ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1403

ความเคลื่อนไหวเล็ก ๆ ขององค์ชายคังกับไท่เฟยเส้านั้นคนอื่นอาจจะมิได้สังเกต แต่เซียวหลินเทียนสังเกตเห็นได้

เขาจึงยิ่งมั่นใจเลยว่าเรื่องวุ่นวายในวันนี้หนีมิพ้นสองคนนี้อย่างแน่นอน

ความโกรธในใจของเซียวหลินเทียนก็ยิ่งพุ่งสู่งขึ้นเรื่อย ๆ

ก่อนหน้านี้ตนเป็นอ๋องอี้ พวกคนเลวทั้งหลายเหล่านี้ก็เปลี่ยนสารพัดวิธีมาลอบสังหารและใส่ร้ายเขาและภรรยา

ตอนนี้ตนเป็นจักรพรรดิแล้ว พวกเขาก็ยังมิลดละ ยังคิดที่จะใช้วิธีที่มิอาจให้คนอื่นรับรู้ได้เหล่านี้มาจัดการพวกเขาอีก

นี่เห็นว่าตนรังแกได้ง่าย ๆ อย่างนั้นหรือ?

ได้เลย วันนี้เขาจะทำให้คนพวกนี้เห็นความร้ายกาจของตน!

“ไท่เฟยเส้า ท่านแน่ใจหรือว่า คนที่อยู่ข้างในคือแม่ทัพเผยกับพระชายาองค์รัชทายาทจริง ๆ?”

เซียวหลินเทียนเอ่ยถามอย่างเย็นชา

“ไท่เฟยเส้า คิดให้ดีแล้วค่อยตอบ มิเช่นนั้นท่านเองจะถูกลงโทษไปด้วยเช่นกัน! หากข้าตรวจสอบแน่ชัดแล้วว่าเป็นการใส่ร้ายจะมิปล่อยไปง่าย ๆ แน่!”

ไท่เฟยเส้าขมวดคิ้ว นางรู้สึกว่ามีหลุมพรางอยู่ในคำพูดของเซียวหลินเทียน เพราะว่านางเคยดูแลวังหลังมา นางรู้ว่าในทุกเรื่องจะต้องเหลือทางหนีทีไล่ให้ตน

ไท่เฟยเส้าจึงทำเป็นเอ่ยอย่างลังเล “ฝ่าบาท หม่อมฉันเองก็เพิ่งจะมาเช่นกัน ยังมิทันได้ตรวจสอบเรื่องราวแน่ชัด เมื่อได้ยินฟางเอ๋อร์ร้องโวยวายอยู่ที่นี่ก็คิดว่าจะต้องมีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นแน่ ๆ เพคะ!”

“ฝ่าบาท หม่อมฉันย่อมมิอยากให้คนที่อยู่ข้างในคือพระชายาองค์รัชทายาทอยู่แล้วเพคะ! เหตุใดมิให้คนไปตามหาพระชายาองค์รัชทายาทเล่าเพคะ หากนางมิได้อยู่ข้างนอก… เช่นนั้นคนข้างในก็คือนางเพคะ!”

มุมปากของเซียวหลินเทียนกระตุกเล็กน้อยอย่างเยาะเย้ย เขารู้จักหลิงอวี๋กับเผยอวี้ดี พวกเขาสองคนไม่มีทางทำเรื่องเช่นนี้แน่

แม้ว่าข้างในจะมีคนอยู่ก็ไม่มีทางที่จะเป็นหลิงอวี๋กับเผยอวี้

เมื่อเห็นว่าไท่เฟยเส้าหลบเลี่ยงหลุมพรางของตนอย่างลื่นไหล เซียวหลินเทียนก็เสียดายเล็กน้อย

แต่สามารถดักองค์ชายคังกับใต้เท้าวางไว้ได้ เซียวหลินเทียนก็ค่อนข้างพอใจแล้ว

“ใครก็ได้เข้าไปตรวจสอบหน่อย!”

เซียวหลินเทียนออกคำสั่ง ลู่หนานกับองครักษ์สองคนจึงเตะประตูแล้วบุกเข้าไป

ใต้เท้าวางรีบตามเข้าไปอย่างทนรอมิไหว พอเข้าไปก็เห็นว่าที่พื้นมีศพอยู่หนึ่งศพ

“ฝ่าบาท เป็นองค์หญิงหกจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ!”

ใต้เท้าวางเห็นใบหน้าชัดแล้วก็ตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น “นางถูกสังหารพ่ะย่ะค่ะ!”

ทางด้านลู่หนานเห็นเผยอวี้ล้มอยู่ที่พื้นพร้อมกับเลือดท่วมตัวและมีกริชปักอยู่ที่อก

ไท่เฟยเส้าหันมาเห็นหลิงอวี๋กับอันซินและคุณหนูทั้งหลายเดินมาราวกับเห็นผี

“อาอวี๋ เร็วเข้า เผยอวี้ถูกลอบสังหาร เจ้ารีบมาช่วยเขาที!”

เซียวหลินเทียนเห็นหลิงอวี๋ปรากฏตัวก็โล่งใจ มิใช่เพราะว่าข้างในนี้ไม่มีนาง!

แต่เป็นเพราะเขาเข้ามาแล้วเห็นเผยอวี้มีกริชปักอยู่ที่อก เขาก็คิดว่าคนของไท่เฟยเส้าเปลี่ยนคำสั่งเป็นการลงมือกับเผยอวี้อย่างโหดเหี้ยม

เผยอวี้ยังถูกลงมือโหดเหี้ยมเช่นนี้ แล้วหลิงอวี๋เล่า?

นางจะสามารถรอดพ้นจากความโหดเหี้ยมของไท่เฟยเส้าได้หรือไม่?

ครั้นเห็นว่าหลิงอวี๋ปลอดภัยดี เซียวหลินเทียนจึงได้วางใจ

“แม่ทัพเผยถูกลอบสังหารหรือเพคะ?”

หลิงอวี๋ชะงัก ตอนที่นางไปเผยอวี้ยังดี ๆ อยู่เลย หรือว่าคนของไท่เฟยเส้ามาพบว่าตนหนีไปจึงสังหารเผยอวี้เพื่อโยนความผิดให้ตน?

หลิงอวี๋ยังไม่มีเวลามาคิดมากมาย นางรีบเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว

นางเห็นเลือดของเผยอวี้แล้วก็รู้สึกจุกอก รีบเข้าไปตรวจเผยอวี้ในทันที