ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1393

หลิงอวี๋รับผิดชอบจัดการเรื่องสถานที่ที่เหล่านางสนมจะไป หลังจากที่ยุ่งมาสองวัน ในวังก็โล่งไปครึ่งหนึ่งเลยทีเดียว ในที่สุดก็จัดระเบียบเรียบร้อยแล้ว

ลำดับต่อไปก็ต้องจัดการที่อยู่ให้ไท่เฟยเส้ากับไท่เฟยอีกสองคนที่มิยอมไปที่ศาลบูรพกษัตริย์อีก

ไท่เฟยเส้าจะย้ายไปอยู่ที่พระตำหนักโซ่วอัน ส่วนไท่เฟยเหอกับไท่เฟยจู้ก็จัดให้ไปอยู่บริเวณใกล้ ๆ กับตำหนักโซ่วอันด้วย

ไท่เฟยทั้งสองนี้ล้วนเป็นบาทบริจาริกาของจักรพรรดิองค์ก่อน

ไท่เฟยเหอมีองค์หญิงอยู่หนึ่งคน ปีนี้เพิ่งจะอายุสิบสาม นางอยู่ในอันดับที่เก้า ชื่อว่าเซียวเฟย

ส่วนไท่เฟยจู้มีองค์ชายหนึ่งและองค์หญิงอีกหนึ่ง ปีนี้องค์ชายอายุสิบสี่ อยู่อันดับที่แปด แต่เนื่องจากยังมิถึงวัยบรรลุนิติภาวะ จึงมิสามารถก่อตั้งจวนของคน หรือรับพระราชทานตำแหน่งอ๋องได้

และองค์หญิงน้อยปีนี้เพิ่งจะอายุสิบขวบ อยู่อันดับที่สิบเอ็ด ในตอนที่จักรพรรดิอู่อันยังมีชีวิตอยู่จะเรียกนางอย่างใจดีว่าเจ้าสิบเอ็ดน้อย นางมีชื่อว่าเซียวเหยา

หลิงอวี๋ยุ่งจนไม่มีเวลาได้ใกล้ชิดกับพวกนาง ที่รู้เรื่องของไท่เฟยทั้งสองนี้ก็เพราะหานอวี้ไปช่วยสืบมาให้

สำหรับไท่เฟยทั้งสามคนนี้ของจักรพรรดิอู่อัน หลิงอวี๋ขอเพียงแค่พวกนางมิมาหาเรื่องตน มิสร้างความยุ่งยากให้ตน เพียงเท่านี้ก็จะให้อาภรณ์อาหารดี ๆ เลี้ยงดูพวกนางแล้ว

ในพิธีราชาภิเษกเซียวหลินเทียนได้มีการบันทึกชื่อของเซียวเยวี่ยลงในลำดับราชวงศ์ตอนที่เปิดหอบรรพบุรุษแล้ว

จนกระทั่งบันทึกเสร็จสิ้น เซียวหลินเทียนก็ออกพระราชโองการแรกหลังจากครองบัลลังก์เป็นการแต่งตั้งให้เซียวเยวี่ยเป็นองค์รัชทายาท

เซียวหลินเทียนมิได้แจ้งเรื่องการกระทำนี้กับขุนนางต่าง ๆ ไว้ล่วงหน้า บอกเพียงแค่ไทฮองไทเฮากับท่านอ๋องเฉิงเท่านั้น

หลังจากพิธีราชาภิเษกก็ได้ประกาศออกไปทันที เหล่าขุนนางก็ฮือฮาขึ้นมาทันที แต่ก็ไม่มีผู้ใดกล้ายืนขึ้นคัดค้าน

ตอนนี้เซียวหลินเทียนกลายเป็นจักรพรรดิเซิ่งอู่แล้ว เรื่องราวจึงเป็นที่แน่นอนแล้ว

เซียวหลินเทียนอายุยังน้อยอยู่ก็แต่งตั้งองค์รัชทายาทแล้ว นี่มีแบบอย่างให้ปฏิบัติตาม

แม้ว่าพรรคพวกของจ้าวฮุยจะมิพอใจก็มิกล้ายกเรื่องนี้ขึ้นมาขัดเซียวหลินเทียนในวันของความยินดีนี้

หลังจากเสร็จสิ้นพิธีราชาภิเษก หลิงอวี๋ก็ไปคิดบัญชีกับเซียวหลินเทียนอย่างโกรธเกรี้ยว แต่ยังมิทันได้เอ่ยปากเซียวหลินเทียนก็รู้เจตนาในการมาของนางแล้ว

เซียวหลินเทียนจึงเอ่ยยิ้ม ๆ “อาอวี๋ เรื่องนี้ข้ามิได้บอกกับเจ้าล่วงหน้าก็เพราะกลัวว่าเจ้าจะคัดค้าน! แต่ข้าจำเป็นต้องทำเช่นนี้!”

“ข้อแรก ข้ามิอยากให้ในอนาคตลูก ๆ ของเราต้องมาแย่งชิงตำแหน่งนี้กันจนต้องตายกันไปข้างดังเช่นที่ข้ากับพวกองค์ชายเว่ยประสบ!”

“ข้าหวังว่า พวกเขาจะเรียนรู้การให้ความเคารพพี่ชายคนโตตั้งแต่ยังเด็กแล้วก็ทำตามหน้าที่ของแต่ละคนไป!”

“ข้อสอง ข้าใช้การกระทำครั้งนี้เพื่อเป็นการชดเชยให้เยวี่ยเยวี่ย! เป็นเพราะความหวาดระแวงของข้าที่ทำให้หลายปีมานี้เขาต้องได้รับสายตาเย็นชาจากคนอื่น ๆ ข้าอยากให้เขาได้รับความเคารพจากคนอื่นตั้งแต่บัดนี้ไป!”

หลิงอวี๋กัดฟันพลางเอ่ยอย่างโกรธ ๆ “วิธีการชดเชยมีอยู่ตั้งมากมาย แต่ท่านเลือกวิธีที่อันตรายที่สุด ท่านมิรู้หรือเพคะว่า ทำเช่นนี้เป็นการลากเยวี่ยเยวี่ยเข้าไปสู่สถานการณ์ที่อันตรายเหมือนกับท่าน?”

เหตุใดเซียวหลินเทียนจะมิรู้เหตุผลนี้ ก่อนหน้านี้เขาก็สับสนว่าควรหรือไม่ที่จะแต่งตั้งองค์รัชทายาทโดยพลันเช่นนี้ แล้วทำให้เยวี่ยเยวี่ยต้องมาอยู่ในหายนะแห่งความอันตราย

แต่เขาคิดว่า ตนจะยอมถอยและแสดงความอ่อนแอให้ศัตรูได้เห็นเพียงเพราะว่ามีอันตรายมิได้