ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1391

หลังจากยุ่งกับพระราชพิธีพระบรมศพของจักรพรรดิอู่อันจบเสร็จสิ้นแล้ว ต่อไปก็เป็นพิธีราชาภิเษกของเซียวหลินเทียน

ตามแผนของกรมพิธีการแล้วจะมีพิธีเฉลิมฉลองมากมายอย่างเช่นดนตรี การเต้นรำ การตีฆ้องตีกลองและงานเลี้ยง

แต่เพราะการขึ้นครองบัลลังก์ของเซียวหลินเทียนอยู่หลังจากพระราชพิธีพระบรมศพของจักรพรรดิอู่อัน พิธีเฉลิมฉลองอย่างเช่นการเต้นรำจึงถูกตัดออกไป มีเพียงดนตรี การตีฆ้องตีกลองและงานเลี้ยงสามอย่างนี้เท่านั้น

ในวันพิธีราชาภิเษก เซียวหลินเทียนได้พาขุนนางน้อยใหญ่ไปที่หอบรรพบุรุษเพื่อทำพิธีบูชาฟ้าดิน และเพื่อเสียสละตนเองว่าได้รับคำสั่งจากสวรรค์และบรรพบุรุษแล้ว ภายใต้การดูแลของท่านอ๋องเฉิงและเจ้ากรมพิธีการ

กระทั่งพิธีบูชาฟ้าเสร็จสิ้น เซียวหลินเทียนก็เปลี่ยนเป็นชุดเฉลิมฉลองสีเหลืองทอง บนเสื้อคลุมมังกรมีลายปักมังกรสีทองห้ากรงเล็บอยู่เก้าตัว ซึ่งช่วยเสริมรูปร่างที่สูงใหญ่ของเขาให้ดูสูงส่งและสง่างามอย่างเห็นได้ชัดเลย

ย่างก้าวของเขาที่เดินเข้าไปหาเก้าอี้มังกรที่อยู่แท่นสูงตรงกลางนั้นสม่ำเสมอและมั่นคงในทุกฝีก้าว

สายตาของเหล่าขุนนางน้อยใหญ่และพวกองค์ชายคังดูเหมือนจะมิได้มีอิทธิพลต่อเขาเลยแม้แต่น้อย ท่าทีที่สงบและมีอำนาจนั้นได้สั่นสะเทือนไปทั้งสถานที่แห่งนี้แล้ว

หลิงอวี๋ยืนอยู่กับพวกภรรยาขุนนางที่มาเข้าชมพิธีที่บริเวณรอบนอก ในใจของนางผสมปนเปกันไปหมด ท่าทางของเซียวหลินเทียนคือจักรพรรดิมาแต่กำเนิดอย่างแท้จริงเลย

หากความสามารถและบุคลิกของเขามิได้เป็นจักรพรรดิ เช่นนั้นก็ต้องโทษที่ผิวกายของเขาแล้ว!

นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาจะเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ เขาจะรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับตนและเซียวเยวี่ยได้หรือไม่?

เซียวหลินเทียนสวมชุดจักรพรรดิแล้วนั่งลงที่ตรงกลางแท่นสูง จากนั้นขุนนางของกรมพิธีการได้ทำการประกาศพระราชโองการในการขึ้นครองบัลลังก์ และในขณะเดียวกันก็ประกาศเปลี่ยนยุคสมัยเป็นเซิ่งอู่ โดยเซียวหลินเทียนจะได้รับการแต่งตั้งเป็นจักรพรรดิเซิ่งอู่

หลังจากนั้น ท่านอ๋องเฉิงก็ได้พาเหล่าขุนนางน้อยใหญ่ก้าวเข้าไปแสดงความยินดี สร้างความแตกต่างกันระหว่างจักรพรรดิกับราษฎร

“ขอองค์จักรพรรดิทรงมีพระชนมายุยิ่งยืนนานนับหมื่นปีหมื่น ๆ ปี...”

เหล่าขุนนางต่างโค้งคำนับและตะโกนกันขึ้นมา

องค์ชายคังนั้นกัดฟันไว้จนฟันแทบจะแตกและได้แต่แสร้งทำเป็นพึมพำไปเท่านั้นเอง

ส่วนองค์ชายรุ่ย เมื่อมองเซียวหลินเทียนที่นั่งอยู่บนแท่นสูงนั้นด้วยท่าทางที่อยู่สูงเสียดฟ้าแล้วมองลงมาเช่นนั้น เขาก็ยิ้มเยาะอยู่ในใจ

พวกกบในกะลา คิดว่าได้ครองฉินตะวันตกแล้วก็ถือว่าได้ครองใต้หล้าแล้วเช่นนั้นรึ?

พวกเขามิรู้หรือว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้าและบนผืนหล้านี้ยังมีใต้หล้าที่ยิ่งใหญ่กว่าฉินตะวันตกอีก?

“เซียวทง เจ้าฝันอยู่หรือ?”

“เจ้ามิเห็นหรือว่าเสด็จพี่สี่ของเจ้าได้เป็นจักรพรรดิแล้ว? คราวนี้แม่ทัพเผยก็มีความดีความชอบอย่างมากในเหตุก่อกบฏ อีกทั้งเขายังเป็นผู้ช่วยที่ทรงพลังของเสด็จพี่เจ้าด้วย เขาจะยอมให้แม่ทัพเผยมาแต่งงานกับองค์หญิงที่กลายเป็นพิการเช่นเจ้าได้อย่างไรกัน!”

“ยิ่งไปกว่านั้น อีกมินานหลิงอวี๋ก็จะได้รับการแต่งตั้งแล้ว! หลิงหว่านเป็นน้องสาวของนาง หนึ่งคนได้ดีอีกคนก็พลอยได้ดีไปด้วย มิว่าจะคำนวณอย่างไรหลิงหว่านในตอนนี้ก็แข็งแกร่งกว่าเจ้า เจ้าจะไปแย่งแม่ทัพเผยกับนางหรือ ช่างมิรู้จักประเมินตนเองเอาเสียเลยจริง ๆ!”

‘แต่ว่า… ท่านรับปากกับหม่อมฉันไว้แล้ว!’

เซียวทงเขียนลงบนกระดาษอย่างโกรธเกรี้ยว ‘หากท่านมิช่วยหม่อมฉัน หม่อมฉันจะไปบอกองค์จักรพรรดิว่าท่านยุยงให้ฉินรั่วซือไปควบคุมองค์จักรพรรดิ!’

“เหอะ ๆ!”

พระชายาเส้าหัวเราะออกมา รู้สึกเพียงว่าการข่มขู่ของเซียวทงช่างไร้สาระและน่าขันนัก

ตนทำงานได้อย่างรอบคอบมาโดยตลอด วันนั้นก็มิได้ทิ้งคำพูดที่เป็นจุดอ่อนใดไว้กับเซียวทง เซียวทงคิดว่าจะพึ่งพาความผิดที่มิได้มีอะไรเลยนี้มาโค่นล้มตนได้เช่นนั้นหรือ?

จะเป็นไปได้อย่างไรเล่า!