึงได้ตายด้วยเงื้อมมือของมือสังหารเช่นนี้

เขาในฐานะจักรพรรดิก็มิอาจจะเมินเฉยมิแสดงสิ่งใดได้ จึงส่งขันทีเซี่ยไปเป็นตัวแทนของตนในการส่งจ้าวเจินเจิน

สำหรับเรื่องที่องค์ชายคังต้องสูญเสียพระชายาคังไป เซียวหลินเทียนก็ได้ทำการชดเชยด้วยทรัพย์สินจำนวนหนึ่ง

การเฝ้าพระบรมศพเจ็ดวันผ่านไป จักรพรรดิสูงสุดก็ได้ถูกทำการตกแต่งพระบรมศพแล้ว รอเพียงการเอาพระบรมศพลงหีบพระบรมศพเท่านั้น

ก่อนหน้าที่จะมีการแต่งพระบรมศพ ไทเฮาจงใจเรียกหลี่ว์เซียงกับอัครเสนาบดีจ้าวมาแล้วซักถามทั้งสองคนถึงความคืบหน้าของสาเหตุการเสด็จสวรรคตของจักรพรรดิอู่อัน

แม้ว่าจ้าวฮุยจะอยากใส่ร้ายหลิงอวี๋ แต่เขาได้หาหมอหลวงที่มีทักษะการแพทย์ระดับสูงหลายคนมาทำการตรวจพระบรมศพของจักรพรรดิอู่อันแล้วแต่ก็มิพบร่องรอยของการถูกยาพิษเลย

เมื่อไม่มีหลักฐานก็จะเป็นการกล่าวหาอันเป็นเท็จ แล้วผลที่ตามมาก็มิใช่สิ่งที่จ้าวฮุยจะสามารถรับได้

สุดท้ายแล้ว จ้าวฮุยจึงทำได้เพียงยอมรับด้วยความโกรธว่า จักรพรรดิอู่อันเสด็จสวรรคตด้วยพระอาการพระ ใจวายเฉียบพลัน

ในตอนที่หีบพระศพผ่านไป ราษฎรต่างพากันคุกเข่าลงคำนับ และส่งองค์จักรพรรดิอู่อันเข้าไปยังสุสานท่ามกลางสายลมที่หนาวเหน็บ

แต่ไม่มีผู้ใดสังเกตเห็นเลยว่า ที่เนินเขาหนึ่งนอกประตูเมืองมีสตรีสองคนที่สวมเสื้อคลุมสีขาวยืนอยู่ที่บนเนินเขานั้น

ชุดสีขาวกลมกลืนไปกับหิมะที่อยู่รายรอบจนดูเหมือนว่าท้องฟ้าและพื้นดินผสานเข้าด้วยกันแล้ว

สตรีร่างสูงคลุมเสื้อคลุมจนปิดบังใบหน้าส่วนใหญ่ของนางไปทั้งหมด เหลือให้เห็นแค่เพียงดวงตาที่สว่างไสวคู่หนึ่งเท่านั้น

นางมองไปที่ขบวนส่งศพที่ทอดยาวนั้นด้วยสายตาเมินเฉย

หลิงอวี๋ แท้จริงแล้วนางเป็นคนอย่างไรกันแน่?

สตรีนางนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย นางยังคงมีเรื่องสำคัญอีกมากที่ต้องไปทำ จู่ ๆ ก็ถูกท่านพ่อเรียกตัวกลับมาเช่นนี้ทำให้นางมิพอใจอย่างมาก

และหลิงอวี๋ผู้นี้ก็คือผู้ร้าย!

นางจะต้องจัดการกับหลิงอวี๋โดยเร็วที่สุดแล้วจึงจะสามารถไปจากที่นี่ได้...