ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1420

แต่สิ่งที่หลิงเสียงเซิงคาดคิดมิถึงเลยก็คือ เมื่อเขากลับมาถึงเมืองหลวง ผู้ที่ทำลายความเพ้อฝันในการเลื่อนขั้นของเขาจนแตกสลายไปมิใช่หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียน แต่เป็นท่านอดีตเสนาบดี

ทันทีที่ท่านอดีตเสนาบดีเห็นว่าหลิงเสียงเซิงรีบร้อนกลับมาเช่นนี้ มีหรือที่จะมิรู้ความคิดของเขา

ท่านอดีตเสนาบดีจึงเรียกหลิงเสียงเซิงมาที่ห้องตำรา และเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา

“หลิงเสียงเซิง หากเจ้าคิดจะส่งแผ่นป้ายไปในวังเพื่อขอเข้าเฝ้าฮองเฮาให้ฮองเฮาเลื่อนขั้นให้เจ้า เจ้าก็ถอดใจในเรื่องนี้ไปเสียเถิด!”

“เหตุใดเล่า?”

หลิงเสียงเซิงร้อนใจขึ้นมาทันที แล้วตะโกนเอ่ยกับท่านอดีตเสนาบดี “ข้าอยู่ในตำแหน่งอาลักษณ์มาหลายปีถึงเพียงนี้แล้ว! หลิงอวี๋โดดเด่นขึ้นมาอย่างยากลำบาก ข้าเลี้ยงดูพวกเขาพี่น้องมา พวกเขามิควรตอบแทนข้าเลยหรือ?”

“บังอาจ เจ้าสามารถเอ่ยนามจริงของฮองเฮาออกมาตรง ๆ ได้หรือ?”

ท่านอดีตเสนาบดีเอ่ยอย่างโกรธเกรี้ยว “หลายปีมานี้เจ้าปฏิบัติต่อพวกเราพี่น้องอย่างไร เจ้ามิรู้แก่ใจดีหรอกหรือ? ฮองเฮาใจกว้างมิคิดบัญชีกับเจ้า เจ้ายังจะคิดว่าตนเป็นผู้มีพระคุณของพวกเขาจริง ๆ หรือ!”

“หลิงเสียงเซิง ข้าจะบอกเจ้านะ เจ้าต้องสงบเสงี่ยมเสียหน่อยแล้วอยู่ในตำแหน่งอาลักษณ์นี้อย่างดี ๆ ไป มิเช่นนั้นข้าจะตัดขาเจ้าทำให้เจ้าอยู่เป็นรัฐทายาทที่จวนนี้อย่างสงบไปตลอดชีวิต!”

“ท่านพ่อ!”

หลิงเสียงเซิงโกรธขึ้นมา “ข้าสามารถโดดเด่นและเป็นเกียรติแก่บรรพบุรุษได้ แล้วเหตุใดท่านจึงมิช่วยข้า ทั้งยังเอ่ยคำพูดที่ทำให้เจ็บปวดผิดหวังเช่นนี้อีกเล่า!”

ท่านอดีตเสนาบดีส่งเสียงอย่างเย็นชา “เจ้าน่ะรึ? ที่จะเป็นเกียรติแก่บรรพบุรุษ! เจ้าทำให้ตระกูลหลิงอับอายขายหน้าไปหมดแล้ว!”

หลิงเสียงเซิงส่งหลิงเยี่ยนไปเป็นภรรยาน้อยขององค์ชายเว่ย ผลก็คือถูกพระชายาองค์ชายเว่ยใช้หลิงเยี่ยนให้ไปใส่ร้ายองค์ชายจิ้น

หลิงเสียงเซิงประจบติดตามองค์ชายเว่ย ตอนนี้องค์ชายเว่ยล้มเหลวในการก่อกบฏ ความสัมพันธ์ในอดีตเช่นนี้จึงกลายเป็นจุดอ่อนของหลิงเสียงเซิงไปแล้ว

ท่านอดีตเสนาบดีกังวลว่า หลิงเสียงเซิงจะกลายไปเป็นภาระของหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียน จึงได้ตัดความหวังของหลิงเสียงเซิงไปอย่างไร้ความปรานี

เรื่องนี้ได้รับคำชมเชยจากไทฮองไทเฮา นางเองก็มีความสามารถครบถ้วนทั้งทางบุ๋นและบู๊ จึงอยากจะช่วยให้เหล่าเด็กผู้หญิงได้ผลประโยชน์ไปด้วย

ไทฮองไทเฮาเรียกขุนนางสตรีของสถานการกุศลในเมืองหลวงมาพบด้วยตนเอง แล้วได้พูดคุยเรื่องการจัดหออักษรร่วมกับหลิงอวี๋ด้วย

เพิ่งจะจัดพิธีศพของจักรพรรดิสูงสุด พิธีราชาภิเษกของเซียวหลินเทียนและพิธีแต่งตั้งฮองเฮาของหลิงอวี๋ไปก็นับว่าเป็นงานใหญ่สามงานที่ใช้เงินไปมาก เงินคลังจึงว่างเปล่า

หลิงอวี๋กับไทฮองไทเฮาจึงควักเงินของตน ทั้งยังระดมเงินบริจาคจากพวกของพระชายาผิงหนานด้วย

หลิงอวี๋เพียงผู้เดียวก็สามารถออกเงินจำนวนนี้ได้ แต่นางอยากจะให้ทุกคนได้เข้าร่วมเพื่อสร้างความยิ่งใหญ่ขึ้น

อันซินกับพวกของเจียงอวี้ก็มาช่วยกันมอบของให้เด็ก ๆ อย่างมีความสุข

เพราะเป็นการเรียนรู้ขั้นพื้นฐาน หลิงอวี๋จึงให้ดนตรี หมากล้อม อักษรศิลป์และการวาดภาพเป็นวิชาเลือก ส่วนวิชาบังคับก็จะเน้นพวกการปลูกฝังทักษะในด้านการอ่าน การเขียน การทำความเข้าใจและการคำนวณ