ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1392

‘เจ้าไปบอกเลยสิ!’

พระชายาเส้าเยาะเย้ยเซียวทงอย่างไร้ความปรานี “ฉินรั่วซือเป็นสหายคนสนิทของเจ้า เป็นเจ้าเองที่มาถึงตำหนักข้าแล้วขอร้องให้ข้าจับคู่ให้เจ้ากับแม่ทัพเผย!”

“เรื่องเหล่านี้แค่องค์จักรพรรดิตรวจสอบก็รู้แล้ว เจ้าคิดว่าเจ้าจะสามารถทำให้องค์จักรพรรดิเชื่อเจ้าได้รึ?”

“ยิ่งไปกว่านั้น… เซียวทงเจ้าเองก็ทำเรื่องที่มิอาจให้ใครเห็นได้อีก… เถาลี่ตายอย่างไรเล่า?”

คำพูดของพระชายาเส้าทำให้เซียวทงตกใจในทันที

วันนั้นจู่ ๆ นางก็เป็นใบ้จึงบ้าคลั่งบีบคอเถาลี่จนตาย นางคิดว่าในเหตุการณ์วุ่นวายนั้นจะไม่มีผู้ใดเห็นว่าตนทำเรื่องเช่นนี้ แล้วเหตุใดพระชายาเส้าจึงรู้ได้เล่า!

“หึ! เจ้าคิดว่าเจ้าทำได้อย่างแนบเนียนมากจนข้ามิรู้ว่าเจ้าเรื่องเช่นนี้กระนั้นรึ?”

พระชายาเส้ายิ้มเยาะพลางเอ่ย “ตอนที่ตระกูลเถามารับตัวเถาลี่ไปนั้น เถากังพี่ชายของเถาลี่พบความผิดปกติ เหตุใดมือสังหารจึงมิใช้มือแต่กลับใช้มือบีบคอสังหารเถาลี่กันเล่า?”

“เถากังจึงแอบไปหาเจ้าหน้าที่ชันสูตรมาแล้วก็ได้รับการยืนยันว่า นางถูกสตรีบีบคอจนตาย! เขาจึงแอบตรวจสอบอย่างเงียบ ๆ อีกจนไปพบนางรับใช้ผู้หนึ่งที่เห็นว่าเจ้าบีบคอเถาลี่จนตายที่ตำหนักอ๋องอี้วันนั้น!”

เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลลงมาจากหน้าผากของเซียวทง

เซียวทงร้อนใจเขียนลงไปในกระดาษ ‘มิใช่หม่อมฉัน เขาเข้าใจผิดแล้ว… พระชายาเส้า หม่อมฉันผิดไปแล้ว หม่อมฉันมิควรข่มขู่ท่าน หม่อมฉันมิแต่งงานกับแม่ทัพเผยแล้ว! ขอทูลลา!’

เมื่อเขียนเสร็จเซียวทงก็รีบร้อนจะไปแต่กลับถูกพระชายาเส้าเรียกเอาไว้ก่อน

“รีบร้อนอันใดกันเล่า ข้ามิได้เปิดโปงเจ้า และย่อมไม่มีทางไปฟ้องร้องเรื่องเจ้าต่อหน้าองค์จักรพรรดิอยู่แล้ว!”

พระชายาเส้าเอ่ยเรียบ ๆ “ขอเพียงต่อไปเจ้าเชื่อฟังข้าอย่างดี ข้าก็จะไม่มีวันเปิดโปงเจ้า ทั้งยังจะช่วยให้เจ้าสมความปรารถนาด้วย!”

เซียวทงตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วจึงเขียนอย่างระมัดระวัง ‘ท่านจะให้หม่อมฉันทำสิ่งใด?’

พระชายาเส้ายิ้มอย่างลึกลับ “ตอนนี้ยังไม่มีอะไรจะใช้เจ้า อดทนรอไปก่อนเถิด! ถึงอย่างไรข้าก็จะต้องทำให้เจ้าได้แต่งงานกับแม่ทัพเผยให้ได้!”

คำพูดนี้ให้ความหวังเซียวทงอีกครั้งแล้ว มิว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ นางก็ทำได้เพียงเลือกที่จะเชื่อพระชายาเส้าเท่านั้น

จักรพรรดิองค์ใหม่ครองบัลลังก์แล้วจึงมีการพระราชทานอภัยโทษ นอกจากนักโทษที่ทำความผิดร้ายแรงแล้ว คนอื่น ๆ ก็ถูกปล่อยตัวออกจากเรือนจำกัน